محمد محمدی در ۶ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ مرداد ۱۳۹۷، ساعت ۱۰:۵۸ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۹:
کتاب دیوان شمس بدیع الزمان فروزان فر چاپ قدیم نوشته:"تا جان دارم بندگیت خواهم کرد"
محمد محمدی در ۶ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ مرداد ۱۳۹۷، ساعت ۱۰:۵۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۷۹:
سلام
مصراع سوم صحیح این است:
"تا جان دارم بندگیت خواهم کرد"
کیوان در ۶ سال و ۱ ماه قبل، سه‌شنبه ۲۳ مرداد ۱۳۹۷، ساعت ۰۸:۴۵ دربارهٔ پروین اعتصامی » دیوان اشعار » مثنویات، تمثیلات و مقطعات » شمارهٔ ۱۲۱ - گرگ و سگ:
سلام.در بیت ششم:
چه انتظار از این "بیش" ز آسمان دارم
ستاره در ۶ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۷، ساعت ۲۳:۲۱ دربارهٔ ملک‌الشعرا بهار » ترکیبات » خویش را احیا کنید:
چشم هاتان روشن ای مشروطه خواهان قدیم
هی به ضد یکدگر هنگامه و غوغا کنید...سلام، در نسخه چاپی دیوان ملک الشعرا به جای مشروب خواران، مشروطه خواهان نوشته شده است
بیگانه در ۶ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۷، ساعت ۲۲:۴۴ دربارهٔ خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » هرچه باداباد [۱۰۰-۷۴] » رباعی ۱۰۰:
غم انگیز و زیبا...
Sousan Fatai در ۶ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۷، ساعت ۲۱:۱۸ دربارهٔ وحشی بافقی » دیوان اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۲۲۲:
عاشق تو درست است.
چون اگه منظور دلدار نو بود، می‌بایست معشوق نو گفته می‌شد.
یعنی کسی که عاشق تو بوده، در پیش معشوق نو، اعتبار دیگری دارد.
حسن دلیر در ۶ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۷، ساعت ۲۰:۰۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۹۰:
تفسیر رضا از این غزل بسیار نیکو و عالی نوشته شده، دستمریزاد
سید مهدی سمیعی در ۶ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۷، ساعت ۱۸:۴۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۶۶:
در بیت دوم اشتباها پگاه را بگاه نوشته؛
ز پگاه میر خوبان به شکار می خرامد
ابیدر در ۶ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۷، ساعت ۱۸:۰۱ دربارهٔ سعدی » مواعظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷:
خرما نتوان خورد از این خار ( تیغ ) که کشتیم
دیبا (ابریشم ) نتوان بافت از این پشم که رشتیم ... ریسیدن
هانیه سلیمی در ۶ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۷، ساعت ۱۷:۲۰ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۲۴:
در مصرع "حیات یابد آنجا،را ، اگر چه مرده برید" به نظر را اضافه است و مصرع را از وزن انداخته
چنانچه در مصرع دوم همین بیت نیز بعد از آنجا، را نیامده.
مهدی در ۶ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۷، ساعت ۱۶:۰۹ دربارهٔ خیام » ترانه‌های خیام به انتخاب و روایت صادق هدایت » هرچه باداباد [۱۰۰-۷۴] » رباعی ۸۶:
گفتا و من این جمله که گفتی، هستم
آیا تو چنان که مینمایی، هستی
علیرضا حاجی طالب در ۶ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۷، ساعت ۱۳:۲۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۷:
در مصرع اول از بیت سوم به جای " خون جگرم " باید " خونین جگرم " نوشته شود تا وزن شعر رعایت گردد.
محمد علی لطفی در ۶ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۷، ساعت ۱۳:۲۲ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر چهارم » بخش ۳۱ - حکایت آن مرد تشنه کی از سر جوز بن جوز می‌ریخت در جوی آب کی در گو بود و به آب نمی‌رسید تا به افتادن جوز بانگ آب# بشنود و او را چو سماع خوش بانگ آب اندر طرب می‌آورد:
آیا لازمه نفس کشیدن، بیرون دادن نفس نمیباشد؟!..آیا میتوان بدون "خارج کردن هوای الوده داخل ریه "، نفس کشید؟!.آیا دم و "بازدم"، مکمل یکدیگر نیستند؟.آیا متناسب با "نقطه دید ما"،"دم"="باز دم "نیست؟.آیا میشود که "همزمان" هم روز باشد و هم شب ؟ آیا همین آلن در آنطرف کره زمین "شب"نیست؟.چرا مسئولین محترم رسیدگی نمیکنند؟ !..آیا چرخش زمین به دور خودش و به دور خورشید و .....، آنهم با سرعت سوت ! (شاید صوت ) با حواس چندین گانه مثل بینایی و چشایی و لمسایی و شنیداری و ......، قابل "حس " و "درک "است؟!.
اکبر khayat۱۴۹۳@gmail.comا در ۶ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۷، ساعت ۱۳:۰۳ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۰۹۵:
با عرض سلام خدمت دوستان و سروران فرهیخته، می دانید معارف عرفانی بسیار عمیق و بلند است و هر کس به اندازه ظرفیت وجودی و بزرگی روحی خود بهره می برد. هر چه روح انسان بزرگتر و قابلیت بیشتری داشته باشد لذت بیشتری می برد. باید به بلوغ رسید تا برخی مفاهیم را درک کرد. عرفا این مطلب را اینچنین بیان می کنند که اگر انسان بخواهد به نوزاد شیرخواری که فقط توانایی شیر خوردن را دارد از خوشمزگی غذاهای لذیذ و مطبوع ایرانی مانند چلوکباب و قرمه سبزی و فسنجان و مرغ و ماهی بگوید، او نمی تواند درک کند تا زمانی که خودش بزرگ شود و به بلوغ برسد،آنگاه خودش آن غذاها را می چشد و لذت آنها را درک می کند. بنظر بنده حقیر بیشترین لذت از این شعر و مفاهیم عرفانی بلند آن را خود مولانا برده و دیگر عرفا که به بلوغ رسیده اند. از خداوند می خواهیم ما را هم در این راه یاری کند و بی نصیب نمانیم.
ساعد زینلی در ۶ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۷، ساعت ۱۳:۰۲ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۶۳۶:
زهی اقبال درویشی زهی اسرار بی‌خویشی
اگر دانستیی پیشت همه هستی عدم بودی
محمد در ۶ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۷، ساعت ۱۲:۰۶ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۲۹:
بام در این غزل یکی از اسراری است که استاد مولانا به کررات از آن استفاده کرده است.
بام جایی است که انسان می تواند با پیر ملاقات کند و ....
برای مشاهده اطلاعات بیشتر به سایت زیر مراجعه کنید:
www.ostadhich.ir
سینا شکیبا در ۶ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۷، ساعت ۱۱:۴۵ دربارهٔ خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » حضریات » غزلیات » شمارهٔ ۳۵۳:
شعر خوبی بود قبل از نامجو
بعد از نامجو هلاک شد خخخخ
سعید در ۶ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۷، ساعت ۱۱:۳۴ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » پادشاهی گشتاسپ صد و بیست سال بود » بخش ۲۰ - سخن دقیقی:
یافه = یاوه
گزیت: خراج، مالیات (جزیه)
مهدی کاظمی در ۶ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۷، ساعت ۱۱:۱۱ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر اول » بخش ۱۱۳ - در بیان آنک نادر افتد کی مریدی در مدعی مزور اعتقاد بصدق ببندد کی او کسی است و بدین اعتقاد به مقامی برسد کی شیخش در خواب ندیده باشد و آب و آتش او را گزند نکند و شیخش را گزند کند ولیکن بنادر نادر:
[In reply to مهدی ( ͡ʘ ͜ʖ ͡ʘ) کاظمی]
اما کمتر اتفاق میوفته برای سالک راه حق که از فروغ زیاد خودش حتی توسط مرشد و راهنمای دروغین به سرانجامی و منافع روحانی دست پیدا کنه
لیک نادر طالب آید کز فروغ
در حق او نافع آید آن دروغ
اما سالک و طالب راه حقیقت و خودشناسی بخاطر نیت و قصد نیک خودش بجایی میرسه حتی باوجود اینکه پیر دروغین رو جان میپنداشت اما ماهیت واقعی این راهنمایان دروغین جسد هم نبوده
او به قصد نیک خود جایی رسد
گرچه جان پنداشت و آن آمد جسد
وقتی نیت و مقصود سالک درست باشه مانند نمازگزاری که در دل شب تاریک قبله رو پیدا نمیکنه اما نمازش مقبول میشه سلوک اوهم به نتیجه میرسه
چون تحری در دل شب قبله را
قبله نی و آن نماز او روا
مدعیان تقلبی در فقر معنوی بسر میبرند و جان کمی و ضعیفی در درون شان نقش بسته ولی ما ظاهرمان قحطی و فقر نان رانشان میدهد
مدعی را قحط جان اندر سرست
لیک ما را قحط نان بر ظاهرست
ما چرا مثل این مدعیان دروغین و راهنمایان گمراه مقام فقر رو پنهان کنیم و بخاطر آبرو و نیکنامی دست به دورویی(مزور) بزنیم و درین راه سختی متحمل شویم و جان بکنیم ؟؟
ما چرا چون مدعی پنهان کنیم
بهر ناموس مزور جان کنیم
شقایق عسگری در ۶ سال و ۱ ماه قبل، دوشنبه ۲۲ مرداد ۱۳۹۷، ساعت ۱۰:۵۱ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۸۲۱:
بهیار عزیز این بیت توجه منوهم جلب کرد. حاشیه هارو خوندم اما فقط تفسیر شمارو دیدم. دوستان لطفا اگه کسی میدونه بیشتر توضیح بده چرا گفته شش جهت است این وطن... آیا عدد 6 معنی خاصی داره؟