گنجور

حاشیه‌ها

نجاتی در ‫۶ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۸ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۱۱:۰۱ دربارهٔ سلمان ساوجی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۵۹:

به نظرم در مصراع آخر به جای «از» «ار» به معنای
اگر ، باشد تا معنای مصراع صحیح باشد.
سلمان اگر طالب نوشی ستم نیش را بکش

 

محسن حیدرزاده جزی در ‫۶ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۸ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۰۹:۳۸ دربارهٔ مهستی گنجوی » رباعیات » رباعی شمارۀ ۱:

در واقع باید گفت نام این صنعت بوقلمون است زیر در دو زبان معانی متفاوت می دهد که هر دو با سیاق کلام مناسب است ، امّا اگر بیشتر دقّت کنیم اکثر ایهام ها همین ویژگی را دارند .

 

مسعود maskhaz@gmail.com در ‫۶ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۸ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۰۵:۱۷ دربارهٔ امیرخسرو دهلوی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱:

باران در مصرع اول بیت دوم (صفت ابر) است یعنی درحال باریدن
بعد از کلمهء باران ( فعل : است ) به قرینهء معنوی حذف شده
ابر در حال باریدن است و من و یار به وداع یکدیگر ایستاده ایم
و در اینحال من از یکطرف گریه میکنم و ابر از یکطرف و
یار هم از یکطرف می گرید . به همین سادگی .
مته به چی گذاشتن ؟ فارسی را پاس بدارید لطفا

 

کمال داودوند در ‫۶ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۸ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۰۴:۲۵ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۶۶۷:

تاسوعا محرم بر گنجور یان تسلیت باد
جمع این رباعی از 6221

 

همایون در ‫۶ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۸ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۰۳:۲۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳:

صورت همان آفرینش است که کار عشق است
عشق می‌‌آفریند ولی عقل میخواهد سر درآورد از کار آفرینش
عاشق صورت آفرین است ولی عاقل میان صورت‌ها دشمنی میکند
عشق اگر پنهان شود شادی ناپدید میشود و اگر کاملا آشکار شود
همه صورت‌ها ناپدید میشوند
من این راز‌ها را از شمس تبریز آموختم
که خود صورت آفرین بود

 

کوروش در ‫۶ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۸ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۰۳:۱۰ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۲۰:

این رباعی در ترانه "یا مولا" با صدای زیبای بانو سیما بینا با هنرمندی هرچه تمامتر اجرا شده است.

 

همایون در ‫۶ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۸ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۳۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲:

در قرآن سوره ای‌ هست به نام انسان یا دهر که می‌گوید مدتی‌ گذشت تا انسان بینا و شنوا شود
و راه را بشناسد و قبل از آن‌ چیزی نبود
اینجا شاعر خود را در آن‌ زمان و مکان میبیند و جامی‌ به شاه یا پروردگاری میدهد
که هنوز هیچ کس از او خبری ندارد
که بنوشد و کار خود را سامان دهد
یعنی عشق دیرین‌ترین و اولین پدیده ایست که همیشه در کار بوده است
دانایی کلی که هر که با آن‌ ارتباط پیدا کند از زمان و مکان آزاد میشود
و با آشنایی با ظرائف آن میتواند کار‌های ظریف بکند

 

جناب میرزا در ‫۶ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۸ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۰۲:۰۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۶۲:

دکتر شفیعی در ذیل بیت نخست آورده اند:
از آنجا که محیط فرهنگی حیات مولانا با بعضی عناصر اندیشه یونانی آمیخته بوده است،
دور نمی نماید که در این تصویر و تصویرهای مشابه آن که در غزلیات شمس مکرر دیده
می شود، مولانا متاثر باشد از اسطوره پوگمالیون (پیگمالیون Pygmalion ( یونانی که
آدمی عاشقِ مجسمه ای شود که خود ساخته است.
پیگمالیون، یکی از شهریاران ناحیه قبرس مجسمه ای از گاتالیا ( یکی از پریان دریایی )
از مرمر ساخت و سرانجام خود شیفته آن ساخته خویش شد و از آفرودیته ( الهه عشق
و زیبایی و باروری ) به دعا خواست که همسری همانند آن تندیس بدو دهد و دعای او اجابت شد و آن تندیس به زنی بــَدَل گردید و با او ازدواج کرد. و گویا چنین اندیشه ای که آدمی عاشق مصنوع خویش شود و بندگی مصنوع خویش را به دل و جان بپذیرد، در ایران، رواج داشته و این نکته از یکی از ابیات ابوبکر خوارزمی ( متوفی 383 ) به روشنی قابل استنباط است (یتیمة الدهر، 4/211) :
وَ لا تعجَبَا اَن یملکَ العَبدُ رَبَّهُ فَإنَّ الدُمی استَعبَدنَ مَن نَحَتَ الدُمی
جای شگفتی نیست که بنده ای دل از خداوند خویش برباید که گاه سازنده ی عروسک دلداده ساخته ی خویش می شود.
از سوی دیگر گویا در هند باستان چنین اندیشه ای بوده است که آدمی خدای خویش را بر صورتِ خویش می آفریند و یکی از شعرای هند، ناصر علی سرهندی ( متوفی 1108 )، در مثنویی گفته است ( کلمات الشعرا، سرخوش، چاپ لاهور 77 )
نخفتـم یک شب از نالیـدن دل کــه دیــر سـومناتـم بـود مـنزل
بتی می گفت، پنهان، با برهمن: «خـدایِ مـن تـویی ای بـنده من
مـرا بـر صــورت خود آفــریدی برون از نقش خود آخر چه دیدی؟»
و اگر از تفسیر غیر معقول بعضی زنادقه از حدیث «خَلَقَ الله آدم عَلی صُورَتِهِ» ( که به نصب الله و رفع آدم می خوانند ) بگذریم مضمون « کلّما مَیّزَّ تُمُوهُ بِاوهامِکُم و اَدرَکتُمُوهُ بعُقُولکُم فی اَتمّ معانیکُم فهوَ مصروفٌ مردودٌ الیکم» است یعنی « هر چه شما به اوهام خویش شناخته اید و به تمام تر معنایی با خردِ خویش ادراک کرده اید مردودِ به شماست. (الّلمع، سرّاج، 30).
دکتر محمد رضا شفیعی کدکنی/غزلیات شمس تبریزی /توضیحات غزل 531/صفحه

 

دکتر محمد ادیب نیا در ‫۶ سال و ۶ ماه قبل، شنبه ۸ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۰۱:۲۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۸۷:

با سلام و احترام؛
قابل توجه تمامی دوستانی که در حقیقت عرفانی بودن این غزل و اشارات والای آن به اهل بیت علیهم السلام داشتن و تلمیحات آن به شهیدان کربلا و سید الشهدا ابا عبدالله الحسین و برادر برومندش ابوالفضل العباس تردید دارند به کلید واژه ها و ترکیبات موجود در این غزل حماسی جناب خواجه شیراز آن حافظ اهل راز یک نیم نگاهی بیندازند؛ که آنها عبارتنداز: شاه، شمشاد قد، خسرو، شیرین دهن، مژگان ، قلب، صف شکن، مست، درویش، بنده، سیم تن، ذره، مهر، خلوتگه، خورشید، چرخ زنان، تکیه زدن، قدح، زهره جبین، پیر، پیمانه کش، پرهیز، صحبت، پیمان شکن، دامن دوست، دشمن، مرد یزدان، اهرمنان، صبا، چمن لاله، سحر، شهیدان، خونین کفن، محرم راز، می لعل، شیرین دهنان.
دقت در این عبارات ادیبانه و عاشقانه حماسی(تراژدی) آشکار می سازد که تمام آن برآمده از منابع و متون اصیل عرفانی و روایی اهل بیت عصمت و طهارت می باشد. و پختگی ادبیات و بلاغت کمال آن حکایت از عشق حقیقی به عاشقان الهی و اولیای خداست. فاعتبروا یا اولی لابصار.....

 

رسول آزادوار در ‫۶ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۷ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۲۳:۰۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۱:

عرض سلام و ادب
رکن آخر فع لان می باشد نه فعلن
مفاعلن فعلاتن مفاعلن فع لان
لطفا اصلاح بفرمایید

 

نصیرالمستضعفین در ‫۶ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۷ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۲۱:۱۰ دربارهٔ عطار » تذکرة الأولیاء » ذکر ابوسلیمان دارائی قدس الله روحه:

من خودم دارونی ام
اما مثه آقای محمد صالحی ناسیونالیست نیستم و حقیقت اینه که شیخ ابوسلیمان فرای ملیت اش انسان بزرگواری بود ایشون تالیفاتش به زبان عربیه مضاف بر این یک عالم اهل سنت هست که مذهب مردم داران سنت نیست البته ممکنه قبل از صفویه اهل سنت بوده باشندو این عالم متجدد قرن 2و3 بوده همچنین این ابوسلیمان است نه شیخ سلیمان حالاممکنه فرزندش باشه که بعدها هجرت کرده
بنظر دارایی درسته منسوب به شهر داریا در حومه ی دمشق این مقابر و امامزادگان و این ها هم چندان بهشون اعتباری نیست در ایران به اسم یک امامزاده فرزند یک امام چندین قبر در کل کشور داریم

 

بهنام ابوترابیان در ‫۶ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۷ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۲۰:۴۷ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۷۴ - قصهٔ ایاز و حجره داشتن او جهت چارق و پوستین و گمان آمدن خواجه تاشانش را کی او را در آن حجره دفینه است به سبب محکمی در و گرانی قفل:

تاشانس در تصحیح توفیق سبحانی آمده تاشانش. کدام صحیح است؟

 

سهیل قاسمی در ‫۶ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۷ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۲۰:۳۰ دربارهٔ عطار » تذکرة الأولیاء » ذکر فضیل عیاض رحمة الله علیه:

با کوتاه دستی نَفْسی نفسی خواهد گفت یعنی در حالتی که دستش از همه جا کوتاه است، به فکر نجات خودش خواهد بود

 

داریوش در ‫۶ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۷ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۱۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۹۵:

با پوزش اصلاح شعر
تا که مستانت که نر و پر دلند / مردوار آن بندها را بسکلند
از پی هر آدمی او نسکلد / خو و طبع زشت خود او کی هلد
شیر خواره چون ز دایه بسکلد/ لوت خواره شد مر او را می هلد
بُسکلد بخوانید

 

داریوش در ‫۶ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۷ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۱۹:۱۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۸۹۵:

بسکلد درست است. به معنی پاره کردن -گسستن-جدا کردن و بریدن
فرهنگ لغات و تعبیرات مثنوی نوشته دکتر صادق گوهرین
تا که مستانت که نر و پر دلند / مردوار آن بندها را بسکند
و ابات دیگر در مثنوی معنوی
همچنین فیه مافیه. ص138

 

امید در ‫۶ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۷ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۱۸:۰۷ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۴۸۳:

دوست عزیز آقای شیخ پور به اجرای خصوصی استاد گلپایگانی اشاره کردن.شاید عده ای ندونن از کجا میشه این آواز رو دانلود کرد.برای دانلود به کانال استاد گلپا مراجعه بفرمایید
پیوند به وبگاه بیرونی

 

بی سواد در ‫۶ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۷ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۱۶:۳۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۱:

naaz,
دلبر رخت سفر بسته بود ، دلشده سرآسیمه، بی قرار
دیوان خواجه گشود:
دلبر برفت و دلشدگان را خبر نکرد........
باورش دشخوار است، اما راست است، پیش آمد
به چشم خویش دیدم.

 

حامد در ‫۶ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۷ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۱۳:۵۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۵۵:

همین شعر رو همایون شجریان در فیلم شهرآشوب به صورت تصنیف با هنوازی تنبور در دستگاه موسیقی شور خونده
بی شک زیباترین اثریه که خونده
آهنگسازی این اثر رو استاد محمد رضا درویشی با همکاری گروه عبدالقادر مراغه ای انجام داده.
شهرآشوب دهمین فیلم سینمایی یدالله صمدی در مقام کارگردان است و ساختهٔ سال 1384 خورشیدی است.
از اینجا دانلود کنید و بشنوید
پیوند به وبگاه بیرونی

 

ادوارد در ‫۶ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۷ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۱۱:۳۵ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۱:

اقای فرخ شما همانطور که خود فرموده اید بچه ها اینگونه میفهمند و البته افرادی که اینگونه نمی فهمند و نظری مخالف نظر شما دارند انسان های بزرگی هستند که در پیاله عکس رخ یار دیده اند و بچه های بیخیر از لذت شرب مدام انها بهتر است به بازی های خود مشغول باشند و از ظن خود یار ایشان نشوند و این حکم ادب است . و خوب است که بزرگ شویم و نه از روی هوس بلکه از روی فهم و منطق با مطالعه و تحقیق مطلبی را درک کرده ابتدا برای خود و سپس در صورت لزوم برای غیر نقل کنیم
امیدوارم موفق باشید

 

کمال داودوند در ‫۶ سال و ۶ ماه قبل، جمعه ۷ مهر ۱۳۹۶، ساعت ۰۵:۰۴ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۶۶۶:

مجدداً عذرخواهی می کنم بیشتر که دقت کرد م این رباعی را هم ونخواننده ای که از فصل پائیز شعر زیبا ی خوانده (شاهرخ) سروده است.
عزاداری های شما عزیزان قبول

 

۱
۲۶۷۸
۲۶۷۹
۲۶۸۰
۲۶۸۱
۲۶۸۲
۵۰۴۳
sunny dark_mode