فهرست شعرها به ترتیب آخر حرف قافیه گردآوری شده است. برای پیدا کردن یک شعر کافی است حرف آخر قافیه آن را در نظر بگیرید تا بتوانید آن را پیدا کنید.
مثلا برای پیدا کردن شعری که مصرع «سجده خاک نجف مرغوب اهل عالم است» مصرع اول یکی از بیتهای آن است باید شعرهایی را نگاه کنید که آخر حرف قافیه آنها «ت» است.
حرف آخر قافیه
شماره ۱: ماییم درد پرور دنیای بی وفا
شماره ۲: منم ندیده ز ابنای روزگار وفا
شماره ۳ - ستایش قاضی رکن‌الدین بغداد: نیست اهل درد را جز درگهت دارالشفا
شماره ۴: السلام ای ساکن محنت سرای کربلا
شماره ۵: کشید شاهد گل را صبا ز چهره نقاب
شماره ۶: تا مرا مهر تو در دل رخ تو در نظر است
شماره ۷: هوای شمع رخت آتشم بجان انداخت
شماره ۸: روی الم باز سوی کربلاست
شماره ۹: خیز ساقی که بهار انجمن بزم آراست
شماره ۱۰: باز این لطف چه لطف است که در طبع هواست
شماره ۱۱: طاعتی کان در حقیقت موجب قرب خداست
شماره ۱۲: هر که را از لوح دل نقش تعلق زایل است
شماره ۱۳: سجده خاک نجف مرغوب اهل عالم است
شماره ۱۴: مدار هفته دوران که نفع او ضررست
شماره ۱۵: مردم این ملک را حق نعمتی از غیب داد
شماره ۱۶: نوبهارست جهان رونق دیگر دارد
شماره ۱۷: باز گلزار صفای رخ جانان دارد
شماره ۱۸ - ستایش جعفر بیگ قاضی بغداد: گل آمد باز گلشن فکر لطف از جنان دارد
شماره ۱۹: بتحریک هوا برگ رزان در باغ ریزان شد
شماره ۲۰: فلک ز دور مخالف مگر پشیمان شد
شماره ۲۱: رسید عید که عقد ملال بگشاید
شماره ۲۲: هر که در بزم بلا جام توکل در کشید
شماره ۲۳: زهی دمادم به بوی زلفت مذاق خوش دماغ من تر
شماره ۲۴: سحر که عامل دین را فزود رونق کار
شماره ۲۵: سپیده دم که شد از اختلاط لیل و نهار
شماره ۲۶: سپیده دم ز می لعل جوی جام بلور
شماره ۲۷: هزار شکر که تقدیر شد زمانه نواز
شماره ۲۸: بسان چنگ بصد پرده می نهفتم راز
شماره ۲۹ - قصیده انیس القلب در جواب قصیده بحر الابرار خاقانی: دلم درجی‌ست اسرار سخن درهای غلتانش
شماره ۳۰: یا من علت بتربته رتبه النجف
شماره ۳۱: شد از شکوفه چمن را لطافتی حاصل
شماره ۳۲: بر آنم که از دلبران بر کنم دل
شماره ۳۳: ای دل از غم مفکن رخنه بدیوار امل
شماره ۳۴: روشنست از سرخی روی شفق بر اهل حال
شماره ۳۵: که یارب این روش آموخت در شفق بهلال
شماره ۳۶: مرحبا ای قلم شمع شبستان خیال
شماره ۳۷ - ستایش مصطفی چلبی: سرم فدای تو ای خامه خجسته خصال
شماره ۳۸: دلی دارم پر از خون چون صراحی از غم عالم
شماره ۳۹: باز در ملک جهان عدل برافراخت علم
شماره ۴۰: منم ببادیه نیستی نهاده قدم
شماره ۴۱: دلا تا کی چنین در قید آن زلف دو تا باشم
شماره ۴۲: خیز ای ناقه دوران روش گردون تن
شماره ۴۳: زبان خوشست که توحید حق کند به بیان
شماره ۴۴: بگشاده گوش تجربه و چشم امتحان
شماره ۴۵: ای بقد و عارض و خط و لب آشوب جهان
شماره ۴۶: در آرزوی ناوک او مردم ای کمان
شماره ۴۷: ای دل کدام قوم بملکی در آمده
شماره ۴۸: منم افتاده چو پرکار بسرگردانی
شماره ۴۹: باز شد غالیه سا عطر نسیم سحری