گنجور

 
جمال‌الدین عبدالرزاق

یاری که دل من است مسکن او را

هر لحظه بهانه ایست با من او را

زانجا که جمال اوی و بدخویی اوست

نی دوست توان خواند و نه دشمن او را

 
sunny dark_mode