گنجور

حاشیه‌ها

روح الله در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۲۰:۳۰ دربارهٔ فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۹۶:

بیت ششم
به جای راه اره نوشته شده لطفا اطلاح فرمائید

فرزاد شهزاد در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۰۲ دربارهٔ فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۸۴:

..... بار ما در دل ما بود عبث می(طلبیدیم)

رضا در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۲۰ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۱۲ - معالجه کردن برادر دباغ دباغ را به خفیه به بوی سرگین:

پرتو می تواند معادل رش باشد.

کسرا در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۳۸ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۰:

اجرای ساز و آواز این شعر در برنامه برگ سبز شماره 71

خاک در میخانه در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۴۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۲:

به نام خدا
به احمد،
به نظر می رسد، در خواندن شعر به همین صورتی که هست، باید کمی دقت بیشتر بفرمایید، چرا که وزن صحیح است و معنی هم صحیح است.
یا حق

رضا عبداللهی در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۲۸ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر دوم » بخش ۱۱۴ - قصهٔ بط بچگان کی مرغ خانگی پروردشان:

مادرِ تو، بَطِ آن دریا بُدَست
دایه ات خاکی بُد و خشکی پرست
"مثنوی معنوی"
شرح بیت:
دوتا تضاد یا دوتا قطب مخالف توی این بیت هست. که مولانا در جاهای مختلف و با عبارتهای متنوع آنها را بیان می کند. مثل نار و نور، آب و خاک، تن و جان، موسی و فرعون، رنگ و بی رنگی، خودی و بی خودی و ...
که در اصل همان تضاد تاریخی بین کفر و ایمان هست که در ادیان به آن اشاره شده است و در خودشناسی و عرفان به وجود روانی انسان تعمیم می یابد.
1. تضاد بین مادر و دایه
2. تضاد بین دریا و خشکی
بیت زیر بخوبی به تضاد میان دریا و خشکی اشاره می کند:
موج خاکی، وهم و فهم و فکر ماست
موج آبی، محو و سکرست و فناست
اما تضاد بین مادر و دایه:
مادر: کسی که زاینده ی کودک است. سمبل نیروی اصلی که سازنده و زاینده ی وجود روانی ماست.
دایه: آنکس که زاینده ی کودک نیست، بلکه او را به عاریت، به جهت مراقبت و تغذیه، مدتی به او می سپارند.
سمبل نیرویی ثانوی و بیگانه که جایگزین مادر می شود و تغذیه ی روحی و روانی کودک را بعهده می گیرد. از آنجا که این دایه مُتَّصف به خاکی و خشکی پرست، شده است. می تواند کنایه از جامعه و ارزشهای اعتباری و بیگانه باروح و روان آدمی باشد. که از طریق نظام تعلیم و تربیت و اجتماعی شدن، بتدریج به کودک القا می شوند. یعنی غذایی را به کودک می خوراند که قوت و لقمه ی اصلی او نیست. نسخه ای بدلی است. شاید این تغذیه و مراقبت، رشد مادی و جسمانی او را بهمراه داشته باشد، اما رشد روحانی و معنوی او را نه. (واژه ی رشد مسامحتا" بکار رفته است).
بط: مرغابی، سمبل کیفیتی از وجود روانی در ماست که با زیر و بم های دریای عدم آشناست و اگر (از طریق آگاهی) بکار گرفته شود شناگری می داند و متصل به دریای حقیقت است.
دریا: ‌سمبل کیفیت روانی عدم است و یادآور داستان نحوی و کشتیبان.

کمال در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۱۵ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۱۸۴:

6092

محمد بینش در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۳:۱۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳۱:

بنده نمی دانم چطور و از کجا پای امام زمان را به این غزل کشیده اند .
هیچ اثری در آثار مولانا بر اعتقاد او بر شیعه اثنی عشری نیست .
و اما این غزل حال و حالت شهود حقیقت را بیان می کند

کسرا در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۴۸ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۴:

دوست عزیز ... بدون هیچ شک و تردیدی این غزل متعلق به فروغی بسطامی است ... سند عرض بنده ... برنامه برگ سبز شماره 50

کسرا در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۴۶ دربارهٔ شاطر عباس صبوحی » غزلیات » شمارهٔ ۳۳ - همت مردانه:

با سلام ... این غزل بدون شک متعلق به فروغی بسطامیست

محسن شفیعی در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۰:۰۱ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۱۳۶:

در بیت دوم مصراع اول (همیشه)افتاده است
درون خانه شکارش همیشه آماده است
طبق چاپ محمد قهرمان

محسن شفیعی در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۹:۵۷ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۳۱۸:

در ابیات 10،11،12،1و13مصراعها جابجا شده اند همچنین ابیات 12و13بعد از بیت تخلص قرار گرفته اند لطفا تصحیح کنید

کامبیز درودیان در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۷:۵۹ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸۰:

بی شک شاعر تحت تاثیر این غزل حضرت مولانا، غزل خویش را سروده است:
آن نفسی که باخودی، یار چه خار آیدت! وآن نفسی که بی‌خودی، یار چه کار آیدت!
آن نفسی که باخودی، خود تو شکار پشه‌ای وآن نفسی که بی‌خودی، پیل شکار آیدت
آن نفسی که باخودی، بستهٔ ابر غصه‌ای وآن نفسی که بی‌خودی، مه به کنار آیدت
آن نفسی که باخودی، یار کناره می‌کند وآن نفسی که بی‌خودی بادهٔ یار آیدت
آن نفسی که باخودی، همچو خزان فسرده‌ای وآن نفسی که بی‌خودی دی چو بهار آیدت
جملهٔ بی‌قراریت از طلب قرار توست طالب بی‌قرار شو، تا که قرار آیدت
جملهٔ ناگوارشت از طلب گوارش است ترک گوارش ار کنی، زهر گوار آیدت
جملهٔ بی‌مرادیت از طلب مراد توست ور نه همه مرادها همچو نثار آیدت
عاشق جور یار شو، عاشق مهر یار نی تا که نگار نازگر عاشق زار آیدت
خسرو شرق شمس‌دین از تبریز چون رسد از مه و از ستاره‌ها والله عار آیدت

اسدالله در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۵۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۷۲:

اعجوبهء ربانی شمس تبریزی است
نامه نوشتن مولانا هم به او معروف است و در تذکره ها آمده است

عماد در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۲۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸:

سلام بر همه عزیزان
خواستم بنده حقیر هم حاشیه ای بر این غزل فوق العاده حضرت حافظ داشته باشم
به نظرم در بیتی که فرمود:
ای که از دفتر عقل آیت عشق آموزی
ترسم این نکته به تحقیق ندانی دانست
منظور این نیست که از مسیر عقل نمی شود عشق را تجربه کرد بلکه شاید منظور این است که یک نگرانی وجود دارد که اگر راه عقل را پیشه کنیم ممکن است لابه لای آن همه پیچیدگی که عقل دارد نتوانیم حقیقت را کشف کنیم .
و در ضمن اگر توجه داشته باشیم حضرت حافظ دفتر عقل را یکی از روش های یافتن حقیقت می داند و کشف نشانه عشق را به این طریق می داند.

مجید در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، یکشنبه ۱۶ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۲۱ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶:

با سلام
به نظر در بیت چهاردهم به جای مسکن "ممکن" درست باشد:
قطره در اندیشه ی دریا چو باشد، عین اوست
نیست ممکن دل به دوری گردد از دلبر جدا

رهگذر در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۵ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۲۳:۳۲ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲:

اگر کسی اطلاع داشت لطفا معنی یا مفهوم شعر را بنویسد

کاظم در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۵ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۲۲:۲۶ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۹۴۷:

بیت سوم مصرع اول: بجای را بنظر میرسد ها درست باشد " دل چاک نمی گشت ز فریاد جرسها "

سعید اسکندری در ‫۹ سال و ۱ ماه قبل، شنبه ۱۵ خرداد ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۰۶ دربارهٔ محتشم کاشانی » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۳۷ - در مدح شاهزاده پریخان خانم بنت شاه طهماسب صفوی:

در بیت هفتم وقر به معنی وقار و سنگینی درست است و فاصله ی بین واو و قر باید برداشته شود

۱
۳۷۶۷
۳۷۶۸
۳۷۶۹
۳۷۷۰
۳۷۷۱
۵۴۶۶