شهروز در ۹ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۲۱:۴۴ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۷:
با سلام خدمت دوستان و به خصوص اون دوستی که گفتند حافظ سنی است و هیچ شعری درباره امامان ندارد. پش بهتر است غزل 296 را از نظر گذرانده و به بیت زیر توجه کنند:
حافظ اگر قدم زنی در ره خاندان به صدق
بدرقه رهت شود همت شحنه نجف
در ضمن ایشان در زمانی زندگی می کردند که تیمور جهانگشا سلطنت میکرد که گویا بسیار شیعه ستیز بود. حالا بیاید و بگوید که سنی است؟
مهدی در ۹ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۲۱:۲۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۸:
مطزبا پرده بگردان و بزن راه عراق
در اینجا تسلط حافظ بر گوشه های دستگاه های موسیقی ایرانی مستفاد می شود.شاه شجاع به راه عراق(عراق ایران به ناحیه مرکزی فلات ایران
گفته می شده) رفته و حافظ از مطرب می خواهد گوشه(پرده) عراق که در دستگاهها ی ماهور ونوا و نغمه افشاری نواخته می شده، بنوازد.
کسرا در ۹ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۱۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۵۲:
اجرای ساز و آواز این شعر در برنامه ی شماره 104 گلهای تازه با آوای استاد شجریان
نیکتا در ۹ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۰۷ دربارهٔ قاآنی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴:
در بیت دوازده بعد از دیده باید "که" اضافه شود
محمدرضا در ۹ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۰۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۱۷:
با سلام خدمت دوستان که هر کدام در صحبتتان اشتباهاتی داشتید می خواهم بدین وسیله اصلاحشان کنم：
یکم , اثر آقای چاوشی بدون هیچ گونه محدودیت موسیقیایی خوانده شده و نحوه خواندن اعراب ها در ترانه ایشان کاملا مطابق با اصول ، و صحیح هستند.(تنها استثنا این مطلب تبدیل کلمه "گردان"به شکل محاوره ای آن "گردون" می باشد که البته با توجه این که این کلمه موازنه بودن بیت را به هم زده وجود کلمه گردون (در جناس با پر خون در مصرع نخست) باعث تصنیع بیشتر بیت میشود که البته در سایر نسخ این غزل (ژر خون / گردون ) نیز موازنه انجام شده است .لکن سازندگان اثر در مورد این کلمه کمی شیطنت به خرج دادند.
دوم , متن شعر ایشان ترکیب سه غزل میباشد. که این غزل ها از نطر کلمه ردیف و مفهوم با مشابه یکدیگر اند. و این به زیبایی اثر آقای چاوشی افزوده است.(پای هیچ شعر معاصری در میان نیست)
سوم , ارادت !
فروغ در ۹ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۱۱ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۶۳۷:
این کلمه بدستم نیست بلکه به ستم است که چسبیده نوشته شده.
علی ابوالجسنی در ۹ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۰۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵:
کشتی نشستگانیم ای باد شرطه برخیز
شاید که باز بینیم دیدار آشنا را
این بیت ترجمانی دقیق از آیه 35 سوره مائده است که:
«یَا أَیُّهَا الَّذِینَ آمَنُوا اتَّقُوا اللَّهَ وَابْتَغُوا إِلَیْهِ الْوَسِیلَةَ وَجَاهِدُوا فِی سَبِیلِهِ لَعَلَّکُمْ تُفْلِحُونَ»
مراد از کشتی همان کشتی نجات حضرت ابا عبد الله الحسین (ع) است و از باد شرطه (همت) جهت جهاد در راه خدا طلب استمداد مینماید شاید که رستگار گردد.
علی در ۹ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۱۰:۱۹ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۴:
با سلام به همه دوستان ، این رباعی در دیوان اشعار سنایی غزنوی موجود هست ، رباعی 405 هست ، درباره ی مصراع دوم هم میخواستم بپرسم به نظر دوستان ، کی شدمی منظور چی هست؟ کی به معنی پادشاه هست !؟ و شاعر می خواهد بگوید که اگر قرار بود خودم انتخاب کنم پادشاه میشدم ، یا اشتفهام انکاری هست که شاعر می خواهد بگوید هیچ وقت به این دنیا نمی امدم؟ به نظر من درست تر هست که کی رو به معنی پادشاه بگیریم ( مانند کی خسرو و کی قباد ، کیان هم کی به معنی پادشاه هست) تا مصراع اول و دوم معنی متفاوتی داشته باشند
رهگذر در ۹ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۵:۳۳ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹:
بسیار زیبا؛
تشریح دقیق روانشناسی اجتماعی دوستی های دائم و دوستی های ناپایدار.
شـایان در ۹ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۳۶ دربارهٔ خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » بدایع الجمال » شوقیات » شمارهٔ ۳۰:
مغبچگان یعنی چی؟
مجتبی در ۹ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۲۳ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » مخمس:
مشاهده میشه که این مسمط بر خلاف نظر یکی از دوستان علاوه بر مضمون فوق العاده عالیاز حیث ظاهر هم بسیار زیبا و قوی هست. کاش حداقل برای اشعاری که ندیدیم اینقدر قاطعانه حکم به ضعف صادر نکنیم
مجتبی در ۹ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۱۲ دربارهٔ شیخ بهایی » دیوان اشعار » مخمس:
ابیاتی از مسمط منسوب به خیالی بخارایی یا هلالی جغتایی که شیخ رحمه الله به استقبال آن رفته(به نقل از کتاب شریف روح مجرد)
یامَنْ بِمُحَیّاهُ جَلَی الْکَوْنَ وَزانَهْ الْعالَمُ فی الْحَیْرَةِ لا یُدْرِکُ شانَهُ
أخْفاکَ ظُهورٌ لَکَ عَنْهُمْ وَ أبانَهْ ای تیر غمت را دل عشّاق نشانه
عالم به تو مشغول و تو غائب ز میانه
إیّاکَ تَطَلَّبْتُ وَ ذِکْراکَ هَوَیْتُ مِن کُلِّ حَدیثٍ بِأسانیدَ رَوَیْتُ
إنْ کانَ إلَی الْکَعْبَةِ وَ الْبَیْتِأتَیْتُ مقصود من از کعبه و بتخانه توئی تو
مقصود توئی کعبه و بتخانه بهانه
إنْ فی عَرَفاتٍ وَ مِناها جَسَدی دارْ مَشْعَرِها ما لِسِواکَ خَلَدی دارْ
مَنْ مِثْلیَ مَنْ حَجَّ إلَی الْکَعْبَةِ وَالدّارْ حاجی به ره کعبه و من طالب دیدار
او خانه همی جوید و من صاحب خانه
قَدْ کَلَّ لِسانی صِفَةُ الدّارِ بِتَجْریدْ فی فَضْلِ صِفاتٍ وَ لَقَدْ طالَ بِتَحْمیدْ
مِن مُقْلَةِ قَلْبی فَأَرَی نورَکَ تَوْحیدْ چون در همه‌جا عکس رخ یار توان دید
دیوانه منم من که روم خانه به خانه
لا مَطْلَبَ إلاّ وَ بِأَیْدیکَ مُشَیَّدْ لا مُفْضِلَ إلاّ وَ بِنُعْماکَ مُقَیَّدْ
لا مُفْضِلَ إیّاکَ وَ لا غَیْرَکَ ذُالْیَدْ هر کس به زبانی صفت حمد تو گوید
بلبل به نوا خوانی و قمری به ترانه
لا مَطْلَبَ لی غَیْرُکَ لا وَ الَّذی یوجِدْ إنْ اُتْهِمُ أوْ اُشْـِمُ أوْ اُعْرِقُ اُنْجِدْ
لِلْفَوْزِ إلَی وَصْلِکَ یا مَنْ هُوَ مُنْجِدْ گه معتکف دیرم و گه ساکن مسجد
یعنی که تو را می‌طلبم خانه به خانه
پیچک در ۹ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۳۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۲۰:
با صدای حامد نیک پی چقدرررررر عالیتر شده
کمال در ۹ سال و ۲ ماه قبل، پنجشنبه ۱۷ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۳۳ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۲۱۷:
عیدسعیدفطربرگنجوریان مبارک
جمع این رباعی: 8659
محمدرضا در ۹ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۱۶ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۲۲:۴۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۲۰:
در بیت ماقبل آخر، وزن مصراع دوم صحیح نیست. احتمالا در نوشتن آن اشتباهی صورت گرفته. متاسفانه کتاب را ندارم که این را با کتاب مقایسه کنم
بهرام در ۹ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۱۶ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۲۲:۰۸ دربارهٔ خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » سفریات » غزلیات » شمارهٔ ۷۷:
تا رنج نبیند شفا را نشناسند
اینجا نبینند اشتباها نبیند تایپ شده است...
آنان که چو "ما" ماهی این بهر نگردند
در مصرع سایت "ما" جاافتاده است لطفا اصلاح بفرمایید
متین در ۹ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۱۶ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۲۱:۴۷ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۱ - آغاز کتاب:
با درود،
مدتی است که بیت "توانا بود هر که دانا بود، ز دانش دل پیر برنا بود" تفکر من را مشغول ساخته.
از دوران کودکی به خاطر دارم که این بیت را در شعر دیگری از حکیم فردوسی خوانده ام و همچنین به شکل نقل قول توسط شعران دیگر. فکر میکردم که این بیت در یکی از اشعار معلم اخلاق سعدی بزرگ امده است. هر چه که در وب جستجو کردم و یا استفاده از جستجوگر گنجور، نتوانستم استفاده این بیت در آثار شاعران دیگر را بیابم. از استادان گرامی تقاضا دارم مرحمت فرموده و راهنمائی فرمایند.
دکتر ترابی در ۹ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۱۶ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۲۱:۲۱ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » ضحاک » بخش ۲ - ارمایل و گرمایل و رهانیدن قربانیان مارهای مغزخوار روییده بر دوش ضحاک:
درودی چو بوی خوش آشنایی، روفیای عزیز،
حقه مهر بدان مهر و نشان است که بود
سپاس میگزارم، یاد نادیده تان دیده و دلم را روشن می داشته است.
رازی شاید در نیم بیت اول است، راز به رازخانه سنگین است چنانکه بار به بارخانه گران.
امین افشار در ۹ سال و ۲ ماه قبل، چهارشنبه ۱۶ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۲۰:۱۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۲۱:
و اما این بیت، زمانی که دخلی یافته ای بسیار افزون تر از خرجت در کسب وکار عاشقی ( تشبیهی بدیع و زیبا از پیشه عاشقی با واژگان روزمره و آشنایش):
چو دخلم از لبی دادی که پاک آمد ز بیدادی...
کی داند وسعت خرجم؟ کجا گشته‌ست هر خرجم؟
خوشا به حال مولوی! دل پای در گل مانده من هم دخلی می خواهد از آن لب...
امین افشار در ۹ سال و ۲ ماه قبل، جمعه ۱۸ تیر ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۲۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۴: