کند پند ملایم در گرانجانان اثر بهتر

که با گوش گران باشد سخن آهسته تر بهتر

عزیزان خاک پاو، سفلگان تاج سرند اکنون

بنای وضع دوران گر شود زیر و زبر بهتر

نهان بودن بزیر طاق گردون، به ز پیدایی

بسر باشد سپر در زیر تیغ از تاج زر بهتر

امان خواهی، تلاش رتبه اعلای پستی کن

ز چرخ کینه جو چندانکه باشی دورتر بهتر

بمقدار بدی، هرکس مکافات بدی یابد

بود هر چند با ما خصم بد گوهر بتر، بهتر!

مرا شد از نیاز عندلیب و ناز گل روشن

که باشد از دوصد بیت و غزل یک مشت زر بهتر

باین سامان ره دور عدم را چون توان رفتن؟!

بکن ای واعظ بی‌فکر فکر این سفر بهتر!