رنگارنگ در ‫۸ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۰ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۰۴:۱۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۸۰:

روفیا، دوست جان،
هر بار که شور عاشورا در جان جهان می ریزد،
یاد آن دیگر معصوم ؛ سیاوش ، نیز در یاد خانه دلم بر می خیزد ، در رگ جانم می پیچد، به سوگم می نشاند ، لختی مغانه می گریم ، اشک، آبی به رخ سوخته ام باز می آورد، پس سوگند تازه می کنم:
هرگز تا لبریز شدن پیمانه، از سر پیمان بر نگذرم ،
که زندگی پیمودن پیمان است.

آرمین در ‫۸ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۰ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۵۲ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹:

ای آنکه عشق رابهمرتبتی جلوگرکنی//دریاب مراکه زاروتمناکنم ترا

آرمین در ‫۸ سال و ۹ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۰ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۰۰:۵۰ دربارهٔ فروغی بسطامی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹:

ای آنکه عشق رابه مرتبتی جلوگرکنی//دریاب مراکه زاروتمناکنم ترا

یکی در ‫۸ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۲۳:۵۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۴:

سلام دوستان
در رابطه با نظر برخی از دوستان که بیت آخر رو جوری بیان کردند که انگار مصرع اول در مقابل مصرع دومه
این بیت به وضوح میگه که اگه میخوای عشق به فریادت برسه تو هم مثل حافظ باید قرآن رو از بر بخونی
حالا بعضی از عزیزان با چه منطقی می گن که
اگه هر چقد هم قرآن بخونی فایده نداره و فقط عشق کمک می کنه الله و اعلم
هیچ نفی ای تو بیت وجود نداره ... در رابطه با " ار " به گمانم همین درسته و چیز دیگه ای نیست مثلا ور که خوانش و مفهوم شعر رو خراب میکنه
البته تعدد نسخ و ویرایش ها هم هست ... اما معتبر ترین ویرایش موجود متعلق به آقای فروغی که خودشون هم ...

ناشناس در ‫۸ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۲۳:۳۸ دربارهٔ شهریار » گزیدهٔ غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۱ - غزل یا لغز:

درود
بیت سوم مصرع دوم، به جای "گر نه" بهتر نیست "ور نه" باشه؟؟؟

کمال داودوند در ‫۸ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۲۱:۳۳ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۳۱۲:

8878

مهندس در ‫۸ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۲۱:۲۹ دربارهٔ صائب » دیوان اشعار » غزلیات ترکی » غزل شمارهٔ ۱:

با سلام
لطفا اصلاح کنید که صائب در تبریز متولد شد و تا نوحوانی در تبریز بود بعد به همره پدرش که تاجر بوده است به اصفهان سفر کرد و در آنجا ماندگار شد. مفاخر آذربایجان در دنیای ادبیات بی بدیل هستند. شمس و صائب و نظامی و شهریار و صدها شاعر معتبر که همگی از خطه آذربایجان متولد شده اند

علی اکبر در ‫۸ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۲۱:۰۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۴:

در مورد این غزل فقط میتونم سکوت کنم و لذت ببرم

مهناز ، س در ‫۸ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۲۰:۲۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۴:

ستاره جان
هیچکدام از استادان پرسش شما را ندیدند تا پاسخ دهند.
راهی بزن که آهی بر ساز آن توان زد
شعری بخوان که با او رطل گران توان زد
می گوید : آهنگی بزن که آه از نهاد من بر آرد و شعری بخوان تا پیاله ی پر از شراب را در سِحر آن بنوشم،
،،،
حافظ به حق قرآن کز شید و زرق بازآی
باشد که گوی عیشی در این جهان توان زد
به خودش نهیب می زند که : از دورویی و ریا کاری بپرهیز تا به خوشی روزگار بگذرانی
مانا باشی

هومن در ‫۸ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۲۰:۱۹ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۲۱:

در آخر مصرع های یک و سه و چهار باید علامت سوال گذاشته شود.

پرتو در ‫۸ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۱۹:۰۱ دربارهٔ شاه نعمت‌الله ولی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۵۰:

درود
بیت سوم مصرع دوم نوشته شده :
از چنین بندی بجستم یللی
مصرع صحیح :
عاقبت زین بند جستم یللی

برنا در ‫۸ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۱۷:۰۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۴۰:

بنده هم فکر می کنم که " من چرا ملک... " درست تره چون اگه بخواهیم به تناسب نگاه کنیم حضرت حافظ منظورشان این می شود که حضرت آدم که بهشت جاویدان را که مقامش از ملک جهان بیشتر است به دو شاخه ی گندم فروخت پس من هم این حق را دارم که ملک جهان را به یک شاخه جو که چیزی به مراتب از گندم کم ارزش تر است را بفروشم.

انور در ‫۸ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۱۶:۳۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۳۸:

دو بیت ماقبل آخر بە ظن نزدیک بە یقین بە زبان کوردی لهجە گورانی نوشتە شدە.

منصور پویان در ‫۸ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۵۸ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۴ - از خداوند ولی‌ّ التوفیق در خواستن توفیق رعایت ادب در همه حالها و بیان کردن وخامت ضررهای بی‌ادبی:

دراین قطعه، مولانا ما را از ناشکری یعنی از بی ادبی برحذر می دارد. کسانی که درمقابل نعمت ها، شکر روا نمی دارند و در افکار ِخویش؛ قضاوتگری کرده و از کمبود ها سخن به شکوایه می رانند؛ به بی ادب خطاب می شوند. آنان که درمقابل نعمت های خداوند، ناشکری کنند همانا مثل قوم موسی از لطف و فیض محروم و در عوض؛ به زلّه یعنی ریزه و پسمانده دلبسته خواهند ماند. بنابراین واژه ادب در این مثنوی به معنای نزاکت یعنی پرهیز از بدگمانی و حرص و آز یعنی بر الطاف کارساز ِهستی اعتماد کردن می باشد.
ادب و شَرم موجب ِبرکت و فراوانی ِمائده می شود. حضرت عشق، خوان نعمت خود را گسترانیده تا ما از آن بهره ببریم و درمهر او مستغرق شویم. نعـَـمات نشانه‌هایی هستند برای رفتن به سمت خداوندگار و عشق‌بازی با حضرتش. عشق جانان همانا مستلزم ِتسلیم و رضامندی‌ست. آنکه فارغ از ادب زندگی کند همواره در رنج و قیاس ناخرسند می ماند. بهترین روش برای رهایی ازدام بی‌ادبی همانا مدّد جستن از پیر و رفیق همراه می باشد. راه همانا یکی ست و خیر همانا چیزیست که اتفاق می افتد. هر مصیبت و غمی که بر انسان وارد می شود نتیجه بی باکی و گستاخی خود انسان است.
از ادب پر نور گشته ست این فلک
وز ادب معصوم و پاک آمد ملک
مولانا می گوید رعایت ادب تنها مخصوص انسان نیست؛ چرا که این فلک ِگردون به خاطر رعایت ادب است که پر نور شده است. به استعاره یعنی اینکه خورشید وقتی در منظومهء شمسی دچار بی ادبی می شود و از مسیر عادی دور می افتد همانا دچار سیه رویی و کسوف می شود.عزازیل یا همان شیطان نیز به خاطر بی ادبی و گستاخی بود که از درگاه حق بیرون رانده شد.

علی در ‫۸ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۱۵:۰۰ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » داستان دوازده رخ » بخش ۱:

پیوند به وبگاه بیرونی
جنگ دوازده رخ با صدای دکتر کزازی

سید عبدالرسول عدنانی در ‫۸ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۱۴:۱۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۴:

ظلم بزرگی است بر حافظ اگر در تفسیر این غزل مصداق حقیقی انرا بیان نکنیم .این غزل از غزلهای عاشورایی حافظ میباشد وزبان حال حبیب بن مظاهر است که در کهنسالی ودر اخرین روزها به صف یاران حضرت سیدالشهدا ع پیوست : قد خمیده ما سهلت نماید اما بر چشم دشمنان تیر ازاین کمان توان زد . سلام خدا بر حسین و فرزندان حسین ویاران حسین .

ابراهیم اسماعیلی اراضی در ‫۸ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۱۰:۵۴ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۶۹:

شکل درست مصراع دوم بیت دهم، چنین است: «می‌کند در ساغر، انداز دگر پیدا شراب». البته این اشتباه در برخی نسخ مکتوب هم هست و ناشی از اینکه مستنسخان و مصححان، کلمه‌ی «انداز» را نمی‌شناخته‌اند در حالی که اسلوب معادله‌ی بیت دقیقا نشان می‌دهد که صحبت از «جلوه» است؛ شراب همانطور در ساغر جلوه می‌کند که آب در برگ گل.

احمد لاهوتی در ‫۸ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۰۹:۳۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۹۵:

در واقع این یکی از بهترین غزل‌های مولانای کبیر هست و زمانیکه همایون شجریان با آن صدای دیوانه‌کننده اش این غزل را با آن شیوه خواند، بر عشق این غزل افزود و هرزمانیکه این قطعه را می‌شنوم، واقعا از خود بی خود می‌شوم.

غلامحسین مراقبی در ‫۸ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۰۸:۴۰ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب هفتم در تأثیر تربیت » حکایت شمارهٔ ۱۷:

درود و پویاییتان را سپاس
سرآغاز واپسین جمله؛ «چاره جز آن ندیدم...» نادرست و « چاره جز آن ندیدیم...» درست است.

حمید زارعیِ مرودشت در ‫۸ سال و ۹ ماه قبل، دوشنبه ۱۹ مهر ۱۳۹۵، ساعت ۰۳:۴۰ دربارهٔ عرفی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۲:

بی لطفی ات از ترکِ ستم گشت یقینم
این تلخیِ جان دادنم از زهرِ کمان نیست
عرفی شیرازی

وقتی که معشوق، عذاب دادن عرفی رو تموم کرده، عرفی به بی لطفی‌ش یقین پیدا کرده. چون عرفی به همون عذاب‌هایی که از سمت معشوق بوده دلخوش بوده و برعکسِ عادت، تموم کردن عذاب رو نه از سرِ لطف که از سرِ بی لطفیِ معشوق میدونه، چون عرفی رو لایق عذاب دادن هم نمیبینه.
و توی مصرع دوم میگه این پایان دادن به عذاب‌ها هست که داره منو میکشه