مقصد من، خواجه، مولای من است
توشه من نیز تقوای من است
در مناجاتم چو موسی با اله
خلوت دل طور سینای من است
می روان مرده‌ام را زنده کرد
آری آری می مسیحای من است
گاهگاهی این رکوع و این سجود
کلمینی یا حمیرای من است
دامن تدبیر را دادم ز دست
رشته تقدیر در پای من است
حسن لیلی جز یکی مجنون نداشت
عالمی مجنون لیلای من است
نفی من شد باعث اثبات من
خواجه در لای من الای من است
نشاۀ ناسوتم اندر خور نبود
عالم لاهوت ماوای من است
نام نیکت ذکر صبح و شام ماست
یاد رویت ذکر شب‌های من است
ره به خلوتگاه وحدت یافتم
وحدتم فوق گمان جای من است
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر بیانگر عشق و وابستگی عمیق شاعر به معشوق الهی‌اش است. شاعر از مقصد و هدف خود یعنی "خواجه" صحبت می‌کند و تقوا را به عنوان توشه‌اش می‌داند. او در مناجاتش خود را مانند موسی در خلوت کوه طور می‌بیند و به نوزایی روحی ناشی از عشق مسیحایی اشاره می‌کند. رکوع و سجودش نمادی از عشق و شوق اوست و تصمیماتش را تحت تأثیر تقدیر می‌داند. شاعر با اشاره به عشق مجنون به لیلا، خود را مجنون معشوقش معرفی می‌کند و وجود خود را در سایه محبت او اثبات می‌کند. در نهایت، او به وحدت دست یافته و جایگاه خود را در لاهوت می‌داند. عشق و یاد معشوق در تمام لحظات زندگی‌اش جریان دارد.
هوش مصنوعی: هدف من رسیدن به خداوند، مولا و سرورم است و وسیله و همراه من در این راه تقوای من خواهد بود.
هوش مصنوعی: در دعا و نیایش‌هایم، مانند موسی در کوه طور، قلبم در خلوت و نزدیکی با خداوند است.
هوش مصنوعی: شراب جان مرا که مرده بود زنده کرد، بله، شراب من مانند مسیح است.
هوش مصنوعی: گاهی اوقات، این حالت خم شدن و دراز کشیدن به زمین، برای من مانند کلمینی یا حمیرای من است.
هوش مصنوعی: من کنترل و تدبیر خود را از دست دادم و حالا تقدیر و سرنوشت من را بر زمین زده است.
هوش مصنوعی: حسن لیلی فقط یک دیوانه به نام مجنون داشت، اما در عالم من همه دیوانه‌های جهان، عشق لیلا را دارند.
هوش مصنوعی: منفی بودن من باعث تایید وجود من است، آقایی در درون من وجود دارد که مرا به خودم می‌شناساند.
هوش مصنوعی: نشانه‌ای از بی‌هویتی من در عالم خاک وجود ندارد، بلکه جایگاه من در عالم الوهیت است.
هوش مصنوعی: نام خوب تو همیشه در ذهن ماست و یاد چهره‌ات، در شب‌های من تداعی می‌شود.
هوش مصنوعی: در نزدیکی خداوند و در عالم واحدی که به آن می‌رسم، گمشده‌های خود را پیدا می‌کنم و درکی فراتر از تصور و خیال دارم. این مکان به من تعلق دارد و هیچ تصوری نمی‌تواند عمق آن را درک کند.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی آهنگهایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 شما حاشیه بگذارید ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.