شکل مستانه و انکار شرابش نگرید
تا ندانند که مست است ، شتابش نگرید
آنکه گوید نزدم جام و زد آتش به دلم
چهره افروختن و میل کبابش نگرید
سد گل تازه شکفته‌ست ز گلزار رخش
گل گل افتاده برو از می نابش نگرید
تا نپرسیم از آن مست که کی می‌زده‌ای
چین بر ابرو زدن و ناز و عتابش نگرید
آنکه می‌گفت به وحشی که منم زاهد شهر
گو بیایید به میخانه ، خرابش نگرید
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به توصیف حال و هوای مستی می‌پردازد. شاعر به زیبایی و جذابیت نوشیدنی‌ها اشاره می‌کند و از تجربیات کسانی که در میخانه‌ها به سر می‌برند صحبت می‌کند. او بر این نکته تأکید دارد که هیچ‌کس نباید از مستی و شادی و دلخوشی واقعی دیگران بی‌خبر بماند. در نهایت، این شعر دعوتی است به رهایی از قیود و درکی عمیق‌تر از لذت‌های زندگی، حتی اگر ظاهر آن با زهد و احتیاط مغایرت داشته باشد.
هوش مصنوعی: شکل و حالت شاداب و سرخوش او از شراب را پنهان می‌کند و نمی‌گذارد کسی متوجه شود که او مست است و به همین دلیل، حرکاتش هم نشان از شتاب و بی‌تابی ندارد.
هوش مصنوعی: کسی که ادعا می‌کند که نزد من آمد، اما فقط دل مرا سرشار از آتش کرد و به زیبایی‌اش توجهی نکرد.
هوش مصنوعی: سدی از گل‌های تازه در باغ زیبایی به وجود آمده است. به چهره‌اش تماشا کن؛ گل‌های زیادی بر روی آن است و از شراب نابش به آن ننگر.
هوش مصنوعی: تا زمانی که از آن کسی که مست است نپرسیم که در چه زمانی می‌زده‌ای، ما نمی‌توانیم به زیبایی چین‌دار ابرو و ناز و عتاب او توجه کنیم و به آن افتخار کنیم.
هوش مصنوعی: شخصی که به وحشی می‌گوید که من زاهد شهر هستم، به او می‌خواهد بگوید که بیاید به میخانه، اما حال و روز خرابش را تماشا نکنید. یعنی به جای قضاوت بر اساس ظاهر، به عمق زندگی و تجربیات انسان‌ها توجه کنید.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
می‌خواهید شما بخوانید؟ اینجا را ببینید.
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال ۲ حاشیه برای این شعر نوشته شده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
reply flag link
reply flag link
reply flag link
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.