تو شیردلی شکار تو دل باشد

جان دادنم از پی تو مشکل باشد

وصل تو به حیله کی به حاصل باشد

مدبر چه سزای عشق مقبل باشد

آن را که براق عشق حامل باشد

معشوق بدو بطبع مایل باشد

بی زحمت نیستی وجود پاکش

هر هستی را همیشه قابل باشد

از دل همه ساله درد حاصل باشد

از درد گزیر نیست چون دل باشد

و آن را که زدرد بی نصیب است چو من

هم دل باشد ولیک غافل باشد

چون در تو نه فضل و نه تفضل باشد

نه بخششی از سر تمول باشد

ما را ز سر و ریش تو میبگزیرد

طاسی و پلاسی چه تجمل باشد؟

در سینهٔ هر که ذره‌ای دل باشد

بی‌مهر تو زندگیش مشکل باشد

با زلف چو زنجیر گره بر گرهت

دیوانه کسی بود که عاقل باشد

گر بر سر گل تاج مکلل باشد

و اندر بر گل جامه مهلل باشد

هم بر سرش ادبار موکل باشد

از گل مطلب وفا که گل کل باشد

از آل علی هر چه ترا دل باشد

از شاه خراسان همه حاصل باشد

در موسی و سی و نه خلف فرقی نیست

ایشان چلشان یکی یکی چل باشد

از آل علی هر چه ترا دل باشد

از شاه خراسان همه حاصل باشد

در موسی و سی و نه خلف فرقی نیست

ایشان چلشان یکی یکی چل باشد

در سینهٔ هر که ذره‌ای دل باشد

بی عشق تو زندگیش مشکل باشد

با زلف چو زنجیر گره در گرهت

دیوانه کسی بود که عاقل باشد

موجود به حق واحد اول باشد

باقی همه موهوم و مخیل باشد

هرچیز جز او که آید اندر نظرت

نقش دو یمین چشم احول باشد

در سینهٔ هر که ذره‌ای دل باشد

بی عشق تو زندگیش مشکل باشد

موجود به حق واحد اول باشد

باقی همه موهوم و مخیل باشد