محمدرضا در ۸ سال قبل، چهارشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۵۱ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۹۳:
به نظر اساتید معظم در مصرع (چه غم اوفتاده‌ای را که تواند احتیالی) (تواند)صحیح است یا (نتواند)؟
محمدرضا در ۸ سال قبل، چهارشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۲۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۹۳:
آیا به نظر اساتید در مصرع (به طپانچه‌ای و بربط برهد به گوشمالی)
(نه طپانچه ای و بربط برهد به گوشمالی )
مد نطر سعدی عزیز نبوده است؟
۷ در ۸ سال قبل، چهارشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۱۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۷:
خیال آب خضر بست و جام اسکندر
به جرعه نوشی سلطان ابوالفوارس شد
آرزوی(نشدنی) رسیدن به آب زندگانی و جام اسکندر را در سر میپروراند(خیالبافی میکرد و امید چندانی نداشت)
به جرعه نوشی سلطان ابوالفوارس شد:ولی به برکت همنوشی با شاه شجاع چنین شد(به آرامش رسید)
.....................................................................
و اما شرح سرخی نوشته:
شرح :
حافظ دست از نوشیدن شراب خضر و جام اسکندر برداشت که امیدش آن بود که جرعه ای ای از شرابی را که شاه شجاع می نوشد به او بنوشاند که این جرعه ای که از جان شاه شجاع می نوشید و از آب خضر و جام سکندر برایش باارزش تر بود
عجیب و غریب
حسین در ۸ سال قبل، چهارشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۲۰ دربارهٔ فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۲۸:
بیت دوم مصرع اول فکر میکنم هرکو دلش از دست برد درست باشد.
حسین در ۸ سال قبل، چهارشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۰۵ دربارهٔ فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۱۲:
بیت قبل آخر مصرع اول فکر میکنم بی سر درست باشد.
حسین در ۸ سال قبل، چهارشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۰۴ دربارهٔ فیض کاشانی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۷۱۲:
فکر میکنم بیت دوم مصرع دوم کن درد مرا افزون صحیح باشد.
محمدامین در ۸ سال قبل، چهارشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۷:۳۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۶۸:
بسم الله الرحمن الرحیم
ثُمَّ لَتَرَوُنَّهَا عَیْنَ الْیَقِینِ ﴿تکاثر/7﴾
صبر از وصال یار من برگشتن از دلدار من
گر چه نباشد کار من هم کار از آنم می‌رود
در رفتن جان از بدن گویند هر نوعی سخن
من خود به چشم خویشتن دیدم که جانم می‌رود
سعید اسکندری در ۸ سال قبل، چهارشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۶:۱۹ دربارهٔ ازرقی هروی » رباعیات » شمارهٔ ۲۰:
در مصراع اول شده جفت صحیح است
سعید اسکندری در ۸ سال قبل، چهارشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۶:۱۸ دربارهٔ ازرقی هروی » رباعیات » شمارهٔ ۳۵:
در چشم منست آنکه تو‌چون‌خواهی شد
سعید اسکندری در ۸ سال قبل، چهارشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۶:۱۴ دربارهٔ ازرقی هروی » رباعیات » شمارهٔ ۴۳:
وین توسن دهر صحیح است.
غلطنامه‌ی دیوان نفیسی ص 115
سعید اسکندری در ۸ سال قبل، چهارشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۶:۱۱ دربارهٔ ازرقی هروی » رباعیات » شمارهٔ ۶۷:
ناگاه همی روم صحیح است.
غلطنامه‌ی دیوان نفیسی ص116
سعید اسکندری در ۸ سال قبل، چهارشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۶:۰۹ دربارهٔ ازرقی هروی » رباعیات » شمارهٔ ۷۲:
طرف صحیح است.
غلطنامه ی دیوان نفیسی ص116
محمد رضا مسیبی در ۸ سال قبل، چهارشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۳:۱۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۳۱:
طبق آموزه های بسیاری از راهنمایان معنوی از جمله کریشنا مورتی،اشو،جعفر مصفا. و پرویز شهبازی انسان میباید من ذهنی را از بین ببرد.این غزل بسیار زیبا همین معنا را بیان میکند.عدم شو.یعنی بعنوان ذهن و جسم حضور نداشته باش.تو ذهن نیستی و جسم هم نیستی.تو اگاهی پشت فکرهایت هستی.پس عدم شو.راه عدم شدن آگاهی از این موضوع است و راه دیگر مراقبه و مدیتیشن.
سعید اسکندری در ۸ سال قبل، چهارشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۳:۰۹ دربارهٔ ازرقی هروی » قصاید » شمارهٔ ۷:
علامه همایی معتقد است این قصید از عثمان مختاری است تنها به خاطر وجود کلمه سندباد آن را به ازقی نسبت داده‌اند
سعید اسکندری در ۸ سال قبل، چهارشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۳:۰۱ دربارهٔ ازرقی هروی » قصاید » شمارهٔ ۴:
در دیوان انوری نیز آمده است
منوچهر در ۸ سال قبل، چهارشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۳:۰۰ دربارهٔ نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۵۷ - مناظرهٔ خسرو با فرهاد:
بگفتا دل ز مهرش کی کنی پاک بگفت ان گه که باشم خفته در خاک
سعید اسکندری در ۸ سال قبل، چهارشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۵۹ دربارهٔ ازرقی هروی » مقطعات » شمارهٔ ۳:
بله در غلطنامه‌ای که آخر دیوان نفیسی اومده‌جزع د رسته
منوچهر در ۸ سال قبل، چهارشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۴۳ دربارهٔ نظامی » خمسه » خسرو و شیرین » بخش ۵۷ - مناظرهٔ خسرو با فرهاد:
سلام من با نظرهای مینا موافقم
سعید اسکندری در ۸ سال قبل، چهارشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۰۶ دربارهٔ ازرقی هروی » مقطعات » شمارهٔ ۱:
این قطعه در دیوان انوری نیز آمده است. 1ظظششش
۷ در ۸ سال قبل، چهارشنبه ۲۸ تیر ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۵۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۷: