۷ در ۹ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۳۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۰:
تا کوه گرفتم ز فراقت مژه‌ای آب
چندان بچکانید که بر سنگ نشان کرد
از آن دم که از دوری تو ویلان و سرگردان راه کوه را پیش گرفتم آنچنان گریسته ام که داغ این جدایی و اشکهایم بر سنگ نشان شده است
بگذار تا بگریم چون ابر در بهاران/کز سنگ ناله خیزد روز وداع یاران
زنهار که از دمدمه کوس رحیلت
چون رایت منصور چه دلها خفقان کرد
داد و بیداد آنگاه که هیاهوی کوس رفتن تو به گوش میرسد چه دلها که از این جدایی به لرزه در می آید بسان لرزش پرچم لشکر پیروز
احسان در ۹ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۱۷ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۳۵ - انکار کردن موسی علیه السلام بر مناجات شبان:
همچنین بیت 6
.../ گفت موسی با کی استت ای فلان؟
( «ت» دوم نهادی است )
احسان در ۹ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۱۴ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۳۵ - انکار کردن موسی علیه السلام بر مناجات شبان:
بیت 8 طبق کتاب درسی ادبیات 3 دبیرستان اینگونه است:
گفت موسی : های ، خیره سر شدی ..
بابک چندم در ۹ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۱۰ دربارهٔ عبید زاکانی » دیوان اشعار » ترکیبات » شمارهٔ ۲ - در مدح سلطان اویس جلایری:
داروگ گرامی،
مطمئن نیستم ولی به گمانم عبید به استقبال این شعر از سعدی رفته:
سعدی » بوستان » در نیایش خداوند » بخش ۴ - مدح ابوبکر بن سعد بن زنگی/
از بیت 36 به بعد به چند بیت توجه کنید، از جمله:
جهانت به کام و فلک یار باد
جهان آفرینت نگه دار باد
روفیا در ۹ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۴۵ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۹۰ - شنیدن آن طوطی حرکت آن طوطیان و مردن آن طوطی در قفص و نوحهٔ خواجه بر وی:
تشنگان گر آب جویند از جهان
آب جوید هم به عالم تشنگان
تشنگی یا همان طلب چیز خوبی است،
آب در سرزمین های تشنه نفوذ میکند، از سرزمین های سیراب تنها عبور میکند!
علیرضا در ۹ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۴۳ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۲:
گاهانند؟ یعنی چه؟ آیا کاهان نیست؟ یعنی از یک سو پرورش میدهند و از سوی دیگر کاهش؟
داروگ در ۹ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۴۱ دربارهٔ عبید زاکانی » دیوان اشعار » ترکیبات » شمارهٔ ۲ - در مدح سلطان اویس جلایری:
با سلام، از دوستان کسی میداند بیت پایانی از کیست؟
محمد نخعی در ۹ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۱۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۲۶:
پیشنهاد میکنم به شنیدن قطعه ی آوازی بی نظیر این غزل زیبا با صدای استاد شجریان و نوای تار استاد علیزاده ، کمانچه استاد کیهان کلهر و تنبک همایون شجریان .. از آلبوم سرود مهر
م ر آژیراک در ۹ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۵۷ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب ششم در ضعف و پیری » حکایت شمارهٔ ۹:
گلستان سعدی یادآور ایام دبستان و دبیرستان و زنده یاد رادمرد ایل همیشه سرافراز قشقایی محمد بهمن بیگی است . سپاس بیکران نثار شما عزیزان گرامی پایه گذار و کرداننده این سایت که پاسدار و نگهدار ادب کهن فارسی می باشید.
محمد ملکشاهی در ۹ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۵۱ دربارهٔ ابن حسام خوسفی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸:
با سلام
بیت سوم
به هم برآمده یافت
---
پاسخ: با تشکر، تصحیح شد.
کسرا در ۹ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۱۰ دربارهٔ رهی معیری » غزلها - جلد سوم » شراب بوسه:
خیلی قشنگه
جواد در ۹ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۳۴ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۹۵:
تعجب میکنم از دوستانی که میگن خواندن این شعر توسط آقای چاووشی دقیقا با احساست شاعر هم خوانی داره لحن وحشی بافقی در این شعر سرشار از خشم و ناراحتیه به خصوص در اون بیتی که دوبار واژه ستمکار و عهد شکن رو به کار میبره در حالی که صدای چاووشی فقط غمگین و یکنواخته
بهرام ولیپور در ۹ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۲:۵۸ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۷ - نالهٔ ناکامی:
زیباترین تلفیق شعر وموسیقی وآواز تو این اثر شادروان شهریار وچاوشی عزیز دیده میشه......................ومن هنوزم با شنیدن این شعر شهریار و اهنگ چاووشی عزیز.....کاری جز پاک کردن گونه هام نمیتونم بکنم...........میدونین گریه برا مرد خیلی سخته...
منصور پویان در ۹ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۲:۵۰ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر ششم » بخش ۱۲۶ - مفتون شدن قاضی بر زن جوحی و در صندوق ماندن و نایب قاضی صندوق را خریدن باز سال دوم آمدن زن جوحی بر امید بازی پارینه و گفتن قاضی کی مرا آزاد کن و کسی دیگر را بجوی الی آخر القصه:
در کاسهء سر ِما مانند آن قاضی؛ افکار نیک و بد بسیاری همواره در آمد و شد می باشند. راه رهایی از این سموم فکری همانا این است که مانند درختان که خود را به باد ِپاییزی یعنی به یاوری دوست می سپارند، ما نیز خود را در معرض بی برگی ِعرفا یعنی وزش ِخزان قرار دهیم تا افکار بیهوده را پاکسازی کنیم. افکار بیهوده و روزمرگی پیوسته در سر انسان در رفت و آمد اند و شراره های آنها هر آینه ما را از لقای دوست باز می دارند. افکار کهنه همانا باورمندی ها و اشتغالات ما می باشند که راه رسیدن به منزلگه دوست یعنی راه ما را سوی معشوق عرفانی سد می کنند.
همانند قاضی در داستان جوحی، آدمی از بهر پیدا کردن معشوق و دلبستگی های دنیوی؛ به درون صندوقچه های خیالی بسیاری گرفتار آمده است و لذا راه رسیدن به معشوق ِغنایی را فراموش کرده است. راه رهایی از این صندوقچه های خیالاتی و هوسناک همانا اینست که آدمی به معشوق الهی و به حقیقت از طریق عارفان واصل شود. بیداری به امر وحدت در جهان مینویی هر آینه در گرو آنست که از تلواسهء صندوقچه های افکار و ظواهر این جهان مادّی؛ خود را برهانیم. چرا که مرگ و رهایی از قفس تن و از وابستگی ها، همانا موجب ِآگاهی و به حقیقت رسیدن و سوی عـَـلا رفتنمان می شود. بنابراین گذر از جهان مادی و دیدن جهان معنا، شدنی نیست مگر خارج شدن از این گردونه و آنهم به مدّد ِآنانی که خودی ندارند جز روی ِدوست.
در این داستان، مولانا ما را هشدار می دهد که از هزاران هزار مردمی که در حیرانی به سر می برند و روی سوی دوست دارند؛ فقط آنانی در منزلگه دوست مستقر شده و در مقام وحدانیت یکی می شوند با جان ِجانان که راز و رمز اش را نیز دریافته و سراپای خود را مستحیل کنند در دریای ِروی دوست تا از بود و نبود ِصندوقچه ها رهایی همـی یابند.
مری در ۹ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۹:۴۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۰:
من چیز زیادی در مورد قواعد دستور زبان فارسی نمیدونم ولی تا اونجا که میدونم اینه که تکفیر بنظر صفت میاد و نمیشه فعلی مثل اجرا کردن بر اون واقع بشه مثلا تکفیر رو نمیکنند ولی تعزیرو چرا. و اگر تعزیر با توجه به نوع مجازات قابل تخفیف بکار برده بخاطر اینه که منظور برسونه که اینقدر سخت گرفته میشه که حتی با اندکی نوشیدن هم گرفتار جزا میشوید
علی اصغر در ۹ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۷:۵۳ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۱۱ - ناله های زار:
به اختیار دلی برد صحیح است .
به اختیار گرو برد معنی نداره .
این شعر را مرحوم محمودی خوانساری بسیار زیبا اجرا کرده است .
کمال داودوند در ۹ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۲:۵۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۳۸:
ایول عالییییه
بنده این غزل روبادوستان به،
اشتراک گذاردم.
پاینده باشید
کمال داودوند در ۹ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۴۸ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۲۴۴:
6391
۷ در ۹ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۱۲ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۲۰:۳۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۰۷:
همان فراقت درست می باشد
فراقت=فراق تو=جدایی تو=دوری تو
فراغت=فراغه=در عربی به معنای بی تابی میباشد ولی در فارسی درست برعکس به معنای آسودگی می باشد
۷ در ۹ سال و ۱ ماه قبل، چهارشنبه ۱۳ مرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۱۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۹: