|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف وضعیتی اجتماعی و عاطفی پرداخته است. در آن، افرادی که به یکدیگر وابسته هستند و در کارهایشان گرفتار شدهاند، به تصویر کشیده میشوند. استاد با آرامش نشسته و بچهها دور او را گرفتهاند، اما دستهای آنها به کار و تلاش چسبیده است. این وابستگی و علاقه به یکدیگر در آنها حس آزادی را کمرنگ کرده است. شاعر از دل خود به عنوان یک کیسه پر از احساسات بیپناه یاد میکند، که به نوعی نشان از درد و رنج خود دارد.
هوش مصنوعی: در میان افرادی که به عشق و علاقه علاقمند هستند، جاذبهای رنگین و جذاب وجود دارد.
هوش مصنوعی: استاد نشسته و پاهایش را دراز کرده است و بچهها دور او جمع شدهاند.
هوش مصنوعی: دستهایت به هم چسبیده و در حال انجام کار هستند، مانند دو عنکبوت که بر روی تارweb خود مشغولند.
هوش مصنوعی: این گروه هیچ کس را به آزادی نمیپسندند و همهی آنها به وابستگیها و تعلقات خود مشغول هستند.
هوش مصنوعی: دل من مانند کیسهای سوراخ است که موشها آن را با دندانهایشان آسیب زدهاند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.