از چشم تو صد زخم درشت است مرا
چون زلف تو زان خمیده پشت است مرا
چشمت را گو نهفته دار آن سرخی
تا کس بنداندی که کشت است مرا
|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات |
|
|
راهنمای نوار ابزار |
|
|
پیشخان کاربر |
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر |
|
|
اعلانهای کاربر |
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه) |
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور |
|
|
لغزش به پایین صفحه |
|
|
لغزش به بالای صفحه |
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش |
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط |
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور |
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور |
|
|
نشان کردن شعر جاری |
|
|
ویرایش شعر جاری |
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری |
|
|
شعر یا بخش قبلی |
|
|
شعر یا بخش بعدی |
از چشم تو صد زخم درشت است مرا
چون زلف تو زان خمیده پشت است مرا
چشمت را گو نهفته دار آن سرخی
تا کس بنداندی که کشت است مرا
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر احساس عمیق شاعر نسبت به معشوق است. شاعر میگوید که چشمهای معشوق باعث ایجاد زخمهای روحی عمیق در او شده و به مانند زلفهای خمیده معشوق، او را نیز غمزده و آسیبدیده کرده است. در پایان، شاعر از معشوق میخواهد که سرخی چشم خود را پنهان کند تا دیگران نتوانند او را زیر نظر بگیرند و آسیب بیشتری به او برسد.
هوش مصنوعی: چشمان تو برای من زخمهای عمیق و دردناکی به همراه دارد، مانند اینکه موهای تو از این خمیدگی به عقب کشیده شدهاند و این موضوع برای من بسیار ناراحتکننده است.
هوش مصنوعی: چشمانت را پنهان کن تا آن سرخیات کس را به یاد نندازد که مرا به کام خود کشیده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.