ای بخت بد ای مصاحب جانم

ای وصل تو گشته اصل حرمانم

ای بی تو نگشته شام یک روزم

ای باتو نرفته شاد یک آنم

ای خرمن عمر از تو بر بادم

[...]

چشمی بگشا مگر نه من آنم،

کز حسن نظیر ماه تابانم؟

با تیر نگه مگر نه فتا کم

با زلف سیه مگر نه فتانم؟

در عشوه مگر نه راحت روحم

[...]

ای وای به من که یک غلط گفتم

از گفته خویشتن پشیمانم

جز جاده کوی تو نمی دانم

با این همه وسع ملک سبحانم

در ملک رضا نشستنم خوش تر

[...]

یارب تو بفضل خویشتن، باری

زین ورطه هولناک برهانم

ای که پنجاه رفت و در خوابی

مگر این پنج روزه دریابی

خم گشته مگر کمان ابرویش

بشکسته مگر خدنگ مژگانش

زان سبزه فغان که خوابگه بگزید

در سایه سنبل گلستانش

هر که محروم شد ز خدمت شاه

روزگارش چنین کند محروم

حاشا که ز سوختن بیندیشم

پروانه شمع انجمن باشم

مرغ دل و آتش غم اینک هست

گر حرص بود به مرغ بریانم

با چشمه چشم خون فشان فارغ

از ماء معین راح ریحانم

جز خون جگر مباد در جامم

[...]

لله در صحیفه تهدی الوری

سبل الهدی و مسالک الارشاد

سجدت نفوس القادسات لذکرها

فی معرض الانشاء والانشاد

عقلت ملائکه السماء بذیلها

[...]

این پر از لاله‌های رنگارنگ

وان پر از میوه‌های گوناگون

باد در سایه درختانش

گسترانیده فرش بوقلمون

یصر عن ذاللب حتی لاحراک له

وهن اضعف خلق الله ارکانا

من واپس کاروان و پیش از من

رفتند برادران و خویشانم

گر از غم صد چو ماه کنعانم بود

می گفتم من که پیر کنعانم

آن کس که بدین جهان فرستادم

[...]