گنجور

 
واعظ قزوینی

ما ز نادانی، ز بس بدبین و بدخواه خودیم

راه ناامن است، تا جایی که همراه خودیم

رهزنی ما را نباشد، چون خودی در راه دوست

در طریق بندگی القصه خود چاه خودیم

هرکجا افتاد کاهی قد بیاری کرد راست

در میان همدمان شرمنده کاه خودیم