وحید در ۸ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۲ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۱۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱:
این کلام را تنها با صدای داوودی خسرو آواز ایران (استاد محمدرضا شجریان) باید گوش جان سپرد...
کنسرت پاریس 1989 گروه عارف و سرپرستی زنده نام پرویز مشکاتیان
همان آلبومی است که به تازگی قرار است با نام طریق عشق منتشر شود.
پویا خانی در ۸ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۲۳:۲۷ دربارهٔ فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۴۴:
شعر متقارن!
کمال داودوند در ۸ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۲۳:۱۱ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۲۹۴:
6781
سهراب در ۸ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۲۲:۴۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۶:
نسخه اصلی بیت چهارم
فرشته عشق نداند که چیست قصه مخوان / بخواه جام و شرابی به خاک آدم ریز
alireza۰fa در ۸ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۲۰:۱۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۶۳:
تشکر بابت ترجمه
فریبا نصیرآبادی در ۸ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۱۸:۴۶ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۴:
بسیار زیبا
گمنام-۱ در ۸ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۴۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۵:
پی نوشت حاشیه پیشین،
امید که بد آموزی نبوده باشد ، دودیگر بیت نخستین به یاد ندارم از کیست و کجا خوانده به یاد سپرده ام.
دیگر ابیات ازسرگذشت کاشف می است ، در گرشاسب نامه اسدی توسی
گمنام-۱ در ۸ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۲۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۲۵:
ز باد نام نهادند " باده " را یعنی
چو باد صبح وزیدن گرفت، باد بنوش
" ازآن خون با خوشه آمیخته
که هست از رگ تاک رز ریخته
سه جام از خداونداین رز بخواه
به من ده، رهان جانم از درد راه
.........
جم اندیشه از دل فراموش کرد
سه جام می، از پیش نان نوش کرد
دل تیره را روشنایی ، می است
که را کوفت غم، مومیایی می است "
عمر شیردل در ۸ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۳۳ دربارهٔ مهستی گنجوی » رباعیات » رباعی شمارۀ ۱۶۵:
بیت دوم ، مصرع دوم ، "بگذاشت هزار طشتِ لعل از لاله" بسیار زیبا می آید .
علی عباسی در ۸ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۲۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۴۹:
محتوای شعر برحول امید رهایی است در دل اسارت در قفس جهان، و بوی شادی در ژرفنای اندوه،واستشمام رایحه ای از عوالم اسرار.شاعر در عین حال اشاره میکند که امید او نه چون خوش خیالی خامان است.
باآنکه درشعر بنمایه هایی از حواس مختلف میتوان دید،اما غلبه محسوس با بنمایه های شمّی است مثل نکهت،معطر،نسیم(=بو) مشام،شمّه،نفحات،چمن،گلزار و...که تناسب کامل با محتوای مذکور دارند،همراه با نفَس یا دم،که در ارتباط با شمّ است.مجموعه ای از اینها به ایجاد فضایی آرزوپرور،دل انگیز و قدسی مدد میرساند،و محتوی را آشکارا از اموری مادی و محسوس تمایز میدهد.
امور و عناصر دیگر هم در القای محتوی دارای نقش اند،مثلا آهنگ کلمات، به ویژه کثرت هجای کشیده و بالاروندۀ ""آ"" ،که خود به تقویت دوهجای ""آ"" در قافیه و ردیف کمک میکند،و جملگی اینها تاثیری چشمگیر بر بیان مژده،آرزو و روح طلبِ موجود در شعر میگذارد.
ویژگی برجستۀ دیگر،موسیقی کاملاً هماهنگ قافیه و ردیف است.ردیفِ امری در الحاق به قافیۀ مجانسی که جان کلام درآن نیز""آر"" ar است دوبانگ پیاپی را به صورت ((بیار،بیار)) پدید می آورد،و همین تاثیری تعیین کننده بر روح انگیزش و خواهشی میگذارد که درشعر موج میزند.به عبارت دیگر ،این دوهجای پایانی،تمام معانی کلمات را همراه با همان هجاهای فراوان ""آ"" یکجا جمع میکند و به صورت دوبانگ پیاپی به بالا میفرستد. آری،عمده تاثیر شعر در عناصر شکلیِ یاد شده است.
/
شرح شوق--دکترر سعید حمیدیان--نشرقطره--چاپ اول--جلد چهارم--صفحه 2772 و 2773
بیژن در ۸ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۱۲:۱۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۰۹۷:
این اثر یکی از روشن ترین شعرهایی ست که ارتباط شمس و مولانا را بازگو می کند
محسن چاوشی با اجرای زیبای خود، این شعر را از میان اندیشمندان و کتاب خوان ها ، به میان مردم بی سواد و کم سواد کشید و این کار جای تحسین دارد. نوجوان های ایرانی را در امریکا می شناسم که خواندن و نوشتن فارسی را نمی دانند و فقط مکالمه ی فارسی بلدند و امروز با شنیدن با آلبوم " امیر بی گزند" اشعار زیبای و ماندگار مولانا را زمزمه می کنند. چاووشی یک بار دیگر نشان داد که ادبیات دیرین ما نیازمند روابط نو و تکنولوژی ست تا جاودانگی خود را حفظ کند
محمد صادق در ۸ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۱۱:۰۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷۴:
این غزل توسط استاد گلپا نیز در برنامه یک شاخه گل شماره 251 خوانده شده که بسیار شنیدنی هست.
امیرحسین مقدم در ۸ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۵۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۷۵۹:
سلام و سپاس
وه چه بیرنگ و بینشان که منم
کی ببینم مرا چنان که منم
با هر نگاهی که نگاه کنیم ، ضبط وه بسیار صحیح تر مینماید .
محسن حیدرزاده جزی در ۸ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۲۰ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۹۳:
ردیف مصرع اول اشتباه ثبت شده است.
---
پاسخ: با تشکر، «یافت» با «رفت» جایگزین شد.
حمید رضا در ۸ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۰۶:۲۱ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۳:
ایمان گرامی،
هیچ چیز در این جهان به نظرم نیست که عالی باشد و بی ضرر،
آتش، برق، اتومبیل، هواپیما، قرص فشار خون، مذهب، کباب، پلو، حتی آب به شکل سیل، و هوا به شکل گردباد به گونه ای میتوانند مضر باشند.
خیام احساس خود را از چیزی که لذت مبرده به سادگی گفته.
همانطور که گفتید رباعی جالبی است. امیدوارم بتوانید از آن لذت ببرید.
ایمان در ۸ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۲۲ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۱۷۳:
رباعی بسیار جالبی است. این خود گواه اینست که مراد خیام از می ، همان معنای عام از شراب و الکل خوراکی نبوده. چراکه صراحتا گفته شرابی زا بیاور که در آن ضرری نباشد. در صورتی که همه می دانیم که کمترین ضرر نوشیدن الکل، سر درد و مشکلات کبدی و گوارشی است.
البته قصد این رو هم ندارم که بگم منظوری عرفانی یا مذهبی از می داشته. اما هر چه بوده شراب نبوده. برای خود من هم جالبه بدونم اون چه شرابی هست که ضرر نداره و دایم ما رو دعوت به نوشبدنش می کنه.
احسان ترشیزی در ۸ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۰۱:۰۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۰:
دیدم که عزیزان در واژه "گرفتم" بیت دوم شک کرده اند. هم از نظر معنا هم وزن شعر این واژه درست است. "گفتم" به وزن نمی خورد." بگفتم "با "گرفتم "هم وزن است ولی معنای گرفتم درست تر می افتد.
کمال داودوند در ۸ سال و ۹ ماه قبل، پنجشنبه ۱ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۵۹ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۲۹۳:
4240
گمنام-۱ در ۸ سال و ۹ ماه قبل، چهارشنبه ۳۱ شهریور ۱۳۹۵، ساعت ۲۱:۴۹ دربارهٔ نظامی » خمسه » مخزن الاسرار » بخش ۴۰ - مقالت یازدهم در بیوفایی دنیا:
مهناز و آ حسین گرامی،
گمان میبرم در سرشت ماست، تا کنون ایرانیی را دیده اید که از زندگی خشنود باشد؟؟
شاید از چشم بد می ترسند!!
از شوخی گذشته از دیدی خوب است، به وضع موجود رضایت ندادن و امید به بهبود ( هتا اگر بوی بهبود نمی شنوید )
آرزوی ظهور ! که مردی از خویش برون آید
از سویی از دست دادن اکنون است! راست میگویید،
حالیا فکر سبو کن که لبی تازه کنیم . همه در جستجوی خوشبختی که روی سفره مان است
گرده ای نان ( امید که داشته باشیم )و پیاله ای ترس محتسب خورده،
نوشتان باد
آرتیستون فره وشی در ۸ سال و ۹ ماه قبل، جمعه ۲ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۰۷:۳۴ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی هرمزد دوازده سال بود » بخش ۱ - پادشاهی هرمزد دوازده سال بود: