هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از دل راد و آزادی آن صحبت می‌کند و به ارتباط دل و درد اشاره دارد. او به زیبایی دل راد و زردی چهره‌اش به علت دود اشاره می‌کند و به احساسات عمیق و زجرهای او می‌پردازد. در نهایت، شاعر به شکوه و دادرسی این دل زار اشاره می‌کند.
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر از دل راد و آزادی آن صحبت می‌کند و به ارتباط دل و درد اشاره دارد. او به زیبایی دل راد و زردی چهره‌اش به علت دود اشاره می‌کند و به احساسات عمیق و زجرهای او می‌پردازد. در نهایت، شاعر به شکوه و دادرسی این دل زار اشاره می‌کند.
هوش مصنوعی: از دل راد، افرادی شاد و خوشدل بیرون می‌آیند. به همین خاطر من از دل راد برخوردارم و احساس آزادی می‌کنم.
هوش مصنوعی: ای دل راد، زردی ای که بر چهره‌ات نشسته، به خاطر دودی است که از او بلند شده و تو در مقابل او تسلیم شده‌ای.
هوش مصنوعی: دل بیمار تو از احساس درد می‌سوزد، ای دل توانمند، برای او فریاد زدی و راهی به داد او پیدا کردی.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
زان گشاید فقع که بگشادی
زان نمایذ ترا که بنمادی
ای جهانی ز تو به آزادی
بر من از تو چراست بیدادی
دل من دادی و نبود مرا
از دل بیوفای تو شادی
دل دهان دل به دوستی دادند
[...]
ای سرشته به سیرت رادی
داد رادی به واجبی دادی
تازه در خسروی به حل و به عقد
صد طریق ستوده بنهادی
رنجها را برسم در بستی
[...]
چون در لطف و جود بگشادی
رهنمایی به ما فرستادی
در هنر ، ای حمید دین رسول
همچو صدر نژاد عبادی
جاهت افروختست هر محفل
ذکرت آراستست هر نادی
مایهٔ صد هزار محمدتی
[...]
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.