|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این ابیات، شاعر از عشق و توجه معشوق به خود سخن می‌گوید و احساس می‌کند که نمی‌تواند از محبت او بی‌خبر باشد. او اعتراف می‌کند که به خاطر عشقش، تا حد زیادی به خودش دروغ گفته و حالا از این وضعیت شرمنده است. شاعر به نوعی در حال درد و دل و بیان مشکلاتش در رابطه‌اش با معشوق است.
هوش مصنوعی: من هیچ امیدی به رحمت و محبت تو ندارم و نمی‌خواهم با یاد تو در دل خود احساساتی را برانگیزم.
هوش مصنوعی: این بیت بیانگر این است که شخص گویا به خاطر تهمت‌ها و دروغ‌هایی که در گذشته گفته، اکنون از ابراز نارضایتی و شکایت نسبت به دیگری شرمگین است. او احساس می‌کند که به خاطر کارهای ناپسند خود، دیگر حق ندارد شکایتی کند و در عین حال شکرگزاری از آن فرد را نیز کم‌رنگ می‌بیند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.