|
غیرفعال و فعال کردن دوبارهٔ حالت چسبانی نوار ابزار به بالای صفحات
|
|
راهنمای نوار ابزار
|
|
پیشخان کاربر
|
|
اشعار و ابیات نشانشدهٔ کاربر
|
|
اعلانهای کاربر
|
|
ادامهٔ مطالعه (تاریخچه)
|
|
خروج از حساب کاربری گنجور
|
|
لغزش به پایین صفحه
|
|
لغزش به بالای صفحه
|
|
لغزش به بخش اطلاعات شعر
|
|
فعال یا غیرفعال کردن لغزش خودکار به خط مرتبط با محل فعلی خوانش
|
|
فعال یا غیرفعال کردن شمارهگذاری خطوط
|
|
کپی نشانی شعر جاری در گنجور
|
|
کپی متن شعر جاری در گنجور
|
|
همرسانی متن شعر جاری در گنجور
|
|
نشان کردن شعر جاری
|
|
ویرایش شعر جاری
|
|
ویرایش خلاصه یا برگردان نثر سادهٔ ابیات شعر جاری
|
|
شعر یا بخش قبلی
|
|
شعر یا بخش بعدی
|
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی میتوانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به بیان احساسات عمیق و درونی شاعر میپردازد. شاعر از عشق و محبت خود به دوستان و دشمنان سخن میگوید و تأکید میکند که در دین و اعتقاداتش یکرنگ و صادق است. همچنین اشارهای به پیری و جوانی دارد و میگوید که اگرچه ممکن است پیر شده باشد، اما همچنان در دل جوان و جذاب باقی مانده است.
هوش مصنوعی: اگر دشمن برایم اشک بریزد، من به دوست گلنار میزنم.
هوش مصنوعی: رنگ صاف و روشنی که بر چهرهام نمایان است، نشانهای از نور الهی است. من در دین و ایمانم به یکرنگی و صداقت مشهورم و به دنیا و رنگهای فریبنده آن وابسته نیستم.
هوش مصنوعی: اگر من هم مثل پیرمردان باشم که تنها به دنبال لذتهای زودگذرند، پس باید جوان و خوشچهرهای که مورد پسند است در کنارم باشد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانههایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیهای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیهگذاری باید در گنجور نامنویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.