نه کوه آن سرین تنها برآن موی کمر لرزد
که هر عضوش ز خوبی بر سر عضو دگر لرزد
برنگ شاخ گل در زیر با از نازکی ترسم
که از گرد سرش گردیدنم، آن شاخ زر لرزد
سبک هرچند آیم در نظر، باز غمی دارد
که از دوش دلش گر افگنم، کوه و کمر لرزد
نجنبد برگ رنگ از گلشن رخسار او، اما
رگ سنگ از نسیم آه من، چون شاخ تر لرزد
برای سیم وزر لرزند ابنای زمان واعظ
عجب نبود دل ما بر سر آن سیمبر لرزد
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و جذابیت خاصی اشاره دارد که باعث لرزش دل او می‌شود. او می‌گوید کوه‌ها و سنگ‌ها نیز در برابر زیبایی‌های محبوبش لرزه برمی‌دارند. حتی اگر او تلاش کند تا غمی را از خود دور کند، باز هم دلش آزرده است. در عین حال، با وجود زیبایی محبوب، اشک‌ها و دردهای درونی‌اش به او اجازه نمی‌دهند که آرامش یابد. به طور کلی، شعر بیانگر تناقضات عشق و تأثیر عمیق آن بر احساسات است.
هوش مصنوعی: این بیت به این معناست که نه تنها قوی‌ترین و باصلابت‌ترین موجودات تحت تأثیر زیبایی و جذابیت‌های دیگران قرار می‌گیرند، بلکه هر جزء از وجود آنها نیز به خاطر صفات خوب و جالب در دیگران به حرکت درمی‌آید و از خود واکنش نشان می‌دهد. به همین دلیل، زیبایی و خوبی باعث می‌شود که تأثیرات عمیق‌تری بر افراد بگذارد.
هوش مصنوعی: من از زیبایی و نازکی شاخ گل به شدت می‌ترسم، زیرا اگر به آن نزدیک شوم ممکن است این شاخ به خاطر حساسیتش بلرزد و آسیبی ببیند.
هوش مصنوعی: هرچقدر هم که به ظاهرم و رفتارم سبک و بی‌خیال به نظر بیایم، در درونم غمی هست که اگر از دوش دلم بردارم، باعث می‌شود کوه‌ها و دشت‌ها بلرزد.
هوش مصنوعی: برگ‌ها از زیبایی چهره‌اش تکان نمی‌خورند، اما گل‌های سنگی به خاطر ناله‌های من، مانند شاخه‌های نرم تحت تأثیر نسیم، به لرزه در می‌آیند.
هوش مصنوعی: انسان‌های زمانه به خاطر ثروت و زیبایی دروغین می‌لرزند، اما جا ندارد که ما به خاطر آن ثروتمند دلمان بلرزد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.