چون کند پیری ستم، یاد جوانی می‌کنیم
ما به عمر رفته اکنون زندگانی می‌کنیم
وقت رفت گشته، باید وام دل‌ها باز داد
زین سبب با دوستان نامهربانی می‌کنیم
مانده ته مینایی از درد و شراب زندگی
یک دو روزی نیز با آن کامرانی می‌کنیم
می‌کند اکنون ز ما گل آرزوها رنگ رنگ
ما بهار خویشتن را در خزانی می‌کنیم
گشته تن خالی ز مغز و، در تلاش دولتیم
آشنایی با هما در استخوانی می‌کنیم
پنبه‌سان شاید که در گیرد دل نرمی ز ما
با دل سختی چو سنگ آتش‌فشانی می‌کنیم
بیشتر وا می‌کنیم از بهر این غداره جا
ما که پهلو خالی از دنیای فانی می‌کنیم
پهلوانی نیست واعظ کوه را برداشتن
دل چو برداریم از خود، پهلوانی می‌کنیم
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به تأمل در مورد پیری و جوانی می‌پردازد و بیانگر احساسات انسانی در این مراحل مختلف زندگی است. شاعر به یاد جوانی و گذر عمر می‌افتد و در تلاش است تا از زندگی لذت ببرد، حتی اگر با دوستانش نامهربانی کند. در زندگی، در جستجوی خوشی و راحتی است و به یاد آرزوهایش رنگ و بویی تازه می‌بخشد. او همچنین به مشکلاتی که کهولت و بی‌پولی به همراه دارند، اشاره می‌کند و می‌گوید که باید با سختی‌ها مقابله کند. در نهایت، تأکید می‌کند که بهترین کار در زمان حاضر، دل‌سپردن به تلاش و ساختن دستاوردهایی است که ارزشمند باشند.
هوش مصنوعی: وقتی که پیری و مشکلات آن به سراغ ما می‌آید، به یاد دوران جوانی خود می‌افتیم و با حسرت به زندگی‌ای که از دست رفته است، فکر می‌کنیم.
هوش مصنوعی: زمانی که وقت جدایی فرا می‌رسد، باید بدهی‌های عاطفی خود را به دوستانمان پرداخت کنیم، اما از آنجا که این وضعیت ما را تحت فشار قرار می‌دهد، ممکن است با دوستانمان به گونه‌ای نامهربانانه رفتار کنیم.
هوش مصنوعی: از درد و تلخی‌های زندگی فقط مقدار کمی باقی مانده و با استفاده از آن، می‌خواهیم چند روزی را با خوشی و لذت سپری کنیم.
هوش مصنوعی: اکنون آرزوهای ما مانند گل‌های رنگارنگ است. ما بهاری از خود را در این فصل خزانی ایجاد می‌کنیم.
هوش مصنوعی: بدن از مفهوم و روح خالی شده و ما در تلاشیم تا با دوستی و آشنایی به عمق وجودمان برسیم.
هوش مصنوعی: شاید دل نرم ما مانند پنبه باشد، اما دل ما در برابر سختی‌ها مثل سنگ است و آتش را شعله‌ور می‌کند.
هوش مصنوعی: ما بیشتر از این دغدغه‌ها و دلبستگی‌ها فاصله می‌گیریم، زیرا می‌خواهیم جای خود را در این دنیای زودگذری خالی کنیم و به چیزهای مهم‌تر بپردازیم.
هوش مصنوعی: اگر دل خود را از خود برداریم و به دیگران توجه کنیم، در واقع کار بزرگ و مهمی انجام داده‌ایم، مانند یک پهلوان که کوه را برمی‌دارد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.