تضمینی در ۹ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۰ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۷:۱۰ دربارهٔ انوری » دیوان اشعار » مقطعات » شمارهٔ ۴۷۶ - در موعظه:
خواجوی کرمانی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۹۴/
تضمین بیت دوم این قطعه توسط خواجوری کرمانی در یک غزل:
با این همه یک نکته بگویم ز سر مهر
هر چند که دانم که تو این شیوه ندانی
رو مسخرگی پیشه کن و مطربی آموز
تا داد خود از کهتر و مهتر بستانی
رضا تنها در ۹ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۰ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۵:۵۵ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۵۹ - داستان آن کنیزک کی با خر خاتون شهوت می‌راند و او را چون بز و خرس آموخته بود شهوت راندن آدمیانه و کدویی در قضیب خر می‌کرد تا از اندازه نگذرد خاتون بر آن وقوف یافت لکن دقیقهٔ کدو را ندید کنیزک را به بهانه به راه کرد جای دور و با خر جمع شد بی‌کدو و هلاک شد به فضیحت کنیزک بیگاه باز آمد و نوحه کرد که ای جانم و ای چشم روشنم کیر دیدی کدو ندیدی ذکر دیدی آن دگر ندیدی کل ناقص ملعون یعنی کل نظر و فهم ناقص ملعون و اگر نه ناقصان ظاهر جسم مرحوم‌اند ملعون نه‌اند بر خوان لیس علی الاعمی حرج نفی حرج کرد و نفی لعنت و نفی عتاب و غضب:
باتشکراز نوشته علی عزیز
مجتبی خراسانی در ۹ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۰ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۳:۱۴ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵:
بسم الله الرحمن الرحیم
دست نوشته ها و جزوات را مرور می کردم، تا به این مطالبی که عرض شد رسیدم، آن را برای گنجور درج نمودم. خداوند شاهد است، در خاطرم نبود که از کتابی برداشت کرده ام، گمان کردم که با جستجو در آثار خطی، این مطالب در پیرامون آثار شیخ بهائی (ره) را به دست آورده ام.
محمد از شما سپاس گزارم، دوستان بزرگوار دیگر هم لطف و محبت داشتند، انشاء الله سلامت باشید.
خادمی در ۹ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۰ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۱:۱۵ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب هفتم در عالم تربیت » بخش ۲۱ - گفتار اندر پرورش زنان و ذکر صلاح و فساد ایشان:
دوستان گرامی مطالعه بفرمایند:
مقالۀ: زن در آینه شعر فارسی / شیخ مصلح الدین سعدی
پدیدآور: جودی نعمتی، اکرم
ناشناس در ۹ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۰ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۵۶ دربارهٔ سعدی » مواعظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۱:
بیت سوم درست بوده و ..زلت.. به معنی لغزش به درستی نوشته شده است.
جمشید پیمان در ۹ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۰ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۰:۲۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۵:
شور بختانه این غزل بالا بلند و پر مایه ی حافظ در پیچ و خم بگو مگو ها بر سر درست و نادرست بودن " المعنی فی بطن شاعر" و " المعنی فی بطن الشاعر"، سرگردان و ستمدیده گشته است. آهنگ آن ندارم که به این درگیری بیفزایم. تنها می خواهم به نکته ای بایسته بپردازم: واژه ها بر پایه نیاز و باستگی های گوناگون از زبانی به زبان دیگر می روند و از این جا به جائی و آمد و شد هم گریزی نیست. پرسش این است که آیا همراه با آمدن یک واژه بیگانه به یک زبان باید کاربردش در بند (جمله)و سازه زبان ، بر بنیاد دستور زبان آن واژه باشد یا برای کابردش باید از دستور زبانی که واژه را پذیرفته است بهره برد. هیچ واژه ی بیگانه ای را در زبان عربی نمی یابید که کاربردش وابسته به دستور زبانی جز عربی باشد. در برابرش شوربختانه در زبان پارسی یا فارسی ( عجم زنده کردم بدین پارسی، نه فارسی) پاره ای واژگان عربی را با دستور زبان عربی راه داده اند و آن را فراوان بکار گرفته اند . برای نمونه: در دستور زبان فارسی نشانه فزونی( جمع) آن و ها است. دستور زبان فارسی شیوه ای به نام جمع مکسر یا جمع با ات و یا جمع با ین ندارد. فراوان می بینیم الزامات، افتخارات، مجاهدین، غائبین، عجایب، مدارس و .... . در فارسی تنوین نداریم مثلا، مرتبا، متعاقبا. .... خنده دارتر هنگامی است که گاهی واژه های از بن فارسی را هم در بند چنین بی بندو باری گرفتار می سازیم : آزمایشات، ترشی ـ ج ـ ات، شمیرانات، گاها، .... چنین می اندیشم و باور دارم که اینگونه شلختگی ها برایندی جز سست کردن بیشتر بنیان های زبان فارسی بسود زبان عربی ندارد. زنده یاد محمد معین ، و دیگر استادان زبان فارسی و نگارندگان فرهنگ واژگان در پیش در آمد کارشان این ها را گوشزد کرده اند. و پارسی( فارسی) زبانان را از افتادن در چنبر چنین شیوه های ناسزا، پرهیز داده اند.
ناشناس در ۹ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۲۳:۴۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۷:
با احترام به ساحت بلند شعر و ادب ایران زمین
جناب کیخا!
جناب شرح سرخی بر حافظ!
منابع و مراجع مطالعات شما محترم. اما بسنده کردن به همین منابع گاه فضا را برای درک ابعاد مختلف اشعار حافظ برای ما محدود می سازد چرا که حافظ شاعری نیست که فقط در یک بعد آنهم مجیز گویی شخصی شعر بگوید.
موضوع بیسواد بودن حضرت ختمی مرتبت بارها و به کرات در روایات متعدد عنوان شده و این موضوع بجهت شناخت و آگاهی از چگونگی زندگی آن حضرت، آنقدر حائز اهمیت بوده که در قران نیز بدان اشاره شده، پس گمان نمیرود بیان موضوعی اینچنین مهم، توهینی به آن حضرت تلقی گردد.
هستند ستارگان که همیشه از خود نور دارند و پر نورتر از ماه
اما از منظری که ما به آسمان نگاه میکنیم، این ماه است که اغلب در تشابهات و استعارات جهت ستایش و تکریم از معشوق یا شخصی مورد منظور بکار میرود، لذا از این منظر هیچ ستاره ای ماه نمی شود مگر به کنایه.
حافظ خلاف آنچه که اغلب ما تصور داریم، طناز است و اهل کنایه. لذا بهترین منبع برای درک اشعارش مطالعهٔ مستمر دیوان آن بزرگمرد است، آنهم با تأمل و تعقل...
پاینده باشید.
ناشناس در ۹ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۲۳:۲۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۴:
وُصله: بر موی افزودن
اکستنشن کردن!
کمال در ۹ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۲۳:۰۸ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۶۷:
جمع آن : 10184
محمود در ۹ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۲۲:۱۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۶:
بابا‌ول‌کنید‌این‌تعابیر‌قرآن‌و‌ائمه‌رو‌طرف‌میاد‌مستقیم‌یه‌حرفی‌میزنه‌حالا‌شما‌بیایید‌تعبیر‌کنید
کنجکاو در ۹ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۲۱:۴۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۹:
با سلام خدمت دوستان
این غزل توصیفی از یک مهمانی شبانه حاجی قوام تمغاچی کارگزار مالی شاه شیخ ابو اسحاق اینجوست که مضامین و تعبیرهای آن در کنار غزلهای رندانه حافظ جای دارد
دوستان علاقمند به عرفان فراموش نکنند که منبع در آمد حافظ و دیگر شعرای آن زمان شرکت در مهمانی های شبانه بزرگان درباری و خواندن شعر و گرفتن پاداش یا صله و انعام از درباریان بوده است و تمام اشعار عاشقانه حافظ بجز واقعیت چیز دیگری نیست و دوستان در هر غزل حافظ بدنبال مفاهیم عارفانه نگردند
کنجکاو در ۹ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۲۰:۳۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۹:
با سلام
این غزل توصیفی از یکی از مهمانی های شبانه حاجی قوام تمغاچی کار گزار مالی شاه شیخ ابو اسحاق اینجوست
دوستان فراموش نکنند که منبع درآمد مالی حافظ و دیگر شعرا در آن زمان شرکت در مهمانی های شبانه بزرگان درباری و خواندن شعر و گرفتن صله و انعام از آنها بوده است بنا بر این دوستان در اشعار عاشقانه حافظ بدنبال مفاهیم عرفانی نگردند که تمام آنها عین واقعیت است
شاهد در ۹ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۹:۱۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۶۰:
از دو رخ همچو شمع
ناشناس در ۹ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۸:۱۱ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۹۷:
به امتحان هوس خقت وقار مخواه
گهر دمی که بسنجند سنگ آن کم کن
معنی خقت چیه؟
علی در ۹ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۷:۳۵ دربارهٔ رودکی » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۱۱۲:
سلام
وزن نداره این شعر؟
سید حسین هاشمی در ۹ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۷:۱۶ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۱۶:
در غرب بیشتر از اینکه خیام نیشابوری به عنوان یک شاعر بشناسند به عنوان یک ریاضی دان فیلسوف و مهندس و از همه مهمتر منجم میشناسن اما افسوس به ما ... در تاریخ کاملا مشخصه که یک ابر انسان فراتر از دوره خودش و حتی الان بوده اما چون به لحاظ تاریخی با حسن صباح و خواجه نظام الملک هم دوره بوده کمتر در تاریخ زمان خود اثر گذاشته است در ضمن امروزه یکی از نظریات بسیار قوی فیزیک کوانتوم پدید امدن این دنیا در هر لحظه از هیچ است بوزون هیگز رو با دقت مطالعه بفرمائید.
حالا ما به هم بپریم که من راست میگم تو اشتباه میکنی ...
بینوا در ۹ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۶:۵۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۴:
سلام به همه دوستان فرهیخته
لطف کنید و بفرماییدکحا میتوان معنی واژه وصله (با واو مضموم)را یافت . سپاسگزارم
ناشناس در ۹ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۵:۳۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۶:
سلام
بیت ماقبل آخر بجای چو، تو نوشته شده است..
درست آن این است:
سعدی که «چو» جان دارد، بل دوست‌تر از جانت
سپاس
---
پاسخ: با تشکر، متن مطابق چاپ فروغی است که «تو» در متن آورده اما در پاورقی به نقل از نسخ دیگر «چو» را بدل آورده. تغییری اعمال نشد.
رضا پناهی در ۹ سال و ۷ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۱۴:۴۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۰:
درباره بیت ششم و دوبار بکار بردن لغات هم شکل"بهشت"، عرض شود که ما در افغانستان یعنی در زبان فارسی دری مصدر "هشتن" با تلفظ "اِشتن"(بدون "ه") به معنای رها کردن و زمین گذاشتن داریم.
اگر تلفظ به همین صورت یعنی بدون تلفظ "ه" باشد، قافیه ها آهنگین تر خواهد بود.
با سپاس
تضمینی در ۹ سال و ۷ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۰ بهمن ۱۳۹۴، ساعت ۰۷:۱۱ دربارهٔ خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » غزلیات » شمارهٔ ۲۶۴: