سوزنیم، موم دل و خاره . . . ر
پیرترین روی شکر پاره . . . ر
قاضی دعوی مرا نشنود
تا نبرم سوی زنش پاره . . . ر
هر که به بیاعی من . . . ن فروخت
سود کند هر شب صد باره . . . ر
زیر کتان آنگه چون دانگ سنگ
خایه همیدارم چون یاره . . . ر
هرکه عمل کرد بدیوان من
خایه برو جامگی و واره . . . ر
طفل بدم خفته بگهواره در
خاسته چون دسته گهواره . . . ر
برزمی اکنون چو بغلطم، ستان
ساید بر کوکب سیاره . . . ر
از در نظاره نیم من ولیک
هست مرا از در نظاره . . . ر
از پی تازان غریب آزمای
کرده مرا از وطن آواره . . . ر
عاجز و بیچاره من گشته یار
کرده مرا عاجز و بیچاره . . . ر
تاز نماندست که نسپوختم
در گذر تیزش صد باره . . . ر
بوی دهان نوش کند مغز پاک
هین که حکیم آمد و سرباره . . . ر
با انتخاب متن و لمس متن انتخابی می‌توانید آن را در لغتنامهٔ دهخدا جستجو کنید.
هوش مصنوعی: این شعر به احساسات عمیق و دردهایی که speaker تجربه کرده است می‌پردازد. شاعر از عشق و بی‌عدالتی شکایت کرده و به مشکلات شخصی خود اشاره می‌کند. او به قاضی‌ای اشاره می‌کند که دعوایش را نمی‌شنود و به دیگران که از وضع او سوءاستفاده می‌کنند. شاعر از تضادهای زندگی، مانند خوابیدن کودک در گهواره و نگرانی‌های خود سخن می‌گوید و از آواره بودن و بیچارگی‌اش ناله می‌کند. در نهایت، نقش حکیم را به عنوان مشاوری که می‌تواند به حل مشکلات کمک کند، یادآور می‌شود. این شعر به عمق احساسات انسانی و چالش‌های زندگی پرداخته و به خوبی تضادهای آن را نشان می‌دهد.
هوش مصنوعی: ما مانند سوزن هستیم که به راحتی می‌تواند دل‌های نرم را سوراخ کند و در دل هر کسی زخم دردناک ایجاد کند. ما همچون پیرترین و تجربه‌دارترین انسان‌ها در زندگی، عمیق‌ترین و شیرین‌ترین خاطرات را داریم که گاهی تلخ می‌شود.
هوش مصنوعی: قاضی به دعوای من گوش نمی‌دهد تا زمانی که من گواهی از طرف همسرش نیاورم.
هوش مصنوعی: هر کسی که به دنیای من قدم بگذارد و با آن کنار بیاید، هر شب صد بار سود می‌برد و بهره می‌گیرد.
هوش مصنوعی: زیر پارچه، آن زمان که کار سنگین را آغاز می‌کنم، احساس می‌کنم مانند یاری که همیشه در کنارم است.
هوش مصنوعی: هر کسی که به کارهای نیک بپردازد، به من مقبول خواهد بود و از او قدردانی می‌شود.
هوش مصنوعی: کودکی که در گهواره خوابیده، مانند دسته گهواره به آرامی و به حالت نوازش در حرکت است.
هوش مصنوعی: اکنون وقتی که در این دنیا مانده‌ام، به زودی به جایی می‌روم که مانند ستاره‌ها در آسمان می‌درخشد.
هوش مصنوعی: من وارد دنیای مشاهده شده‌ام، اما برایم مهم است که در این دنیا چقدر وجود دارم.
هوش مصنوعی: به دنبال افرادی غریبه و ناشناخته، آزمایشی انجام داده‌اند که باعث شده من از وطنم دور شوم و بی‌خانمان گردم.
هوش مصنوعی: من بیچاره و ناتوان شده‌ام، زیرا دوست من نیز ناتوان و بی‌چاره‌ام کرده است.
هوش مصنوعی: این جمله به بی‌پایداری و زودگذر بودن زمان اشاره دارد. در آن به این نکته اشاره شده که بروز یک اتفاق یا اوضاعی، حتی اگر بارها تکرار شود، نمی‌تواند دوام بیاورد و به سرعت از بین می‌رود. به عبارت دیگر، هیچ چیزی در این دنیا دائمی نیست و همه چیز به مرور زمان تغییر می‌کند.
هوش مصنوعی: بوی دهان، شیرینی و لطف خاصی دارد که می‌تواند ذهن و فکر را تازه کند. پس توجه کنید که حکیم (دانا) در اینجا حاضر است و ممکن است نکات ارزشمندی ارائه دهد.
پیشنهاد تصاویر مرتبط از منابع اینترنتی
راهنمای نحوهٔ پیشنهاد تصاویر مرتبط از گنجینهٔ گنجور
معرفی ترانه‌هایی که در متن آنها از این شعر استفاده شده است
تا به حال حاشیه‌ای برای این شعر نوشته نشده است. 💬 من حاشیه بگذارم ...
برای حاشیه‌گذاری باید در گنجور نام‌نویسی کنید و با نام کاربری خود از طریق آیکون 👤 گوشهٔ پایین سمت چپ صفحات به آن وارد شوید.