|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بررسی دوگانگی احساسات انسانی می‌پردازد. در بخش اول، شاعر به لطف و مهربانی اشاره می‌کند که در آن امید و محبت وجود دارد. در بخش دوم، از کینه و درد سخن می‌گوید که در آن خشونت و آسیب‌پذیری نهفته است. همچنین، شاعر به اهمیت ارتباطات انسانی و نماهای متنوعی که در رفتار و احساسات از خود بروز می‌دهیم اشاره می‌کند. در نهایت، نیکویی و کارهای خوب به خودپرستی و خودپسندی منتهی می‌شود. شعر به ما یادآوری می‌کند که در همه حالات، باید خود را ارزیابی کنیم.
هوش مصنوعی: در زمانی که به دیگران لطف و محبت می‌کنی، می‌فهمی که چگونه باید با دقت و حساسیت صحبت کنی. اما وقتی کینه و دشمنی داری، با تندی و سختی رفتار می‌کنی.
هوش مصنوعی: در پرده‌ی دل من، اشک‌های مرا می‌بینی و در نیکی و خوبی‌ات، خود را همچنان حفظ می‌کنی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.