روفیا در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۳۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۸۰:

دوستان جان
حاشیه های شما را بتازگی دیدم!
درود بر همه
دیروز مطلبی جالب پیرامون حواشی و جزییات حادثه کربلا شنیدم و آن این بود که بسیاری از روایات جاری برگرفته از رویداد سیاوش هستند!
راستی من زیاد شاهنامه نمی دانم، آیا بخش اسطوره ای شاهنامه و بخش تاریخ آن در هم آمیخته اند و به عبارتی فردوسی گرانمایه آب و روغن قاطی کرده بود یا در فصل هایی مجزا آورده شده اند؟
سیاوش چه؟
اسطوره بود یا واقعی؟؟
درست شب پیش از دیشب نیز مستندی درباره تاریخ اورشلیم دیدم که در آن نیز داستان از این قرار بود که هر فرقه و آیینی که در اورشلیم بر مسند قدرت می نشست و توده مردم به آن آیین می گرویدند افسانه ها و حتی تاریخ فرق پیشین را مصادره کرده به قهرمانان خود نسبت می دادند!!
این ها استحاله تاریخ است، حقیقتی با گذشت زمان و کمرنگ شدن حافظه تاریخی آدم ها دچار استحاله می شود و به کسی یا چیزی دیگر تبدیل می شود، قلب می شود!
حال چه کسی یارای جدا کردن این آب و روغن ها را دارد؟
حتی آن که میگفت جزییات حادثه عاشورا اقتباسی از ماجرای سیاوش است پای را از این نیز فراتر نهاد و اضافه کرد که شاخ و برگ داستان سیاوش نیز ملهم از داستان های هیروییک قدیمی تر در بین النهرین است!
کسی چه می داند؟؟
ولی بعید هم به نظر نمی رسد!
آن نقاش مو فرفری خدا بیامرز باب راس می گفت مردم عاشق جزییات هستند!
...
شاید از این روست که برای بزرگ کردن قهرمانان خود نیاز به جزییات دارند و چون خلاق هم نیستند جزییات را از این جا و آن جا وام می گیرند!
تا بدانجا غرق در جزییات واقعه روز عاشورا می شوند که روح حرکت ستم ستیزانه امام حسین به حاشیه رانده می شود....

ATAA در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۱۰:۰۹ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۱:

از بهر چه او فکندش اندر کم و کاست؟
من فکر میکنم کمال بطور ندریجی اتفاق میفته

ATAA در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۰۹:۴۰ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۱:

جناب عابد
ببخشید مگه حیوانات از مرگ نمیترسند پس چرا نتیجه گرفتی فقط انسان میل به جاودانگی داره و تافته جدا بافته نظام هستی مد نظر شماست؟
اعتقاد به یه چیز فقط به دلیل اینکه ما دوست داریم وجود داشته باشه روش عقلی و فلسفی نیست
مثال آب و عطشم صرفا یک قیاس مع الفارغ و چیزی رو اثبات نمیکنه

یدی در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۰۹:۱۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۶۷:

روفیا،
در اینجا ملامت کشیدن به معنی الام و رنج کشیدن نیست ، بلکه ملامت به معنی سرزنش و نکوهش است و، و بنا براین تو میتوانی انسان خوبی باشی و وفا کنی و در عوض بر خلاف میلت سرزنش هم بشوی ، اما آنچنان باشی که این ملامتها را نادیده بگیری .
یعنی انفدر راهت را درست میدانی که در «طریقت» خود ، این نکوهش ها را دلیل درستی راحت می پنداری و بنابر این رنجی نمی بری!
و یا اینکه :
در «طریقت» باید وفا کرد و رنجیدن جایی در طریق «طریقت» ندارد!

جواد در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۰۶:۵۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۹۱:

مهناز گرامی تشکر
من سست رو با سکون میخوندم و برای همین معنی نا مفهوم بود
بایک کسره مشکل بنده رو حل کردید

امین بیک در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۰۶:۲۹ دربارهٔ سعدی » بوستان » باب نهم در توبه و راه صواب » بخش ۸ - حکایت:

در این بیت خوبست بعد از حجره ویرگول گذاشته شود تا خواندن بیت آسانتر شود.
یکی حجره، خاص از پی دوستان
در حجره اندر سرا بوستان

غلامضا حسن پور در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۰۵:۴۶ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۳۹ - توانا و ناتوان:

مناظره پروین همگی درعین زیبائی پند اموزند زمان ومکان نمیشناسد درهرزمان وهرمکان هر مدیر مسئول استاد معلم میتواند درک مطلب کرده سر لوحه کارخویش سازد

کمال داودوند در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۱۹ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۳۳۷:

9870

Ali در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۰۲:۲۲ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۵۹۱:

هر که دارد هوس کرببلا بسم الله
هر که دارد سر همراهی ما بسم الله
بر ضریح سینه زائرانش زائریم
سر گشاده خم می در همه جا بسم الله

بی سواد در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۰۲:۲۱ دربارهٔ سعدی » مواعظ » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۷ - موعظه و نصیحت:

خفتگان را خبر از زمزمه مرغ سحر
حیوان را خبر از عالم انسانی نیست

مهناز ، س در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۰۲:۲۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۳۶:

7 گرامی
به درگاه شما و حکیم توسی معتکفم
امید که ازین گفتگوها دلگیر نشوید
در مکتب شما نیز بسیار آموخته ام
مانا باشید

Ali در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۰۲:۱۹ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۵۹۱:

هر ک دارد هوس کرببلا بسم الله
هر که دارد سر همراهی ما بسم الله
بر ضریح سینه ذائرانش ذائریم
سر گشاده خم می در همه جا بسم الله

بی سواد در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۰۲:۱۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۷:

دل قوی دار روح الله
آنان عرض خود می برند، بی که زحمت ما بدارند
بر دامن کبریاش ننشیند گرد.
زندگی تان دراز و روزگارتان به کام باد

روح‌الله در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۰۲:۰۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۷:

سعدیا
اگر سیم بداشتمی
سخنت به زر نوشتمی!!
چقدر لذت بخشه شنیدن و خواندن سخنان این مرد شیرین بیان!
در عجبم از بدگویانی که نسبت‌های ناروا به این پیر عاشق می‌دهند...
چطور ممکن است از خاک کسی که بنده‌ی صالح خداوند نبوده ، پس از هزار سال بوی عشق به مشام آدمی برسد.
ز خاک سعدی شیراز بوی عشق آید
هزار سال پس از مرگ او گرش بویی ...

مهناز ، س در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۵۴ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۳۶:

بخش 1 - آغاز کتاب
به هستیش باید که خستو شوی
زگفتار بی کار یک سو شوی

روح‌الله در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۵۱ دربارهٔ سعدی » مواعظ » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۷ - موعظه و نصیحت:

سلام.
بهتر است در مصرع نخست بیت دوم " خفتگان را چه خبر زمزمه‌ی مرغ سحر؟ " ، اینچنین نوشته شود" خفتگان را خبر از زمزمه‌ی مرغ سحر " .
تکمیل مصرع اول توسط مصرع دوم یا بالعکس، امری رایج در شعر فارسی است که معمولا آرایه‌ی بهتری ایجاد می‌کند. همچنین در مصرع " خفتگان را چه خبر زمزمه‌ی مرغ سحر " حرف « از » حذف می‌شود که چنین نقصی از سعدی انتظار نمی‌رود.
اینگونه قشنگ‌تر نیست؟ :
خفتگان را خبر از زمزمه‌ی مرغ سحر،
حیوان را خبر از عالمِ انسانی نیست...

بی سواد در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۴۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۳۶:

جناب 7
جای دکتر کیخا خالی است ، جای آن دیگری را گویا کسی پرکرده است. این بی سواد خطیب رهبر را نمی شناسد و از تقلید بیزار است.
و
اربهتر از نسخه تصحیح فروغی می شناسید ، به ما نیز بشناسانید سپاسگزار خواهیم بود.
و
به هستیش باید که خستو شوی
زگفتار ( بیهوده) بی کار یک سو شوی
و البته نه یکسو

رضا در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۴۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۳۶:

ممنون از هفت گرامی
باید فردوسی بیشتر بخوانم

طلبه در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۲۵ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » آغاز کتاب » بخش ۷ - گفتار اندر ستایش پیغمبر:

سلام ، دین و مذهب فردوسی هرچه بوده باشد آنچه مهم است عیار شعر اوست ، در مورد دین و مسلک حق نگاه انسان به انسانی دیگر جز تحیر و سرگردانی در یافتن حق و حقیقت چیزی در بر ندارد، باید بدانیم حقانیت چیزی ورای قومیت و ملیت است ، من اصراری بر تشیع یا اسلام فردوسی ندارم او اگر زرتشتی هم باشد قابل ستایش است از آن رو که گنجینه ایی ادیبانه از رؤیاها و تاریخ مردمش بیان نموده ... اما سئوالی را توجه به فردوسی در ذهن محققان ملی گرایان شیعی و غیر شیعی ما و مورخان ما باید مطرح نماید و آن اینکه او از شاهان و پهلوانان پیشدادیان و کیانی و ...تا حمله ی پیروان مکتب حسبنا کتاب الله که با این شعار هم درب خانه ی علوم معنوی را سوزاندند و هم درب علوم مادی را در کتابخانه ی گندی شاپوری که از امیرالمؤمنین علی علیه السلام برای تدریس دعوت به عمل آورده بود ، اما در این برهه ی زمانی از کوروشی که اینهمه امروز ما برای او عظمت و جایگاه تخیل میکنیم نامی نمیبرد؟؟؟ و البته جای این نقد بر فردوسی و مردم ما هست که آیا ستودن عالمان دیارمان برتر بوده یا پادشاهان ستمگری که مردم را چپاول میکردند؟ چه زیبا بود فردوسی بجای نوشتن تاریخ چپاولگران و غارتگرانی که در پی حراست از مال خود به صورت عرضی از مردم هم در مقابل غارتگران دفاعی میکردند آن هم با نیروی برآمده از مردم ، تاریخ مردان علم و هنر این سرزمین را بیش از پیش تجلیل و نمایان کند تا نسلهای بعد نه در پی استثمار یک دیگر بلکه در پی علم اندوزی و خدمت به خلق خدا باشند

مهناز ، س در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۵ آبان ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۲۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۳۶:

گویند سعدی از راهی میگذشت ، خشت زنی دید که اشعار او به اشتباه و مغشوش می خواند ، دامن بالا گرفت و خشت هایش در هم ریخت ، به اعتراض خشت زن گفت : تو شعر من به هم ریختی و من خشت ترا ،
هفت گرامی ، زحمت سعدی به زعم خویش مگردانید
مانا باشی