گنجور

 
طغرای مشهدی

روان کردم به کویش قاصدی از اشک و می ترسم

کزین کودک نیاید تندرفتاری چو کاهل‌ها

بیابان‌گردی شوق توام از بس که عادت شد

بود در راه‌ها آسایشم بهتر ز منزل‌ها

 
نسک‌بان: جستجو در متن سی‌هزار کتاب فارسی
sunny dark_mode