|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از احساسات عمیق و پیچیده‌اش در مورد عشق و جدایی سخن می‌گوید. او بیان می‌کند که هنوز نتوانسته به وصال محبوب برسد و احساس می‌کند که همه‌چیز به او مربوط است. همچنین، به خواب و کابوس‌هایی که از غم عاشقی به سراغش می‌آید اشاره می‌کند و بیان می‌کند که دیگران نیز از غم او آگاه شده‌اند. به طور کلی، این شعر نشان‌دهنده درد و رنج ناشی از عشق ناپاسخگویی است.
هوش مصنوعی: من آن‌قدر گرفتارم که نمی‌توانم روزی که به وصال معشوق برسم را باور کنم، گویی که تازه چشمم را به روی او باز کرده‌ام.
هوش مصنوعی: شاید خبر از مشکلات من به دیگران برسد، اما من این راز را تنها برای خودم نگه داشته‌ام.
هوش مصنوعی: قصه‌ای مرا به خواب آورده و من نیز در خواب این قصه غرق شده‌ام. هر کسی که این داستان را از غصه‌اش آغاز کرده، در حقیقت خواب مرا درآورده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.