همایون در ۷ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۴ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۰۴:۳۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۲۹:
جلال دین می گوید که پس از دوستی با شمس از نو زاده شده است یعنی به کلی تغییر کرده است
و با رفتن شمس چگونه احساس تنهائی می‌‌کند چون با مردمی سر و کار دارد که او را مانند گذشته می‌‌خواهند و او حالا باید
به تنهائی در برابر آنان به ایستد و پر زور تر از گذشته از شمس هم دفاع کند از کسی که او را از گذشته ا‌ش بریده و اکنون تنها گذاشته ست ولی از آنجا که او را مانند سلیمان بی آزار و کاردان می‌‌داند و باور او به شمس کامل و بی خدشه است پس همه کار‌های او را صحیح و سودمند می‌‌داند
nabavar در ۷ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۴ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۰۳:۳۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۲:
نگاری چابکی شنگی کلهدار
ظریفی مه وشی ترکی قباپوش
سعدی نیز در وصف پسری که از او دل برده در ترجیع بند معروف خود می گوید:
آن برگ گلست یا بناگوش
یا سبزه به گرد چشمهٔ نوش
من ماه ندیده‌ام کلهدار
من سرو ندیده‌ام قباپوش
nabavar در ۷ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۴ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۰۳:۱۱ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۲:
ببخشید : توصیف درست است
nabavar در ۷ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۴ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۰۳:۰۸ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۲:
در مصرع:
نگردد مهرت از جانم فراموش
مهرش صحیح تر است ، چون معشوق مخاطب نیست
nabavar در ۷ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۴ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۰۳:۰۳ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۲:
علی جان
نگاری چابکی شنگی کلهدار
ظریفی مه وشی ترکی قباپوش
توصتف قد و بالا و شاد و شنگول بودن شاهد ی ست که آقای حافظ به او دلبسته، توصیف پسری ست که هم چابک است و شاد و هم کلهدار و قبا پوش
زنده باشی
علی در ۷ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۴ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۱۲ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۲:
منظور از نگاری چابکی شنگی کلهدار چیست
nabavar در ۷ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۴ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۴۷ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب اول در سیرت پادشاهان » حکایت شمارهٔ ۴:
محسن حاجی‌پور گرامی
اشتباه است
پرتو نیکان نگیرد انکه بنیادش بد است .
زنده باشی
همایون در ۷ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۴ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۴۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۲۹۹:
با آنکه دروغ‌های زندگی را بطور بسیار دقیق و گسترده جلال دین به کمک داستان‌های جمع آور شده و انتخاب شده و تصحیح شده در ماه نامه (مثنوی معنوی) که مجموعه‌ای پر ارزش در گنجینه ادب ایران و هم ردیف شاه نامه است مورد بررسی قرار و آموزش می‌‌دهد ولی این غزل هم به دروغ می‌‌پردازد
دروغ مقوله‌ای اجتماعی است که افرادی با توافق یکدیگر بر باور‌ها و نشانه‌های مشترک و بطور خودکار می‌‌سازند و امور خود را با آنها پیش می‌‌برند و منافع خود را تامین می‌‌کنند
ولی سخن راست از هم نشینی با دوست پدید می‌‌اید و اجتماعی و مشترک با دیگران نیست سخن دل است و تازه و نو و از دیگری نقل قول نمی شود و به لحظه بستگی دارد و عمر آن کوتاه است مگر آنکه با راز و رمز سخن و سخن شناس آمیخته گردد و جاودانه شود
مثل داستان‌های مربوط به پیامبران و اسطوره‌های آدمیان که از راستی پایداری برخوردار است هر چند که نزد روشنفکر خیالی و ناراست به نظر آید زیرا آنها با سخن آشنا نیستند و بجای گوش تیز چشمان خود را تیز کرده اند و تا چیزی را نبینند باور نمی کنند غافل از اینکه این گوش است که همه چیز را می‌‌شوند و چشم تنها بعضی چیز‌ها را می‌‌بیند و اگر چیزی را لازم نداشته باشد اصلا توجّهی به آن ندارد و این گوش است که معنی‌‌ها را می‌‌فهمد که چشم اصلا ارتباطی با آنها ندارد مثل جاودانگی مثل راز مثل خدا مثل بزرگی و بسیاری دیگر
همایون در ۷ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۴ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۰۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۸۹:
غزلی در حال و هوای عرفان کلاسیک و سنتی اسلامی که پیش از ملاقات شمس سروده شده است و هیچ نشان از دنیای آشنایی با او ندارد و سرودن این غزل نیازی به مفخر تبریز نیست و شبیه آن از نظر معنی و محتوی نزد عرفا و شیوخ پیشین بسیار است
کمال داودوند در ۷ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۴ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۴۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۰:
7997
محسن حاجی‌پور در ۷ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۴ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۳۳ دربارهٔ سعدی » گلستان » باب اول در سیرت پادشاهان » حکایت شمارهٔ ۴:
با سلام به خوانندگان فرهیختـــه؛
می‌فرماید که:
ذات بد نیکــــو نگردد، زانکه بنیادش بد است
تربیت؛ نااهل را، چون گِردَکان بر گنبــد است
و در مورد دیگر نیز چُنین است که:
پسـر نـوح بـا بَـدان بنـشست، خـانـدان نبـوتـش گـم شـد
سگ اصحاب کهف روزی چند، پی نیکان گرفت و مردم شد
با سپاس.
آوا در ۷ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۴ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۰۰:۱۳ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۲۱ - در بیان آنک موسی و فرعون هر دو مسخر مشیت‌اند چنانک زهر و پازهر و ظلمات و نور و مناجات کردن فرعون بخلوت تا ناموس نشکند:
رمزگشایی های محمد وحامد بسیار عالی بود. درخط سوم از نوشته محمد واژه ی« درکثرت » گویا زاید هستش. این شعر یادآور بیت زیره:
بنی آدم اعضای یک پیکراند که در آفرینش زیک گوهراند
مرتضی در ۷ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۲۲:۱۷ دربارهٔ ناصرخسرو » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۳۹:
ب سیزدهم: مردم همه به بت ها روی آورده اند کسی با بت پرستی از آتش دوزخ نجات نمی یابد. (مصرع دوم پرسش تأکیدی است)
ب شانزدهم: با حیله های فقهی و رخصت های شرعی (ب 15) بدون ترس و آشکارا مال زکات را برای خرید طبل و دف (که آلات لهو هستند) صرف کردند.
مرتضی در ۷ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۲۲:۱۱ دربارهٔ ناصرخسرو » دیوان اشعار » قصاید » قصیدهٔ شمارهٔ ۳۹:
این شعر در «شرح سی قصیده ناصرخسرو» به اهتمام «مهدی محقق» آمده است و توضیحات مفصلی دارد. متاسفانه ایشان بیت های 13 و 14 و 16 را توضیح کامل نداده اند.
nabavar در ۷ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۳۲ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۴:
روح الله محمودی گرامی
پاکباز به مانای عاشق صادق بودن است
آن شعر مولوی که ذکر کردید نیز ربطی به پاکبازی ندارد
زنده باشی
nabavar در ۷ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۲۴ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۳۲۱:
مطابقت دارد عزیزم
رباعی ست ، نه چهار پاره
Alipur در ۷ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۲۱ دربارهٔ بیدل دهلوی » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۲:
با عرض معذرت
این صفحه توهین به حضرت ابوالمعانی ست.
مصرع (چه‌احسان داشت‌یارب جوهرشمشیر بید که‌درهرقطرة‌خون‌سجدة‌شکری‌ست‌بسرال را)
هیچ معی و مفهومی ندارد.
اصل مصرع چنین است:
چه‌احسان داشت‌یارب جوهرشمشیر بیدادش
که‌درهرقطرهٔ خون‌سجدهٔ شکریست بسمل را
رهام در ۷ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۳۸ دربارهٔ رودکی » قصاید و قطعات » شمارهٔ ۲۶:
شاهکاری دیگر از شاهکارهای ادب پارسی
کمال داودوند در ۷ سال و ۶ ماه قبل، پنجشنبه ۳ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۱۷:۳۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۸۹:
9642
نادر.. در ۷ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۴ اسفند ۱۳۹۶، ساعت ۰۵:۵۷ دربارهٔ عطار » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۵۱: