سحرگاهان که بگشاده در دوست

تمنا برد ما را تا بر دوست

درآن تاریک شب دیدیم روشن

ز نور حق همه پا و سر دوست

تجلی زار شد طور دل ما

[...]

ندانم آخر از داغ دل من

چه گلها سربرآرد از گل من

زهی شست و زهی بازو و زهی تیر

که زد او زخم کاری بر دل من

دلم آن مرغ بسمل گشته تست

[...]

تو در خوبی باین خوبان نمانی

که خوبان جمله جسمند و تو جانی

چو برخیزی ز بالای بلاخیز

هزاران فتنه در دلها نشانی

لب جان پرورت گر خضر دیدی

[...]