|
|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
|
پیشخان کاربر
|
|
|
اشعار و ابیات نشان‌شدهٔ کاربر
|
|
|
اعلان‌های کاربر
|
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شماره‌گذاری خطوط
|
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این چهار مصراع به مفهوم عدم تعلق و بی‌هدف بودن اشاره دارد. در آنجا که کسی متوجه حضور نیست، هیچ‌گونه مکانی وجود ندارد. جایی که احساسات و ارتباطات عاطفی وجود ندارد، حقیقتاً وجود نخواهد داشت. همچنین، اشیاء و روابطی که بدون ارزش و معنای عمیق باشند، به نوعی بی‌فایده هستند. در نهایت، یاری که از کسی ناراحت نشود، نشان‌دهنده تنهایی و عدم ارتباط عاطفی است. این اشعار به تنهایی و خالی بودن روابط انسانی می‌پردازد.
هوش مصنوعی: هرگاه کسی به درستی چیزی را درک نکند، آن مکان همچون جایی نامعلوم و بدون اهمیت به نظر می‌رسد. همچنین، اگر آبی بر روی صورت کسی نریزد، چهره‌اش نیز قابل دیدن نیست و مخفی می‌ماند.
هوش مصنوعی: چیزی که برای کسی باقی بماند، در واقع هیچ چیز ارزشمندی نیست. و دوستی که از کسی آزرده نشود، به نوعی به معنای تنهایی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
با نالهٔ ما سموم را سودایی است
در آتش ما جحیم را مأوایی است
بر سینهٔ ماست هرکجا کوه غمی است
در دیدهٔ ماست هرکجا دریایی است
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.