چسبیده دو دست جمله در کار

مانند دو عنکبوت بر تار

از پرتو آن رخ چو گلنار

هستند ز بس که گرم بازار

گوهر دارد چو دیده دُر بار

با جوهریان بُوَد مرا کار

حیرت زده راست اشک خون بار

چون عین الهّر به دین زنّار

از رنگرزان کشم بناچار

هر روز هزار رنگ آزار

چون تیغِ ز جوهر است دشوار

از دام، رهاییِ گرفتار

دایم دارد ز هجر آن یار

بر دل باری چو سنگ عصّار

با دیده ی بسته گرد آن یار

گردنده به رنگ، گاو عصّار

تا یار منی مبین در اغیار

این ضابطه را نکو نگهدار

چون... مرد رفته از کار

بوقش نکند ز خواب بیدار

سر زد زایش صباح اظهار

از نور نخست و نور انوار

کو طالع و بخت آنکه باشم

در حضرت کربلا ز زوار

چینم گل بوسه بالب شوق

گاهی از درگهی ز دیوار

مالم بر خاک آستانش

[...]

کز لطف دهی زبان گفتار

نطقی به ستایشت سزاوار

ناوک گَهِ غمزهٔ کماندار

پیکانش گشاده جا به سوفار

اطلع الله نوره عنهم

فتراهم مطالع الانوار

اودع الله سره فیهم

و دعاهم معادن الاسرار

سجادهٔ زهد من که آمد

خالی ز عیوب و عاری از عار

پودش همگی ز تار چنگ است

تارش همگی ز پود زنار

دانا نشود کسی به تکرار

زنهار بکوش و دل به دست آر

می‌باش همیشه حاضر کار

تا خود چه رسد ز حضرت یار

بی ذات و صفات و فعل و آثار

بی وهم و خیال و فکر و پندار

چرخ است کمان گروهه کردار

گل مهره‌ای اندرو گرفتار