حرف آخر قافیه

شماره ۱: از چشم تو صد زخم درشت است مرا

شماره ۲: دل بنهادم هر غم و تیماری را

شماره ۳: هر چند ز بهر چون تو جانانی را

شماره ۴: یاری که دل من است مسکن او را

شماره ۵: ای دوست چنین مکن فرامشت مرا

شماره ۶: روییست چو ماه عنبرآمیز او را

شماره ۷: ای عشق چه دردی تو که درمانت نیست

شماره ۸: یکباره ز ما فلک فراغت دادت

شماره ۹: ای کشته چو من هزار در پای غمت

شماره ۱۰: بس رنگ که نقاش ازل می آمیخت

شماره ۱۱: در راه دلم ز عشق تو صد دام است

شماره ۱۲: سوز دل من ز بهر بار غم تست

شماره ۱۳: ای دیده دل ریش جگر خورده تست

شماره ۱۴: با دلبر خود بکام دل گشتم جفت

شماره ۱۵: گر شرم همی از آن و این باید داشت

شماره ۱۶: دلبر که ز من روی بعمدا بنهفت

شماره ۱۷: هر چند که شد گرمی بازار تو سست

شماره ۱۸: دل قصد وصال دلکشی کرد و برفت

شماره ۱۹: باسبلت سبز یارب آن لب چه لبست

شماره ۲۰: لعل تو ازان زمرد آورد نبات

شماره ۲۱: با تو سخنم ز باد بی سنگ ترست

شماره ۲۲: یک شب بمراد دل کسی شاد نزیست

شماره ۲۳: گفتم که چو فتنه چشم تو خفته بهست

شماره ۲۴: شیرین سخنم گرچه لطیف و نیکوست

شماره ۲۵: بادم که وجود من بجز زحمت نیست

شماره ۲۶: در عشق اگر به زور و زر کار نکوست

شماره ۲۷: آن یار جفا جوی وفادار شدست

شماره ۲۸: گفتی که دلم به وصل تو شاد و کش است

شماره ۲۹: صبر از دل ریش من همی بگریزد

شماره ۳۰: ای وصل تو شایسته چو عمر جاوید

شماره ۳۱: آن سنبل پست پر ز تابش نگرید

شماره ۳۲: دانی سخنت شکسته چون می‌آید

شماره ۳۳: گفتم چو خطت برنگ موی تو شود

شماره ۳۴: خط تو گرش کسی بخط میخواند

شماره ۳۵: گفتم می خوشگوار پیش آور زود

شماره ۳۶: گفتم سخنی با تو و بد گفتم بد

شماره ۳۷: زلفی که بر او بند و گره باشد صد

شماره ۳۸: کار تو همه سرکشی و ناز بود

شماره ۳۹: هجران تو از دو چشم من خواب ببرد

شماره ۴۰: گفتم که مرا چشم تو می پست کند

شماره ۴۱: زان غالیه دان کزاو دلم خون آید

شماره ۴۲: جائی که غمت بقصد جان برخیزد

شماره ۴۳: دردا که دلم زهجر خون خواهد شد

شماره ۴۴: حسن تو اگر چه خیمه بر ماه زند

شماره ۴۵: هر کس که نشان آن لب و دندان دید

شماره ۴۶: گرچه ز تو بر دلم ستم میگذرد

شماره ۴۷: آن شیفته را چو باد در بوق افتاد

شماره ۴۸: بر من غم عشق بینهایت برسید

شماره ۴۹: روزی که بر منت گذاری باشد

شماره ۵۰: جانا زمن سوخته به زین پرسند

شماره ۵۱: افسوس که شد جوانی و چیز نماند

شماره ۵۲: تا کی ز توام جفای دلسوز رسد

شماره ۵۳: نه با تو مرا خلوت و جام می بود

شماره ۵۴: تا طره بدان روی دلارای افکند

شماره ۵۵: شاها بتو ایزد همه آفاق سپرد

شماره ۵۶: زین پس دل من بمهر یکتا نشود

شماره ۵۷: شبهای جهان مگر بهم پیوستند

شماره ۵۸: هر دم ز توام غمی دگر باید برد

شماره ۵۹: زاواز خوش تو عقل مدهوش شود

شماره ۶۰: ناگاه چنین کرانه جوئی که چه بود

شماره ۶۱: چون بیخبری از غمم ایماه چه سود

شماره ۶۲: یک شهر همیکنند فریاد و نفیر

شماره ۶۳: زینگونه که شد خوار و فرومایه هنر

شماره ۶۴: گفتم که چراست گرد آن تنگ شکر

شماره ۶۵: تا من ز رخ خوب تو گشتم مهجور

شماره ۶۶: جانا نم دیده وتف سینه نگر

شماره ۶۷: ای روی تو را برده مه چرخ نماز

شماره ۶۸: گفتی مگذر بکوی ما در زین پس

شماره ۶۹: در جامه ازرق آن بت عشوه فروش

شماره ۷۰: زلفی که همی نهاد سر بر قدمش

شماره ۷۱: آن ماه که آفتاب نامست رخش

شماره ۷۲: نادیده هنوز آن رخ غم پردازش

شماره ۷۳: یک بوسه زلعل خویش کم گیر و ببخش

شماره ۷۴: گفتم که بزلف در کجا دارم دل

شماره ۷۵: در هجر تو گفتم که ز جان میترسم

شماره ۷۶: در فرقت تو دلی پر از خون دارم

شماره ۷۷: دلخسته آنزلف چو چوگان توام

شماره ۷۸: بر آتش غم فتاده چون زلف توام

شماره ۷۹: در عشق تو تیره حال چون خال توأم

شماره ۸۰: بی دیدن دوست دیدگانرا چکنم

شماره ۸۱: من آتش دشمنان بباد انگارم

شماره ۸۲: من جمله زبان ز حرص چون بید شدم

شماره ۸۳: بگذشت ز عشق دولت بی غمیم

شماره ۸۴: ایدل نکنی تو زین فضولیها کم

شماره ۸۵: از دور زمانه هیچ می ناسایم

شماره ۸۶: گفتم ز چه چون بوصل مقدور شوم

شماره ۸۷: گفتم در گوش اگر دهی راه سخن

شماره ۸۸: اکنون که فلک بقصد من بست میان

شماره ۸۹: دی وعده خلاف کردم ای عهد شکن

شماره ۹۰: جز در سر زلف تو نیاساید جان

شماره ۹۱: ای دل غم را نهاد باید گردن

شماره ۹۲: نی رای تو بر سر عنایت کردن

شماره ۹۳: دل گر غم تو چنین خورد وای بر او

شماره ۹۴: تا چند کشیم جور عالم من و تو

شماره ۹۵: پیراهن و فوطه بر تن روشن تو

شماره ۹۶: تا دست رهی گسست از دامن تو

شماره ۹۷: زینسان که منم بعشق در کیست بگو

شماره ۹۸: زلفی که همه سال دل و جان برد او

شماره ۹۹: دوشم چه شبی بود ز دل تاب شده

شماره ۱۰۰: نا یافته شهرخی ز وصلش ناگاه

شماره ۱۰۱: در باغ شدم قصد سوی می کرده

شماره ۱۰۲: گه تاب سر زلف مشوش میده

شماره ۱۰۳: دلدار کمان دلبری کرد به زه

شماره ۱۰۴: از بسکه همیکنم بشب ناله و آه

شماره ۱۰۵: جانا تو چنین بجنگ با من زچه

شماره ۱۰۶: در لطف به نکته سخن می مانی

شماره ۱۰۷: گر دسترسی به سیم و زر داشتمی

شماره ۱۰۸: ای دل اگرم امان جان بایستی

شماره ۱۰۹: بر زلف تو از گره نشان بایستی

شماره ۱۱۰: در ساخته بر غم من دیگر جای

شماره ۱۱۱: یک روز به طبع با رهی دم نزنی

شماره ۱۱۲: باز این دل سرگشته هجران پیمای

شماره ۱۱۳: بی دیدن من جان جهانم چونی؟

شماره ۱۱۴: ما را ندهد سپهر یک جرعه می

شماره ۱۱۵: نه چون رخ تو گلی بود یاسمنی

شماره ۱۱۶: ای بیش ز مه به نیکویی و کم نی

شماره ۱۱۷: گر روی چو مه ز من نهانی نکنی

شماره ۱۱۸: دی وعده خلاف آمد از آن آزردی

شماره ۱۱۹: تا چند دل آزاری و رخ برتابی

شماره ۱۲۰: خود از همه کار جور کردن دانی

شماره ۱۲۱: ای دوست اگر نصیحتم می شنوی

شماره ۱۲۲: در حسن مماثلت به یوسف نکنی