|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: غزل بیانگر عواطف عمیق عاشقانه و غمگینی است که شاعر به خاطر عشقش احساس میکند. او از اندوهی که ناشی از عشق معشوقش است، صحبت میکند و میگوید که این غم به او بسیار نزدیک است. شاعر از معشوق میخواهد که دیگر او را آزار ندهد، زیرا از محبت و لطف او ناامید شده است و احساس میکند که عشقش به یک داستان بیپایان تبدیل شده است. در نهایت، او به نیکی و زیبایی معشوقش اشاره میکند و میگوید که این زیبایی هرگز به پایان نمیرسد.
هوش مصنوعی: ای عزیز، غم تو به شدت به من میرسد، و اندوه عشق تو به اوج خود نزدیک میشود.
هوش مصنوعی: به نظر میرسد که عشق من داستانی ندارد و نمیتوان از آن سخن گفت؛ زیرا خودت هم از عشق من داستانی نمیدانی.
هوش مصنوعی: زیبایی تو به پایان نمیرسد و هر بار که به من نگاه میکنی، صد نشانه از زیبایی در دل من بوجود میآید.
هوش مصنوعی: لطف و محبت خود را بیشتر کن، زیرا گاهی اوقات از تو در پیشگاه بزرگی دین به خاطر بدرفتاریهایم شکایت میشود.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال یک حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.