دکتر صحافیان در ۳ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۲۰:۵۹ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۹۵:
مدامم مست میدارد نسیم جعد گیسویت
خرابم می کند هر دم فریب چشم جادویت(95)
نسیمی که از شکنج موهایت به جان میرسد، پیوسته مستم کرده است و چشمهای جادوگر و فریبنده ات هر لحظه خرابم میکند.( ارتباط خرابی و مستی و شرب مدام= پیوستگی حال خوش)
2- وای خدا! پس از این طول انتظار، آیا شبی می توانم چشمانم را به دیدار محراب ابرویت روشن کنم ؟!
3-برای سیاهی مردمک چشمم، قداست ویژه ای قائلم، زیرا بازتاب خال هندوی توست در جان عاشقم( خانلری: نقش خال)
4- اگر می خواهی که جهان برای همیشه آراسته شود، به نسیم صبا بگو که لحظه ای روبند را از چهره زیبایت بردارد.( تضادزیبا: آراستگی جاودان با یک لحظه جلوه)
5- و اگر می خواهی که نیستی و زوال از جهان برچیده شود، شکنج موهایت را باز کن تا از هر مویت هزاران جان رها( از نیستی، غم و ...) شوند. ( ایهام فنا به فنای عارفانه و فرو ریختن جانها به مردن)
6- هم نسیم صبا بی دلیل سرگردان توست هم من، صبا از بوی موها و من از جادوی چشمها( گریزی زیبا به بیت اول و سرایت دادن عشق به پیام آور آن)
7- آفرین به این همت بلند حافظ، که از همه جلوه های این سرا و آن سرا، جز خاک کوی تو چیزی نظرش را جلب نمی کند.( رها از همه تعلقات مادی و معنوی)
دکتر مهدی صحافیان
آرامش و پرواز روح
سئنا در ۳ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۲۰:۴۷ دربارهٔ رهی معیری » رباعیها » آیینه صبح:
نفرمایید محسن جان،! بیت اشکالی ندارد. این کاربرد، «اسلوب معادله» نام دارد که همواره در ادبیات بوده و هست و شعرای تمام دوره ها از آن بهره جسته‌اند و مثال در این مورد از ده‌ها هزار هم افزون است. تعریف آن هم چنین است: مصراعی را مصداق مصراع دیگر قرار دادن.
در بیت اول شاعر می‌فرماید که دلم در صاف بودن از صبح برتر است و در پاکی و روشنی همتای صبح است. سپس در بیت دوم می‌فرماید اینکه دشمن حسود و بدخواه (در اینجا صرفا حسادت منظور نیست! دقت کنید!) با من در جنگ است چیز تازه ای نیست. خفاش شبگرد ( نماد تیرگی و پلیدی) همواره با صبح (نماد روشنی و پاکی که در بیت قبل شاعر دل خود را به آن تشبیه کرده بود) در تقابل است و از آن گریزان.
به تعبیری دیگر: «همانطور که دشمنان و عنودان با من مشکل دارند، خفاش بدطینت هم با صبح پاک مشکل دارد». این، همان آرایه ی اسلوب معادله است.
Ben Omar در ۳ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۲۰:۲۹ دربارهٔ رهی معیری » غزلها - جلد اول » گریهٔ بی‌اختیار:
با درود - نظر صاحب نظران را خواستم جویا بشم در مورد این مصرع
کجا به صحبت پاکان رسی که دیدهٔ تو
دیده به دیدار میرسد یا به رویت یار ؛ نه به صحبت یار
چرا زنده یاد جناب رهی از صحبت استفاده کرده؟
عادل در ۳ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۱۹:۵۱ دربارهٔ سعدی » مواعظ » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۴۹:
بیت اول اشاره دارد بر این نکته که یکی از منشاء های پیدایش ارزش، کمیابی می باشد.
حمید در ۳ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۱۸:۲۴ دربارهٔ وحشی بافقی » گزیدهٔ اشعار » ترکیبات » شرح پریشانی:
منظور وحشی بافقی از پسر همان انسان کامل در عقل سرخ سهروردی است که در عین سپیدمو بودن،جوان است،ترک شیرازی،شمس تبریزی،خضر،ذوالقرنین،کورش همه اشاره به یکنفرند وهمان حضرت ولیعصر صاحب الزمان(س) میباشند.
حبیب سعادت در ۳ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۱۶:۲۹ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۲۳۰۰:
انسان همواره دچار غم و رنج است از آنچه که دارد و آنچه که ندارد. غم زیاده خواهی از خصلتهای آدمی ست. غم وصل ،درک و کسب آگاهی زر واقعی است. مولانا دعوت میکند که غم های دنیوی و مادی را رها کرده و رهایی از این وابستگی ها را حرکت در مسیر آگاهی و عشق میداند و این غم است که ارزشمند است و تو راه به منزل مقصود میرساند. در این مسیر لازم است که از اولیا و بزرگانی که این راه را طی کرده اند کمک گرفت . از کسانیکه تو را از هدفت دور میکنند لازم است دوری جویی. آدمی تا در این مسیر پخته نگردیده و طی طریق نکرده است همواره در خطر تاثیر پذیری از کسانیست که با آنها نشست و برخاست دارد و درگیر مسایل مادی و نفسانی هستند. خود را از این وابستگی ها رها کن . از رنجهای سنگین هواهای نفسانی و تعلقات پاک کن تا بتوانی سبکبال در این مسیر قدم گذاری
مهدی در ۳ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۱۶:۰۳ دربارهٔ خیام » رباعیات » رباعی شمارهٔ ۹۵:
با سلام
میبخشید متوجه شدم که معنی بیت اخر درست ابلاغ نشده بر این شدم تا نظر خود رو بیان کنم با اجازه از اساتید بزرگوار
.دوستان از اداب خوردن می این است ان به صورت دور میخورند یعنی که یکبار برای همه ساقی پر میکند و همگی می نوشد و دور بعد و همین طور الی اخر . حکیم در این بیت عمر را به شراب توصیف میکنند لذا کسانی که قبل از او از دنیا رفته اپند را یارانی میداند که در دور های قبلی مست شده اند و توایی ادامه دادن ندارند . باز هم تشکر
حمیدرضا در ۳ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۱۴:۴۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۶:
@مجید خرمی:
«تو» به معنی «لا» و «لایه» مطابق متن چاپی تصحیح فروغی صحیح است.
اتفاقا همین بیت شاهد لغتنامهٔ دهخدا در معنی کلمهٔ «تو» است.
مرادبخش ع در ۳ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۱۴:۳۹ دربارهٔ ابوسعید ابوالخیر » رباعیات نقل شده از ابوسعید از دیگر شاعران » رباعی شمارهٔ ۳۴۸:
دوش من بودم و آن بت بنده بنواز
از من همه لابه بود از وی همه ناز
اگر این شکلی بنویسیم آهنگ شعر روان‌تر خواهد شد
مصطفی در ۳ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۱۴:۲۴ دربارهٔ وحشی بافقی » گزیدهٔ اشعار » غزلیات » شمارهٔ ۱:
درود بر جناب کیخا . بسیار زیبا گفتید فقط چنانچه از چهرچوب ادبی به هنگام خطاب دیگران بیرون نشویم. سپاس
ن. در ۳ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۱۴:۱۷ دربارهٔ مولانا » مثنوی معنوی » دفتر پنجم » بخش ۲۰ - صفت طاوس و طبع او و سبب کشتن ابراهیم علیه‌السلام او را:
در بیت 15 «آنک ارزد صید را عشقست و بس ..» آنکه درست‌‌‌‌تر نیست؟ البته در نسخه خطی همان «آنک» آمده.
محمد در ۳ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۱۴:۰۰ دربارهٔ فردوسی » شاهنامه » سهراب » بخش ۶:
سلام. در بیت سی و پنجم ظاهرا لغت دلاور به اشتباه دلارو تایپ شده.
مادر در ۳ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۱۳:۵۷ دربارهٔ حافظ » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۹۰:
از آقای رضا ساقی تشکر میکنم. به گونه ای تفسیر میکنند که من علاقمند و مبتدی هم درک میکنم.
مجید خرمی در ۳ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۱۳:۴۹ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۴۷۶:
درود خوانش اشتباه است متن هم اشتباه دارد ، تو پیرهن درست نیست نو پیرهن!
nabavar در ۳ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۱۳:۳۵ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۶:
گرامی محمد رضا
گردد در امید تو
درست نیست، همان
گِردِ دَرِ امید تو درست است
به دکلمه ها گوش بده
Polestar در ۳ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۱۲:۵۹ دربارهٔ خواجوی کرمانی » دیوان اشعار » صنایع الکمال » حضریات » غزلیات » شمارهٔ ۴۰:
بیت آخر واقعیت تلخه
سید محمدرضا فخری در ۳ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۱۱:۰۳ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۳۲۶:
با سلام و تشکر
بیت دوم غلط املایی دارد:
گرد در امید تو صحیح نیست،
گردد در امید تو درست است.
محسن در ۳ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۱۰:۱۶ دربارهٔ سعدی » دیوان اشعار » غزلیات » غزل شمارهٔ ۱۰۸:
از سر این چیز دست بردارید. همین چیز است که غزل را جانانه آغاز کرده. چرا سر.
امیدرضا بهرامیان در ۳ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۱۰:۰۷ دربارهٔ صائب تبریزی » دیوان اشعار » متفرقات » شمارهٔ ۱۱۰:
"حسن و عیب" صحیح نیست؟
حمیدرضا در ۳ سال و ۱ ماه قبل، پنجشنبه ۵ فروردین ۱۴۰۰، ساعت ۰۹:۵۵ دربارهٔ مولانا » دیوان شمس » غزلیات » غزل شمارهٔ ۵۷۰:
@حسین:
ترانه را اگر کامل گوش کنید متوجه می‌شوید بیت اول این غزل در میانه‌های آهنگ دو بار خوانده می‌شود.