شماره ۱: ای خوشا آغاز غم‌ پرداز عشق - ای خوشا انجام به ز آغاز عشق

شماره ۲: ای طفیل بود تو بود همه - بود در سودای تو سود همه

شماره ۳: شاهد غیبی که خود مستور بود - بود خود آیینه خود منظور بود

شماره ۴: عشق از نو باز دستان‌ساز گشت - عکس سوی اصل آخر بازگشت

شماره ۵: گلستانش را گلی پیدا نبود - از گل او بلبلی شیدا نبود

شماره ۶: دیده را دیدار خور خیره کند - نور صافی چشم را تیره کند

شماره ۷: محفل عشقش چو می‌آراستند - اول از بیگانگان پیراستند

شماره ۸: عقل را با عشق در هم ریختند - صورت و معنی به هم آمیختند

شماره ۹: شاه ما کز لوح و کرسی باج خواست - این زمان افسانه معراج خواست

شماره ۱۰: ای یگانه گوهر سلک وجود - دومین نقش خوش کلک وجود

شماره ۱۱: سید کونین سبط مصطفا - بهترین فرزند خیرالاولیا

شماره ۱۲: طالب من گر شود یک ره کسی - راهها بنمایمش هر سو بسی

شماره ۱۳: تا به کی ای نفس علت زای من - ای شده درد از تو درمانهای من

شماره ۱۴: ای گرفتار جهان پیچ پیچ - هیچ دانی کاین جهان هیچ است هیچ

شماره ۱۵: ای نمودی از وجودت بود من - درد تو سرمایه بهبود من

شماره ۱۶: گرضمیرم قابل اسرار نیست - گر زبانم لایق گفتار نیست

شماره ۱۷: آفتابی آسمانها زو عیان - گوهری بس بحرها در وی نهان

شماره ۱۸: زافرینش بیشتر حق بود و بس - هستی از هستی مطلق بود و بس

شماره ۱۹: باز صبح است و برآمد آفتاب - خواجه تا کی بر نمیخیزی ز خواب

شماره ۲۰: باز عشق آهنگ یغما ساز کرد - باز دل آشفتگی آغاز کرد

شماره ۲۱: آن امام و پیشوای متقین - سیدالسجاد زین‌العابدین

شماره ۲۲: کوکب شه تا ابد پاینده باد - موکبش را فتح و نصرت بنده باد

شماره ۲۳: فتنه از ملک شهنشه دور شد - بود هر جا دشمنی مقهور شد

شماره ۲۴: هر که از خاصیتی ممتاز شد - یا تفرد جست و بی انباز شد

شماره ۲۵ - آدمی را بر جانوران فخری نیست ....: چشم و گوش و دست و پا و خورد و خفت - دوری از بیگانه نزدیکی به جفت

شماره ۲۶: خواجه‌ای بوده‌ست از پیشینگان - با بزانش میل و با بوزینگان

شماره ۲۷: این امام و رهنمای هشتمین - هم صراط حق و هم نور مبین

شماره ۲۸: این منم کاینسان خجل از خاک توس - میبرندم ای دریغ و ای فسوس

شماره ۲۹: یاد دارم من که روزی چند کس - راه بازاری گرفتند از هوس

شماره ۳۰: کشور جان مرا سلطان تویی - نه همی سلطان که جان جان تویی

شماره ۳۱: سوی طور آمد مگر روزی کلیم - خفته در ره بود مسکینی سقیم

شماره ۳۲: شب نگردد روشن از نام چراغ - نام فروردین نیارد گل به باغ

شماره ۳۳: باز این دیوانه ی بگسسته بند - فاش میگوید بآواز بلند

شماره ۳۴: یاربت بر لب ولی دل غافل است - کز لبت تا دل هزاران منزل است

شماره ۳۵: درگذشتی از من ای رب رحیم - بازگشتم من به عصیان قدیم

شماره ۳۶: ملک چاکر خدیوا پادشاها - جهان داور شها عالم پناها

شماره ۳۷: شهنشاه دریا دل ابر کف - ابر طبع او چه گهر چه خزف

شماره ۳۸: ستایش خداوند بخشنده را - فروزنده جان رخشنده را

شماره ۳۹: نفس شوم تو چاه تاریک است - راه شرع ارچه راست باریک است