پاسبان گنج ایمانی، مرو ای دل به خواب
مصحف یاد حقی، خود را مکن باطل به خواب
با گرانباری درین تن پای تا سر غفلتی
رفته یی ای لاشه جان، در میان گل به خواب
در ثمر بستن که میباید بجان استادگی
گشته یی ای نخل آزاد این قدر مایل به خواب
نیم عقلی از سبک عقلی به خود داری گمان
میکنی آن را هم از تن پروری زایل به خواب
هر نگاه اعتبارت، جوی آب زندگیست
حیف باشد چشمه آن را کنی باطل به خواب
این چنین کافتاد در راحت به یک پهلو تنت
روی بیداری مگر بینی تو ای جاهل به خواب
در ره سیلاب خوابیدن، بود از عقل دور
تن مده در رهگذار عمر مستعجل به خواب
مال چون بسیار گردد، کم شود آسودگی
بگذرد چون سیری از حد، تن رود مشکل به خواب
خواب را خواب عدم واعظ تواند شد بدل
نقد عمر بی بدل را چون دهد عاقل به خواب
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به انسان هشدار می‌دهد که در خواب غفلت فرو نرود و از واقعیات زندگی غافل نشود. شاعر به تذکر می‌دهد که ایمان و یاد حق را نباید نادیده گرفت و نباید به خواب غفلت رفت. او به انسان یادآوری می‌کند که با وجود مشکلات زندگی، باید بیدار باشد و از فرصت‌ها بهره ببرد. خوابیدن در معانی عمیق‌تر، نماد غفلت از زندگی و فراموشی هدف‌هاست. همچنین، شاعر تأکید می‌کند که ثروت و مال نیز نمی‌تواند جایگزین آرامش و آسایش واقعی شود. در نهایت، او به اهمیت بیداری و هوشیاری در زندگی اشاره دارد و می‌گوید که نباید عمر را به خواب غفلت بگذرانید.
هوش مصنوعی: ای دل، از خواب غفلت بیدار باش و مراقب ایمان خود باش. نباید در خواب غفلت فرو بروی و ارزش‌های راستین را نادیده بگیری. مراقب باش که این نور ایمان را از دست ندهی و فریب نخورده، خود را به بی‌راهه نبر.
هوش مصنوعی: در اینجا گوینده به حالتی از غفلت اشاره دارد که با وجود سنگینی و مشکلات در زندگی، روح و جان فرد در حالت خواب و بی‌خبری هستند. او به تصویر کشیده است که فردی مانند لاشه‌ای در میان گل‌ها خوابیده و از واقعیت‌ها دور است.
هوش مصنوعی: در میوه دادن و پربار شدن، نیاز به تلاش و استقامت داری، ای نخل آزاد، چرا اینقدر به خواب رفتی؟
هوش مصنوعی: نیمی از عقل خود را از سبک عقل فاصله می‌گیری و فکر میکنی که این حالت ناشی از تن پروری و وادادگی است، در حالی که در خواب به سر می‌بری.
هوش مصنوعی: هر نگاه تو ارزش و اعتبار خاصی دارد، مانند جوی آب که زندگی‌بخش است. جای تأسف است اگر با خواب و بی‌دقتی، این ارزش را از بین ببری.
هوش مصنوعی: اینطور افتاده‌اید در آرامش، در یک سمت دراز کشیده‌اید و در حین بیداری هستید. آیا نمی‌بینی، ای نادان، که در خواب به سر می‌بری؟
هوش مصنوعی: خوابیدن در مسیر زندگی، دور از فهم و درک صحیح است. نباید در این مسیر کوتاه و زودگذر عمر، خود را به خواب بزنیم و از واقعیت‌ها دور شویم.
هوش مصنوعی: وقتی دارایی‌ها زیاد شود، آرامش روحی کاهش می‌یابد. اگر انسان به اندازه‌ی کافی از زندگی برخوردار شود، ممکن است دچار مشکلاتی در خواب و استراحت گردد.
هوش مصنوعی: خواب ممکن است به حالت عدم و نیستی تشبیه شود، و واعظ می‌تواند این موضوع را مطرح کند که چگونه می‌توان عمر پر ارزش را در خواب و بی‌توجهی به هدر داد. عاقل چگونه می‌تواند چنین حالتی را بپذیرد و در خواب باقی بماند؟
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.