|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این بیت، شاعر به تماشای جامعه و تضادهای آن می‌پردازد. او تصاویری از مردان و زنان، پادشاهان و درویشان را در حالتی متضاد می‌بیند. همچنین به نقش افراد در جامعه اشاره می‌کند؛ از خیانت ساده‌لوح‌ها تا مقام‌داران که در برابر قدرت و ثروت احترام می‌گذارند. در نهایت، شاعر تضادهای اجتماعی و روابط میان طبقات مختلف را به تصویر می‌کشد.
هوش مصنوعی: در اینجا شاعر به مشاهده زندگی و وضعیت‌های مختلف افراد اشاره می‌کند. او می‌بیند که مردان و زنان در دور و برش چه وضعیتی دارند و از پادشاهان تا درویشان، همه را در زندگی خود مشاهده می‌کند. این مشاهده نشان می‌دهد که در زندگی، تفاوت‌ها و تنوع‌های زیادی وجود دارد.
هوش مصنوعی: این بیت بیانگر تصویری از مقام و جایگاه افراد است. در آن، دوری و نزدیکی به بزرگان و مقام‌داران توصیف شده است. افرادی که در زنجیره‌ای از احترام و ارادت به کسانی که در مقام و مرتبه بالاتری قرار دارند، دیده می‌شوند. به طور کلی، به نوعی تفاوت میان مقام‌ها و جایگاه‌ها و توجه به آنها اشاره دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
دیدم چو مه و مهر میان کویش
گرمابه زده آبچکان از مویش
گفتم که یکی بوسه دهم بر رویش
زینسو زن من رسید وز آنسو شویش
ما را بمران چو سایلان از در خویش
بنگر صنما که عاشقم یا درویش
آتش در زن ز کبریا در کویش
تاره نبرد هیچ فضولی سویش
و آن روی چو ماه را بپوش از مویش
تا دیده هر خسی نبیند رویش
آتش در زن بگیر پا در کویش
تازه نبرد هیچ فضول سویش
آن‌روی چو ماه را بپوش از مویش
تا دیدهٔ هر خسی نبیند رویش
همسایه که میل طبع بینی سویش
فردوس برین بود سرا در کویش
وآن را که نخواهی که ببینی رویش
دوزخ باشد بهشت در پهلویش
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.