وی بر شهدا سرور و سالار حسینم

سردار حسینم

حسرت سپه اندوه سپهدار حسینم

سردار حسینم

با کاوش این لشکر خونخوار حسینم

سردار حسینم

از صومعه تا خانه خمار حسینم

سردار حسینم

جز پیکر مجروح تو ای گلبن بی آب

از تیر جگر تاب

با سرو سزد نخل دلارای تو مانند

ای شاخ برومند

تا غنچه سیراب تو آورد سمن بر

بر رست ز عبهر

در پای سمندت سر و جان کردمی ایثار

پیش از همه انصار

نگذاشتمی پنجه گشودن پی آورد

در پهنه ناورد

کی راست چمیدی به حرم چهره به خون رنگ

از معرکه جنگ

دادم به گرفتاری اعدا زن و فرزند

چه خویش و چه پیوند

طول املم بر به فدای تو چو دل بست

کوته نکنم دست

تو کشته و من زنده سزد تا به قیامت

بر وجه غرامت

تنها نه من این مایه بد و نیک که هستند

یک رشته گسستند

با ما ز سرشک مژه وین آه فلک گرد

پیداست چه ها کرد

در وقعه کبری که زند زال به دستان

شهروزه به سامان