|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و کشش عشق اشاره دارد. عاشق آرزوی دیدار معشوق را دارد و چشمانش بهطور مداوم او را تشویق میکند. هر کسی که در عشق گرفتار است، دیگر نگرانی از رنج و غم نمیکند. شاعر به معشوق میگوید که اگر به تنش لباسهای گرانقیمتی بپوشاند، ممکن است این کار او را آزرده کند. همچنین ضمن انتقاد از عدم توجه معشوق به دوستان، به این نکته اشاره میکند که کسی که از دوست بیخبر است، چگونه میتواند به دشمن تشخیص بدهد. در نهایت، شاعر میگوید اگر بوسه معشوق گرانبها باشد، در عوض جان عاشق بسیار بیارزش است.
هوش مصنوعی: دل به دیدن چهره تو بسیار مشتاق است و چشم نیز او را به این دیدار ترغیب میکند.
هوش مصنوعی: هر کسی که به خاطر تو در درد و مشکلات افتاده، چگونه میتواند در دلش غمی برای آزادی از این وضعیت داشته باشد؟
هوش مصنوعی: بدون شک، اگر لباس حریر بپوشی، بدنت ناراحت خواهد شد.
هوش مصنوعی: اگر به دوستانت اهمیت ندهی، پس چگونه میتوانی از بین دوست و دشمن تفاوت قائل شوی؟
هوش مصنوعی: اگر بوسهای از لبهای شیرین تو گرانقیمت باشد، در عوض جان من بیقیمت و ارزان است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.