ز چشم گوشه نشینم نشان سودا پرس

سواد زلف ز آشفتگان شیدا پرس

ز ما که دعوتیانیم شوق بغرا پرس

طریق پختن آش و حلیم و حلوا پرس

مرا که بیخود و سرمست دیگ ماچانم

ز پنج اشکنه و کله و ز گیپا پرس

به صد زبان چو توانی حدیث بریان گوی

نشان کلبه آن رند بی سر و پا پرس

چو نان گرم براندازد از جمال نقاب

بیا و از دل ما لذت تماشا پرس

شفای این مرض جوع از کباب شنو

دوای پر شدن معده را ز شربا پرس

غلام خاص برنج است در جهان حبشی

چو ره به خواجه توان برد هم ز لالا پرس

تو نوش کردن دعوت اگر نمی دانی

بیا، بیا و ز صوفی رند شیدا پرس