شماره ۱ - یار عنبر فروش را گوید: دو زلف تو صنما عنبر و تو عطاری
شماره ۲ - یار ترسا بچه را می گوید: ز آب چشم من ای دوست روی و موی بشوی
شماره ۳ - صفت یار رنگریز کند: رخ زرد کرد آن رخ رنگریز
شماره ۴ - صفت دلبر رقاص کند: ای بت پای کوب بازی گر
شماره ۵ - در حق یار میهمان گوید: میزبان کرد مرا دوش بتم
شماره ۶ - در حق دلبر صافی گوید: آن را که ز عشق تو بلا نیست بلا نیست
شماره ۷ - صفت دلبر فصاد بود: آمد آن حور و دست من بربست
شماره ۸ - صفت یار جعد زلف بود: زلف تو مگر جانا امید و نیازست
شماره ۹ - صفت دلبر خباز کند: اندر تنور روی چو سوسن فرو بری
شماره ۱۰ - صفت یار پای کوب کند: چو کوبی پای و چون گیری پیاله
شماره ۱۱ - در حق دلبر نابینا گفت: چشم تو اگر نیست چو نرگس چه خوری غم
شماره ۱۲ - صفت دلبر کشتی گیرست: ای دلارام یار کشتی گیر
شماره ۱۳ - در حق یار چاهکن گوید: زمین مبر بسیار و مکن ازین پس چاه
شماره ۱۴ - در حق دلبر خباز بگفت: آنکه او بر دکان ز بس خوبی
شماره ۱۵ - صفت یار گنگ می گوید: هر گه که آن نگار شکر لب کند حدیث
شماره ۱۶ - صفت یار خوش آواز کند: به نغمه خوش داودی و از آن آوا
شماره ۱۷ - در حق یار رگ زده گوید: چو راست گشت بر اکحلش نشتر فصاد
شماره ۱۸ - در حق دلبر نحوی گوید: من دوش بپرسیدم بر وجه یقینت
شماره ۱۹ - در حق دلبر شاعر گفته: شاعری تو مدار روی گران
شماره ۲۰ - صفت دلبر ساقی باشد: عیش و نشاط و شادی و لهوست مرمرا
شماره ۲۱ - صفت یار با خط و خال است: ای نگاری که ز خوبی رخت
شماره ۲۲ - صفت یار لشکری گوید: رفتی به جنگ و جز تو که دید ای صنم صنم
شماره ۲۳ - صفت دلبر صوفی مذهب: گفتم چرا نسازی با من تو
شماره ۲۴ - در حق دلبر نوخط گفته: نیکوتری به چشم من از دولت
شماره ۲۵ - صفت یار برزگر گوید: ای به دو رخ بسان تازه بهار
شماره ۲۶ - صفت دلبر فیروزه فروش: کی خرند از تو فیروزه هرگز
شماره ۲۷ - صفت دلبر زرگر باشد: مه سنگین دلی ای مهر دلجوی
شماره ۲۸ - صفت یار نیلگر گوید: نیلگر یاری و ز غم بر من
شماره ۲۹ - صفت دلبر فقیه بود: ز روی خواهش گفتم بدان نگار که من
شماره ۳۰ - صفت یار هندسی گفت: خورشید ملاحت است رویش
شماره ۳۱ - در حق دلبر مؤذن گوید: ای بت کشمیر و سرو کشمر
شماره ۳۲ - صفت یار خط برآورده: تا شد تمام منکسف آن آفتاب تو
شماره ۳۳ - وصف دلدار و درد دیده او: خواهی که درد ناید بر چشمت
شماره ۳۴ - عشق هم کیمیاگری داند: آن دلفریب دلکش و آن دلربای دلبر
شماره ۳۵ - سایبان کرده دلبر از پیکر: خواهی کز آفتاب کنی سایه مر مرا
شماره ۳۶ - صفات دلبر زرین کمرست: ای ماهروی لعبت جوزا کمر
شماره ۳۷ - صفت دلبر دبستانی: ای یار دبستانی و دبستان
شماره ۳۸ - صفت دلبر صیاد بود: تو را ای چو آهو به چشم و به تگ
شماره ۳۹ - صفت دلبر واعظ باشد: ای مزین شده به تو منبر
شماره ۴۰ - در حق حاکم شهری باشد: حکم تو بر هر دلی روان شده در شهر
شماره ۴۱ - صفت یار کبوترباز است: انس تو با کبوترست همه
شماره ۴۲ - صفت دلبر نایی گوید: ای دلکش و دلبند من فدیتک
شماره ۴۳ - صفت دلبر معبر گفت: ای صنم گر معبری دانی
شماره ۴۴ - صفت یار درودگر گفته است: نزار و تافته گشتم بسان ساروی تو
شماره ۴۵ - صفت دلبر چوگان باز است: تازان درآمد از در میدانش
شماره ۴۶ - سبل چشم خویش را گوید: ز بس که در غم هجرت ز دیده ریزم آب
شماره ۴۷ - در حق دلبر احول گفته: ای دو زلفت چو ماه در آخر
شماره ۴۸ - صفت یار فلسفی گوید: به علم فلسفه چندین چه نازی
شماره ۴۹ - صفت دلبر طبال کند: طبل از وصل تو چنان نالد
شماره ۵۰ - در حق دلبر نقاش بود: بخواست کاغذ و برداشت آن نگار قلم
شماره ۵۱ - صفت یار باغبان باشد: ای روی تو باغ و باغبانی تو
شماره ۵۲ - صفت یار لشکری گوید: آمد به عرض گاه دلارام من فراز
شماره ۵۳ - صفت یار خال در چشم است: ای روی تو چون تخته سیمین و نبشته
شماره ۵۴ - صفت دلبر خوشرو گفته: ای آفتاب حسن تو را آفتاب
شماره ۵۵ - صفت دلبر صیاد بود: ای بت صیاد جز از تو که دید
شماره ۵۶ - گفته در حق یار بازرگان: ای دلارام یار بازرگان
شماره ۵۷ - صفت یار زرگر است این شعر: تا کی تویی به تعبیه جنگ ساختن
شماره ۵۸ - صفت دلبر دیبا بافست: ای بت دیبا رخان به دو رخ دیبا
شماره ۵۹ - صفت یار به حج رفته بود: به حج شدی و من از اندهان هجرانت
شماره ۶۰ - صفت یار روزه دار بود: ای بت شکر لب شیرین دهان
شماره ۶۱ - در حق دلبر کاتب گفته: تا بدیدم که شد از دست تو ای جان پدر
شماره ۶۲ - صفت یار عرق کرده بود: چو اشک ابر به گل برچکیده بینم خوی
شماره ۶۳ - صفت یار غیر مسلم خویش: ای بت زیبا کافر دلی و کافر دین
شماره ۶۴ - صفت دلبر نوخط باشد: ای لب تو چنانک زو در عمر
شماره ۶۵ - صفت یار رگ زده گوید: خود را چرا رگ زدی بی علتی
شماره ۶۶ - صفت یار عقیقین دندان: زرد کردی رخم به انده و غم
شماره ۶۷ - صفت یار تیرگر باشد: دو گونه تیر داری بر کف و چشم
شماره ۶۸ - صفت دلبر سقا باشد: چون میل تو به آب همی بینم ای صنم
شماره ۶۹ - صفت دلبر چنگی گوید: ای صنم چنگ زن چنگ ساز
شماره ۷۰ - صفت دلبر آهنگر گفت: اگر آهنگریست پیشه تو
شماره ۷۱ - در حق یار مسافر گوید: یارم به سفر شد ای مسلمانان
شماره ۷۲ - دل دلدار چو مغناطیس است: ای خجسته بر چو سیم تو را
شماره ۷۳ - صفت دلبر قاضی باشد: من وقف کرده ام به تو مر دل را
شماره ۷۴ - صفت یار هندسی گوید: هندسی یاری ای یار عزیز
شماره ۷۵ - وله: جانا ز حسن گشت رخ تو چو جان من
شماره ۷۶ - صفت یار قلندر باشد: تیغ قهرت چو به وقت اندر دست
شماره ۷۷ - صفت دلبر خربنده بود: آهنین پوش ندیدم چو تو سرو
شماره ۷۸ - صفت دلبر گریان گفته: چون ابر مکن دیده را نگارا
شماره ۷۹ - صفت دلبر حاجب گفته: ای پسر حاجبی و محجوبی
شماره ۸۰ - صفت یار زاهد عابد: تو زاهدی و دو زلف تو آفتاب پرست
شماره ۸۱ - صفت دلبر قصاب بود: آلت کشتن داری صنما غمزه و کارد
شماره ۸۲ - صفت دلبر عطار بود: عطر فروشی بتا تو دایم ازین روی
شماره ۸۳ - صفت یار باغبان گفته: از باغ مکن بیش بنفشه که بنفشه
شماره ۸۴ - صفت یار آشناگر گفت: نگارینا نرستی ز آب و در آب
شماره ۸۵ - صفت یار بربطی گفته: بتا زهره آسمان جمالی
شماره ۸۶ - صفت یار تیغ زن گفته: آهخته چه داری مدام تیغت
شماره ۸۷ - صفت دلبر طبیب بود: ای یار ماهروی طبیبی و حاذقی
شماره ۸۸ - صفت دلبر منجم شد: ای منجم نگاه نجم جبین
شماره ۸۹ - صفت یار فالگیر بود: ای فال گیر کودک فالم ز روی تو
شماره ۹۰ - صفت دلبر دیباباف است: دیبا بافی ای بت دیبا رخ
شماره ۹۱ - صفت دلبر تاجر باشد: ای آنکه به رخسار ارغوانی
شماره ۹۲ - شکر شاهی: نشکفت گر آراسته ای تو به ملاحت
این آمار از میان ۳۰۰ بیت شعر موجود در گنجور از اشعار این بخش استخراج شده است.
توجه فرمایید که این آمار به دلایلی از قبیل وجود چند نسخه از آثار شعرا در سایت (مثل آثار خیام) و همینطور یک بیت محسوب شدن مصرعهای بند قالبهای ترکیبی مثل مخمسها تقریبی و حدودی است و افزونگی دارد.
آمار همهٔ شعرهای گنجور را اینجا ببینید.
وزنیابی دستی در بیشتر موارد با ملاحظهٔ تنها یک مصرع از شعر صورت گرفته و امکان وجود اشکال در آن (مخصوصاً اشتباه در تشخیص وزنهای قابل تبدیل از قبیل وزن مثنوی مولوی به جای وزن عروضی سریع مطوی مکشوف) وجود دارد. وزنیابی ماشینی نیز که جدیداً با استفاده از امکانات تارنمای سرود اضافه شده بعضاً خطا دارد. برخی از بخشها شامل اشعاری با بیش از یک وزن هستند که در این صورت عمدتاً وزن ابیات آغازین و برای بعضی منظومهها وزن غالب منظومه به عنوان وزن آن بخش منظور شده است.
آمار ابیات برچسبگذاری شدهٔ این بخش با قالب شعری در گنجور به شرح زیر است:
ردیف | قالب شعری | تعداد ابیات | درصد از کل |
۱ | غزل/قصیده/قطعه | ۳۰۰ | ۱۰۰٫۰۰ |