ای لعل لب تو جان عاشق

ابروی کژت کمان عاشق!

روز و شب و سال و مه نباشد

جز نام تو بر زبان عاشق!

بی‌خنده لعل تو نخندد

یکبار ز غم دهان عاشق

در مسلخ عشق سر بریدن

باشد مگر امتحان عاشق؟!

بی‌روی گل تو همچو بلبل

بر چرخ رسد فغان عاشق

هرگه به لبان لبان کشایی

خندد به لبان لبان عاشق!

تو روح روان عاشقانی!

رفتی تو رود روان عاشق!

یکبار ز راه مهربانی

بگذر طرف مکان عاشق

ای شوخ چرا خبر نداری

از طغرل ناتوان عاشق؟!