انصاری در ۹ سال و ۸ ماه قبل، دوشنبه ۱۰ شهریور ۱۳۹۳، ساعت ۰۰:۱۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۸۵:
در اکثر نسخ دیوان شمس "امشب" آمده است و اگر در تصوف و عرفان از جمله حافظ و سعدی و عطار و مولانا و ... اندک تحقیق و جستجویی انجام دهید متوجه ابن موضوع خواهید شد که در نظر عارفان مستی و شوق وصال در شب هنگام می باشد که زمان خلوت با معبود است و این موضوع در سوره مبارکه "مزمل" از طرف خداوند متعال بیان شده است.
عزم آن دارم که امشب مست مست
پای کوبان کوزه دردی به دست
بارها می شبانه و مستی شبانه در دیوان عارفان به کرات امده است ولی ما می روزانه و مستی روزانه نداشته ایم
حالا یکی میاد روهوا حرف میزنه استاد شجریان امروز را امشب خوانده و ارزش کارش کم شده! واقعا تاسف آوره
نازنین جمشیدیان در ۹ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۹ شهریور ۱۳۹۳، ساعت ۱۵:۳۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳:
خربنده به نظر من فردی است که اسیر نفس هنوز هست و از قید آن آزاد نشده . انسان در حقیقت خر سواری است که خود باید افسار آن را به دست بگیرد :
راه حس، راه خران است ای سوار
ای خران را تو مزاحم! شرم دار
=================
چو تو خربنده باشی نفس خود را
به حلقه نازنینان باشی بس خوار
=================
ترک عیسی کرده خر پروده‌ای
لاجرم چون خر برون پرده‌ای
نالهٔ خر بشنوی رحم آیدت
پس ندانی خر خری فرمایدت
رحم بر عیسی کن و بر خر مکن
طبع را بر عقل خود سرور مکن
طبع را هل تا بگرید زار زار
تو ازو بستان و وام جان گزار
سالها خر بنده بودی بس بود
زانک خربنده ز خر واپس بود
هم‌مزاج خر شدست این عقل پست
فکرش این که چون علف آرم به دست
masoud در ۹ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۹ شهریور ۱۳۹۳، ساعت ۱۲:۳۶ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۹ - ای رنجبر:
فقط میگم دمت گرم.خدا بیامرزدت
بیژن در ۹ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۹ شهریور ۱۳۹۳، ساعت ۱۱:۵۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۶:
با سلام و درود
رشته بنده ادبیات نیست اما به اشعار کهن علاقه وافر دارم! این نکته را می خواستم عرض کنم که به نظر این حقیر مصرع "گر پس از این دمی چنان یابم قدر دانمش" از نظر وزنی با دیگر مصرع های هم قافیه، همسان نیست. لطفا بررسی بفرمایید.
با سپاس فراوان
پ.خانکه در ۹ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۹ شهریور ۱۳۹۳، ساعت ۰۸:۰۸ دربارهٔ فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۵:
من بیت پنجم این شعر زیبا رو توی یکی از گزینه های تست قرابت معنایی دیدم واقعا به دلم نشست کنکور همه چیزش که بد نیست!ازتون ممنونم که ادب اصیل فارسی رو توی فضای مجازی اینقدرمنظم و محترمانه عرضه کردید.
امین در ۹ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۹ شهریور ۱۳۹۳، ساعت ۰۳:۰۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۰۴:
واقعا ممنونم ازتون
هر روز ب این سایت میام و یکه تازی های استاد سعدی رو میخونم
فرهاد در ۹ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۹ شهریور ۱۳۹۳، ساعت ۰۱:۵۷ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۳۸:
برخیز و مخور غم جهان گذران
بنشین و دمی به شادمانی گذران
انسانهای روشن فکر، فارغ از اینکه در چه زمانی زندگی مکنند معمولن به یک نتیجه میرسند. حافظ نیز چند صد سال پس از خیام میگوید:
غم دنیای دنی چند خوری، باده بخور
حیف باشد دل دانا که مشوش باشد.
فرهاد در ۹ سال و ۸ ماه قبل، یکشنبه ۹ شهریور ۱۳۹۳، ساعت ۰۰:۰۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱:
عجب توانایی در شعر دارید جناب جاوید مدرس! زیبا بود ... بسیار زیبا :)
احمد در ۹ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۸ شهریور ۱۳۹۳، ساعت ۲۱:۲۲ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۳۵۷:
من کله ای با سنگ شنیدم
شایان در ۹ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۸ شهریور ۱۳۹۳، ساعت ۲۰:۵۸ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۱۰۰ - بیان این خبر کی کلموا الناس علی قدر عقولهم لا علی قدر عقولکم حتی لا یکذبوا الله و رسوله:
چونک با کودک سَر و کارم فتاد
هم زبان کودکان باید گشاد
که برَِو کُتّاب تا مُرغت خرم
یا مویز و جَوز و فُوستق آورم
جز شباب تن نمی دانی بگیر
این جوانی را بگیر ای خر شعیر
هیچ آژنگی نُیفتد بر رُخَت
تازه ماند آن شراب فَرُّخَت
نه نژند پیریَت آید برُو
نه قد چون سَرو تو گردد دُوتو
نبه کمی در شهوت و طَمث و بِعال
که زنان را آید از ضعفت ملال
آن چنان بگشایدت فرّ شباب
که گشود آن مژدهٔ عُکّاشه باب
احمد در ۹ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۸ شهریور ۱۳۹۳، ساعت ۲۰:۴۸ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۳۳۵:
منظور از سه بمهر چیه
احمد در ۹ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۸ شهریور ۱۳۹۳، ساعت ۲۰:۱۶ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۳۱۲:
معنی واتشان چیه؟
حجت در ۹ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۸ شهریور ۱۳۹۳، ساعت ۱۹:۵۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۸:
برای آنان که بهشت توجت خداست و جهنم نیز غهر خداست باید گغت که پیرو راه علی (ع) هستن و آفرین بر چنین انسانهای والا مقام
علی در ۹ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۸ شهریور ۱۳۹۳، ساعت ۱۱:۳۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۲۵:
احتراماً در بیت پنجم بیذق یا بیدق صحیح است. بیدق به معنی پیاده است و اشاره به این دارد که در بازی شطرنج اگر پیاده به انتهای صفحه برسد به وزیر تبدیل میشود.
فهیمه زنگنه در ۹ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۸ شهریور ۱۳۹۳، ساعت ۱۰:۴۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۶:
درود
بنظرم همون آزار درست باشه :از اسفند تا فروردین رو منظورش هست
صنوبری در ۹ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۸ شهریور ۱۳۹۳، ساعت ۰۹:۱۷ دربارهٔ شهریار » منظومهٔ حیدر بابا:
ترجمه بیشتر از اینکه به مفهوم شعر وفادار باشد، به قافیه وفادار بود متاسفانه. پیشنهاد دارم حذفش کنید.
رصا در ۹ سال و ۸ ماه قبل، شنبه ۸ شهریور ۱۳۹۳، ساعت ۰۶:۲۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۲۶:
سایت شما بسیار خوبه و اطلاعات خوبی در اختیار علاقمندان می گذارید از شما متشکر. خداوند شما را موفق تر بدارد. چند نکته: ترجمه که دوست محترمی کرده خلاصه و خیلی خوبه. در آن بیت هم هذه گفته شده هم هذا اما هذه درست تر است.همین مصرع را چند جور میشه ترجمه کرد دوستی که حاشیه نوشته و ترجمه پیشنهاد کرده درست گفته و ترجمه آقا هادی کمی اشکال داره ( با عذر خواهی از ایشان) چون لیست فعل ناقصه است و دموع اسمش و هذه لنا العلامة خبرش هست.حالا کسی بفرماید: در بیت آخر " چو" چه معنی دارد؟ " به" چه معنی دارد؟ مقصود از جان شیرین کی هست چی هست؟ " حتی" چه معنی دارد؟ متشکرم
آرش طوفانی در ۹ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۷ شهریور ۱۳۹۳، ساعت ۲۳:۴۸ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۰۹:
بیت نهم این غزل ناب، ناخودآگاه این سخن حافظ را به ذهنم احضار کرد:
عاشقی شیوه ی رندان بلاکش باشد!
رضا در ۹ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۷ شهریور ۱۳۹۳، ساعت ۱۷:۳۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۴:
با سلام بابت تفسیر ها باید بگم خیلی زیاد و متنوع هست ولی در مورد بیت چشم نرگس باید عرض کنم
نرگس گل زمستان است و شقایق گل بهار به همین دلیل نگران چون با اومدن شقایق و سمبل بهار سمبل زمستان. و نرگس باید رخت سفر ببندد
ناشناس در ۹ سال و ۸ ماه قبل، جمعه ۷ شهریور ۱۳۹۳، ساعت ۱۶:۵۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۸۸:
من ان نگین سلیمان به هیچ نستانم که گاه گاه بر اندام اهرمن باشد