چون گل رویت گل گلزار گویی هست، نیست

چون قدت سروی به این رفتار گویی هست، نیست

گر دمیده سبزهٔ خط گرد رویت غم مدار

در گلستان یک گل بی خار گویی هست، نیست

همچو من غمدیده از عشق تو گویی نیست، هست

لیک چون من با غم بسیار گویی هست، نیست

عاشق بیچاره را دشوارتر در نزد یار

هیچ چیز از صحبت اغیارگویی هست، نیست

ساقی مجلس از آن دستی که می در جام ریخت

زاهل مجلس یک نفر هوشیار گویی هست، نیست

نوخطان سبزه در خوابند گویا در چمن

غیر نرگس دیده بیدار گویی هست، نیست

در جهان گویا برای دفع هم و رفع غم

هیچ چیز از خواندن اشعارگویی هست، نیست

کس چو «ترکی» در جهان شوریده از عشق بتان

خوار و رسوا بر سر بازارگویی هست، نیست