معین گلابی در ‫۷ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۵ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۴۳ دربارهٔ باباطاهر » دوبیتی‌ها » دوبیتی شمارهٔ ۹۲:

درود . " هَشْتَنْ " در قمشه (شهرضا) ی اصفهان هم هنوز کاربرد دارد .
کتابا هشتم تو طاخچه=کتاب را گذاشتم تو طاقچه
فلونی هشت بِچِش بِرِد جنگ=فلانی گذاشت بچه اش به جنگ بره
و در مثنویِ محلیِ دیگر از "پریش قمشه ای" که با ردیف "چه هشته بود؟ " می باشد :
تو کا تمباکو نداشتی ، آتیشود چه "هشته" بود؟!
سگه تو حالی خودوش بود ، کیش کیشود چه "هشته" بود؟!

ناظر در ‫۷ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۵ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۱۶:۲۷ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۶:

بیسواد نازنین
" همه چیز را همگان دانند "

بی سواد در ‫۷ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۵ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۱۵:۵۲ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۴:

عطار گویا سری به دکان عطاری خویش زده ، با مشتریی به خلوت نشسته بوده است
شور و شیرین شور انگیز لب یار در سرخیی سرسبز و سودای سر زلفی صفرا بر انگیز

بی سواد در ‫۷ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۵ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۱۵:۳۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۷:

بابک عزیز
چنین می نماید که برای پیشگیری از سردرد روز بعد و مشکلاتی که در هنگام نماز پدید آمده بوده است
نوشیدن آنرا نا مناسب دانسته است ، می گویند به تمامی حرام دانسته نشده است،
و البته خداوند خود آگاه ترین است
در طلب آمرزش با شما هم رایم.

فخرالدین قائدی در ‫۷ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۵ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۱۴:۴۵ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » تصنیفها » سرود ملی در ماهور (۱۲۹۶ خ):

این تصنیف را برای اولین بار ، زنده یاد اقبال آذر خوانده اند.پس از ایشان ، افراد دیگری به بازخوانی این اثر پرداخته اند.در برخی از اجراها جای اکتاوها عوض شده است.به نحوی که گاهی قسمت آغازین را در گام بالا و قسمتهای بعدی را در گام پایین(چنانچه استاد اقبال به هم نحو اجرا کرده اند) و گاهی برعکس، اجرا کرده اند.

مجید در ‫۷ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۵ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۱۱:۳۱ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » قصاید » شمارهٔ ۹۴ - در محرم:

یک) "ثبات در رای و عمل" در واقع نام بزک شده‌ای‌ست که نانخوران دین روی "جهل و تعصب" گذاشته‌اند برای تحمیق عوام و دعوتشان به جمودفکری و دشمنی با منطق و گوهر عقل.
وگرنه عاقل در هر روز به تجربه جدیدی می‌رسد و عقاید خود را بازسنجی میکند تا مبادا به دوغ دیو درافتاده و بازیچهء شیاطین ملَک‌نما شده باشد. البته اگر واقعا به آخرت و حساب و کتاب باوری دارد. نه اینکه خدای ناکرده به تعبیر استاد بهار بزرگوار:
لیک اگر زین ناکسان خانم بخواهد ابن‌سعد
خانم ار پیدا نشد، دعوت ز خاتون می کنند
دو) ای کاش آن دوست عزیزمان بجای ایراد گرفتن به نگارش "مستاق" (بجای مصداق) در مغز سخن آن هموطن عزیز تدبر می‌کردند. مستاق نوشتن مصداق هم طبعا از اثرات آموزش و پرورشی‌ست که آموزش و پرورش را آخرین اولویت خود برای فرزندان این کشور ادیب‌پرور قرار داده، متاسفانه.
سه) وزن و معنای مصرع دوم از بیت سوم را درک نکردم. دوستان اگر راهنمایی کنند سپاسگزار خواهم بود. این مصرع:
در معابر با شرق دست، گلگون می‌کنند.

نادر.. در ‫۷ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۵ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۵۳ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۴:

سرخی لب لعلت
سرسبزی جان دارد..

محمد رضا در ‫۷ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۵ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۱۶ دربارهٔ سعدی » مواعظ » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۱۲ - توحید:

سـلام خسته نباشید در مصراع: یا کیست آن که شکر یکی از هزار کرد .
ایا منظور شاعر این است که ما نمی توانیم حتی یکی از نعمت های خداوند را به صورت عملی شکر کنـیم؟. وگرنه که ما به صورت زبانی
می توانیم. لطفا پاسخ دهید

محمد رضا در ‫۷ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۵ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۱۰:۱۲ دربارهٔ سعدی » مواعظ » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۱۲ - توحید:

سـلام. خسـته نباشیــد در این مصراع: یا کیـست آن که شکر یکی از هزار کرد. معنیش رو میگید .با اینکه دشواری ندارد صورت بیت ولی ابهام داخلش هست که انسان نمی تواند شکر گذار خدا باشد...

محمد رضا در ‫۷ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۵ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۵۲ دربارهٔ سنایی » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۵ - در نعت رسول اکرم و مدح عارف زرگر:

سـلام خسـته نباشیـد
معنی شعر. بخشش خود را به شکر کس نیالاید که هست
در ره آزادمردی شکر جزوی از جزا. را می گویید.

امید مددی در ‫۷ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۵ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۱۰ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱۷:

این شلختگی در به کاربستن ردیف و قافیه از حافظ بعید است و با نظر جناب مهدی موافقم که مصراع چهارم نباید این‌چنین با مصراع اول هم شکل باشد.
در تکمیل نظر جناب مهدی نیز بگویم مصراع چهارم این‌گونه باید باشد:
گه جام زرکش، گه کام دل خواه
خواه، صورت امری خواستن است و با دلخواه مصراع اول تفاوت دارد.

Ali Baba Taj در ‫۷ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۵ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۰۸:۰۷ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۷۶:

نی‌ام‌آنکه به‌جرأت وصف‌لبت رسدم خم و پیچ عنان ادب

بابک چندم در ‫۷ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۵ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۰۷:۲۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۷:

نه والله روشن نشد...
در این روایت که گویا خدای موسی به یک لیتر ( خیلی با حاله که سه هزار و سیصد سال پیشتر سیستم متریک و لیتر هم داشته اند...) شراب برای هر بره قانع بوده، اما اهل فرنگ را گمانم که یک لیتر بر بره کفایت ندهد...
حال خدای بنی اسراییل یا خیلی قانع و پرهیزکار و "مقتصد" بوده، یا از مقیاسات درست و حسابی بی خبر...
باری،
خدا پدر آن خدایشان را بیامرزد که همین یکی دو لیتر را هم حلال داشت، آنچه که بر بنده روشن نگشت اینکه چرا دو هزاره بعد خدایشان درد (گوشتخواری) را روا داشت و درمانش را ناروا؟...

بی سواد در ‫۷ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۵ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۰۳:۰۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۶:

ناظر گرامی
اگر به نوشته جناب امین افشار نظری بیندازید،
خواهید دید خوانش آن خالی از اشکال است.
پیشنهاد سرکار هم آهنگی وقت و دم را از میان بر میدارد.

کمال داودوند در ‫۷ سال و ۱۱ ماه قبل، چهارشنبه ۵ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۵۳ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۶۶۴:

7758

بی سواد در ‫۷ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۲۲:۴۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۸۱۰:

بیچاره ندانست که شیرش سفری بود!
زیباست ، بسیار زیباست و بسیار گویاست.
فاعتبرو.....

بی سواد در ‫۷ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۳۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۹۷:

به قرار داستان کباب و شراب برای بابک روشن شده است.

نادر.. در ‫۷ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۱۲:۰۲ دربارهٔ عطار » خسرونامه » بخش ۲ - در نعت سیدالمرسلین خاتم النبیین صلی اللّه علیه و آله و سلم:

اگر من ذرّه ام، امیدوارم
که در پرده چو تو خورشید دارم..

ناظر در ‫۷ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۱۱:۳۰ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۶:

لذت وقت‌های خوش قدر نداشت پیش من
گر پس از این دمی چنان یابم قدر دانمش
دوستانی چند، نیمه دوم این بیت را ثقیل یافته و در باب آن نظراتی اظهار داشته اند که هر کدام بجای خود قابل تامل است، هر چند که همگی در نهایت به بن بستی محتوم رسیده اند.
نویسنده این سطور علت رسیدن و ماندن در این بن بست و بن بستهای دیگر را محصول دو ویژگی ایرانی میداند که جای پای خود را در طی قرون و اعصار، در این جامعه بر جای نهاده اند.
اولی فقدان دقت و انضبا ط بر اثر تقدیر گرایی مفرط و
دومی غفلت از خرد فردی و تبعیت کورکورانه از مرشد است.
میگویم: میخواهم از دیوان سعدی رونویسی کنم، " انشاءالله " بی غلط خواهد شد !
و اگر کسی گفت که این رونوشت غلط داشت، میگویم: تقدیر نمیخواست که بی غلط باشد!
فرض کنیم که نیمه دوم بیت بالا، به علت همین بی انظباتی فطری، غلط رونویسی شده است.
اما چون ما آنرا از " شیخ اجل " میدانیم، حاضر نیستیم به هیچ قیمتی از تبعیت او سرپیچی کنیم، حتی اگر خودش " سکته " کرده باشد!
حتی اگر وا ضح باشد که: " همه چیز را همگان دانند ".
بیت یاد شده میتوانست با توجه به روح گفته سعدی چنین و با توجه به گفته بالا، واقعا از خود او باشد:
لذت وقت‌های خوش، قدرنداشت پیش من
گر برسد بدست من دوباره، قدر دانمش

امیر بهرامی در ‫۷ سال و ۱۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۴ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۱۱:۲۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۵۴۸:

مصراع آخر اشکال وزنی دارد. به نظر شکل درست این است: در خود چو بجویید شما خود آنید.