وطواط » غزلیات » شمارهٔ ۵

جانا ، مرا غم تو به غایت همی‌رسد

اندوه عشق تو به نهایت همی‌رسد

گویی: حکایتی مکن از حال عشق من

خود کی ز عشق تو به حکایت همی‌رسد؟

حسن تو ختم گشت نخواهد، که هر زمان

در شأن من به حسن صد آیت همی‌رسد

کم کن جفا، که از تو به درگاه تاج دین

گه‌گه به لطف حال شکایت همی‌رسد