ای عارض زیبای تو همرنگ گل سرخ!
وی لعل شکرخای تو همسنگ گل سرخ!
در حیرتم از بس که دهانت بود تنگ
گویا که بود غنچهٔ دل تنگ گل سرخ
هر قطرهٔ باران که چکد ز ابر بهاری
بزداید از اغبار هوا زنگ گل سرخ
ممکن نبود تا که به دستش نخلد خار
هرکس پی چیدن، کند آهنگ گل سرخ
چندی ست که در چنگ تو «ترکی» ست گرفتار
چون بلبل بیچاره که در چنگ گل سرخ
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به زیبایی و جذابیت معشوقه شاعر می‌پردازد و او را به گل سرخ تشبیه می‌کند. شاعر به حیرت خود از زیبایی دهان معشوقه اشاره می‌کند و می‌گوید که زیبایی او همچون غنچه‌ای دل‌تنگ است. باران بهاری که بر زمین می‌بارد، زنگار هوای ناپاک را از بین می‌برد و زیبایی گل سرخ را نمایان می‌کند. شاعر همچنین از دشواری و عذابی که در عشق معشوقه احساس می‌کند، مانند بلبل در چنگال گل سرخ، سخن می‌گوید. این ابیات تصویری از عشق و زیبایی همراه با درد و رنج را به تصویر می‌کشند.
هوش مصنوعی: ای چهره زیبای تو مانند گل سرخ است! و دندان‌های زیبای تو هم به رنگ گل سرخ می‌مانند!
هوش مصنوعی: من از اینکه دهانت به اندازه‌ای کوچک است شگفت‌زده‌ام؛ انگار که دل تنگ و غمگین تو شبیه غنچه‌ای از گل سرخ باشد.
هوش مصنوعی: هر قطره باران که از ابر بهاری می‌ریزد، گرد و غبار هوا را از میان برمی‌دارد و زیبایی گل سرخ را نمایان‌تر می‌کند.
هوش مصنوعی: هر کسی که بخواهد گل سرخ را بچیند، نمی‌تواند از دست او دور بماند و خارهای نخل را برداشت نکند.
هوش مصنوعی: مدتی است که در دام تو مثل بلبل بیچاره‌ای هستم که در چنگال گل سرخ گرفتار شده است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.