|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: در این شعر، شاعر به زیبایی و دلگشایی محبوبش اشاره میکند و از تأثیر نگاه او بر دلش صحبت میکند. او بیان میکند که محبت و زیبایی محبوبش، نه تنها او را شاد میکند بلکه باعث حسرت و اشک او نیز میشود. در نهایت، شاعر با ابراز تعجب از زیبایی محبوبش، احساسات عمیق خود را نسبت به او نشان میدهد.
هوش مصنوعی: ای جان، آینه در مهمانی تو زیبایی و دلگشایی را به نمایش میگذارد.
هوش مصنوعی: چرا ما گناهکار باشیم اگر به موهای خوشبافت تو نزدیک شویم؟
هوش مصنوعی: ما به شکلی خاص تبدیل شویم و به گونهای محبوبیت پیدا کنیم که دیگران به ما حسادت ورزند و از این حسادت جان خود را از دست بدهند.
هوش مصنوعی: دل به شدت غمگین است، اما در عین حال، زیبایی و شکوه تو باعث شگفتی است.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.