علیرضا محدثی در ۹ سال قبل، دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۲۶ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۸۰:
اصلاحیه :
مصرع اول بیت دوم ، از نظر وزنی کاملا می لنگد :
در این دریا یکی در است و ما مشتاق در او
…
احتمالاتی که بنده می دهم :
1- در این دریا یکی دُرّ است و ما مشتاق در اوییم
که البته به اندازه ی یک هجای بلند یا کشیده ، اضافی خواهیم داشت .
2- در این دریا یکی دُرّ است و من مشتاق در اویم
این احتمال ظاهرا به لحاظ وزنی بدون مشکل است .
مسئولین محترم سایت لطفا شکل درست مصرع مذکور را بیاورند .
حمیدرضا در ۹ سال قبل، دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۲۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۲:
پیشنهاد میکنم این شعر رو از گروه دال رو هم بشنوید
خیلی زیبا خوندن این شعر رو
سید احمد ابراهیمی در ۹ سال قبل، دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۳۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۳:
در پایان مصرع دوم بیت اول:
وان نفسی که بیخودی یار چه کار آیدت
بنظر میرسد نیازی به علامت سؤال نباشد و شاید بهتر این است که اینطور معنی شود:
در لحظاتی که در حضوری و گرفتار ذهن نیستی ببین که یار چقدر زیبا بکارت می آید و امورات تو را چقدر خوب مدیریت میکند.
والله اعلم
عمر شیردل در ۹ سال قبل، دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۳۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۳۷۷:
به جواب فریبا : همان کلمهٔ "صقالی" درست است . به معنی صیقل دادن .
علیرضا محدثی در ۹ سال قبل، دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۳۵ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۸۷:
در بیت پنجم :
در جهانی که مست هشیار است
هوشیاران مست آمده‌ایم
به نظز می رسد با رسم الخط امروزین ، به جای " هوشایارانِ " ، " هوشیارانه " صحیح تر باشد .
در جهانی که مست هشیار است
هوشیارانه مست آمده‌ایم
یعنی با هوشیاری ، مست کرده ایم ... یا بهتر است بگوییم با هوشیاری و انتخاب خود ، مستی و عشق به خدا را برگزیده ایم .
علیرضا محدثی در ۹ سال قبل، دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۳۴ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۸۷:
در بیت پنجم :
در جهانی که مست هشیار است
هوشیاران مست آمده‌ایم
به نظز می رسد با رسم الخط امروزین ، به جای " هوشایارنِ " ، " هوشیارانه " صحیح تر باشد .
در جهانی که مست هشیار است
هوشیارانه مست آمده‌ایم
یعنی با هوشیاری ، مست کرده ایم ... یا بهتر است بگوییم با هوشیاری و انتخاب خود ، مستی و عشق به خدا را برگزیده ایم .
صمیم در ۹ سال قبل، دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۵۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۲:
شعری بسیار زیبا،که آقای چاوشی با صداش زیباترش کردِ
حسن در ۹ سال قبل، دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۱۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۱۷:
به نظرم محسن چاووشی در نهایت اوج هنر موسیقی این شعر رو خونده.
بهش تبریک می گم.
علیرضا جمال در ۹ سال قبل، دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۱۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۲:
با صدای محسن چاوشی این شعر عالیه
مهدی در ۹ سال قبل، دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۲:۲۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » ترجیعات » سی‌ام:
سلام در پاسخ به عزیز دل آقا مجتبی منظور از (امیر بی گزند ) حضرت شمس تبریزی مراد و پیر مولاناست.
علی شیخ پور در ۹ سال قبل، دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۲:۱۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۸۳:
در اجرای آوازی که استاد گلپا از این شعر در 17 سالگی داشتند (که به حق کلکسیونی از قوی ترین تحریرهای تاریخ موسیقی هست)، بیت دوم به این صورت خوانده میشه:
از عقل و ادب هیچ مگویید که امروز
جز حالت شوریده و دیوانه ندانیم
مهدی در ۹ سال قبل، دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۴۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۱۷:
چه کرده چاوشی
مهدی فتحی در ۹ سال قبل، دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۰:۴۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۹۷:
یک غلط املایی هست در مصرع آخر . چه خوش می چمی به رعنایی
مهدی فتحی در ۹ سال قبل، دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۰:۴۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۹۷:
شعر نابی از مولانا و صدایی ناب چون صدای محسن چاوشی ترکیبی بس ناب تر است
سید مجید سادات کیائی در ۹ سال قبل، دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۰:۳۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۴۶:
کلمه «کی» در مصرع دوم بیت هشتم باید «که» خوانده شود.
مهدی تفرجی در ۹ سال قبل، دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۱۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴:
در بیت دوم تشبیه زیبای موج دریا به برآمدگی کوهان شتر و عظمت موج به کار رفته و منظور از پر شدن عالم از سیل همان سختی ها و ناگوارایی های زندگی می باشد که در نظر عارف نعمات الهی است. چرا که در پیمودن راه انسان را خبره تر می کند و نوعی ممارست در مسیر کمال میباشد. در بیت سوم ادامه معانی بیت دوم تکرار شده و در تفسیری والا شکر از پی درد و سختی راه چون می که گونه ها را سرخ می کند، عاشق را سرزنده میکند و چون ماهی که با موج دریا شاداب میشود، عارف نیز با سختی راه پر شور تر می گردد. "" گر دست به شمشیر بری عشق همان است کانجا که ارادت بود انکار نباشد""
حمیدرضا محمدرضایی در ۹ سال قبل، دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۷:۱۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۲۲:
با صدای محسن چاوشی در آلبوم جدیدش
مهین در ۹ سال قبل، دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۶:۱۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۱۳۱:
مولانا خود تکلیف اینگونه برداشتهای شخصی را مشخص کرده آنجا که می گوید: "هرکسی از ظن خود شد یار من...." برای فهم اشعار مولانا باید مسیر او را پیمود؛ باید از درون جست تا آنکه جمله جان شوی و بقول حافظ گوش گوشی که محرم پیغام سروش شود! صد البته همچنانکه عطار می گوید پیر باید راه را تنها مرو/ از سر عمیا در این دریا مرو
جناب کائنی؛ دوست عزیز اتفاقا "من" در آن جمله همان من دروغین است همانکه در این مسیر از شرش خلاص خواهیم شد و آنکه از او متنفریم خود خود ماست!
فهم کلام مولانا با برداشتهای شخصی ممکن نیست!
شهریار در ۹ سال قبل، دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۵:۳۰ دربارهٔ سعدی » مواعظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۲:
سبحان الله از این غزل
فرزاد شهزاد در ۹ سال قبل، دوشنبه ۱۷ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۱۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۴۰: